ÇED - PTD / EIA Report
ÇED Raporu / EIA Report, Proje Tanıtım Dosyası (PTD), Kümülatif Etki Değerlendirme, Kredi Kuruluşları Etki Analizi ÇED ve Çevresel İzleme Çalışmaları, Hava Kalitesi Modelleme, Gürültü Modelleme ve Akustik Rapor,
Çevre İzin Lisans-Çevre Denetim ve Danışmanlık
Çevre İzinleri, Çevre Denetim Hizmetleri, Çevre Danışmanlık ve Müşavirlik Hizmetleri, Uygunluk Görüşü, Emisyon, Deşarj Konulu Çevre İzni, Derin Deniz Deşarjı, Tehlikeli Atık Lisansı, Atık Depolama Lisansı Hizmetleri
Büyük Endüstriyel Kazalar
Kaza Önleme Politikaları, Büyük Kaza Önleme Politikası (BKÖP), Güvenlik Raporları, Kaza Senaryoları, Acil Durum Prosedürleri, Çevresel Risk Değerlendirmesi, Güvenlik Yönetim Sistemi (GYS), SEVESO2, 
Sera Gazı İzleme ve Raporlandırma Hizmetleri
Sera Gazı İzleme Planları, Sera Gazı İzleme Raporları, Karbon Emisyon Salınım ve Azaltım Müşavirlik Hizmetleri, Karbon Salınımı ve Karbon Emisyon Sertifikalandırma Çalışmaları
Ekosistem - RES Değerlendirme Raporları
Ekosistem Değerlendirme Raporları, Rüzgar Elektrik Santrali (RES) Değerlendirme Raporları, Peyzaj Onarım Planları,  mansap Su Hakları Raporları, Üniversite Onaylı Bilimsel ve Uzman Akademik Kadro
Proje / Uygulama Hizmetleri
Atıksu Arıtma Tesisi Proje ve Müşavirlik Hizmetleri, Katı Atık Depolama Sahaları (I, II ve III. Sınıf Depolama Sahaları) Tasarım ve Projelendirme Hizmetleri, Atıksu Arıtma ve Depolama Sahaları Uygulama Hizmetleri,
Hakkımızda
ALMER PROJE; Kurulduğu ilk günden itibaren kalite ve prensiplerinden ödün vermeden faaliyetlerini yürütmekte olup, sürekli iyileşme ve sektöründe farkındalık oluşturan bir yol izlemektedir. Takım çalışmasını ön planda tutan firmamız, tüm çalışmalarını konusunda uzman ve deneyimli kadrosu ile gerçekleştirmektedir. Gelişmekte olan ulusal ve uluslar arası yasal mevzuatlara anında adapte olan dinamik yapımız, kurulduğu günden itibaren kamuoyuna da mal olmuş büyük projelere imza atmıştır. 

incele
Bizden Haberler
  • TÜRKİYENİN 1 İNCİSİ

    Almer Proje, Türkiye’nin 2017 Yılında En fazla Çevresel Etki Değerlendirme Raporu Hazırlayarak  ÇED OLUMLU Kararı alan firması olmuştur.
     
  • TIBBİ ATIKLARIN KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ YAYIMLANMIŞTIR.
    25 Ocak 2017 ÇARŞAMBA

    TIBBİ ATIKLARIN KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ

    BİRİNCİ BÖLÜM

    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

    Amaç
    MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, tıbbi atıkların oluşumundan bertarafına kadar;

    a) Çevreye ve insan sağlığına zarar verecek şekilde doğrudan veya dolaylı bir biçimde alıcı ortama verilmesinin önlenmesine,

    b) Çevreye ve insan sağlığına zarar vermeden kaynağında ayrı olarak toplanması, sağlık kuruluşu içinde taşınması, geçici depolanması, tıbbi atık işleme tesisine taşınması ve bertaraf edilmesine,

    yönelik prensip, politika ve programlar ile hukuki, idari ve teknik esasların belirlenerek uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

    Kapsam

    MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, sağlık kuruluşlarının faaliyetleri sonucu oluşan tıbbi atıklar ile bu atıkların üretildikleri yerlerde ayrı toplanması, sağlık kuruluşu içinde taşınması, geçici depolanması, tıbbi atık işleme tesisine taşınması ve bertaraf edilmesine ilişkin esasları kapsar.

    Dayanak

    MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 3 üncü, 8 inci, 11 inci, 12 nci ve 13 üncü maddeleri ile 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci, 8 inci ve 33 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

    Tanımlar

    MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

    a) Ambalaj atığı: 24/8/2011 tarihli ve 28035 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinde tanımlanan atıkları,

    b) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,

    c) Belediye atığı: 2/4/2015 tarihli ve 29314 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Yönetmeliğinde tanımlanan atıkları,

    ç) Biyolojik indikatör: Sterilizasyon etkinliğinin araştırılmasında, kağıt şerit veya benzeri bir taşıyıcı mekanizmaya inoküle edilmiş, standart/bilinen patojen olmayan bir mikroorganizmayı,

    d) Çevre lisansı: 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği ile düzenlenen geçici faaliyet belgesi/çevre izin ve lisansı belgesini kapsayan lisansı,

    e) Enfeksiyon yapıcı atık: Enfeksiyon yapıcı etkenleri taşıdığı bilinen veya taşıması muhtemel; başta kan ve kan ürünleri olmak üzere her türlü vücut sıvısı, insan dokuları, organları, anatomik parçaları, otopsi materyali, plasenta, fetus ve diğer patolojik materyali, bu tür materyal ile bulaşmış eldiven, örtü, çarşaf, bandaj, flaster, tamponlar, eküvyon ve benzeri atıkları, karantina altındaki hastaların vücut çıkartılarını, bakteri ve virüs tutucu hava filtrelerini, enfeksiyon yapıcı ajanların laboratuvar kültürlerini ve kültür stoklarını, enfekte hayvanlara ve çıkartılarına temas etmiş her türlü malzemeyi, veterinerlik hizmetlerinden kaynaklanan atıkları,

    f) Geçici depolama: Tıbbi atıkların, tıbbi atık işleme tesisine ulaştırılmadan önce sağlık kuruluşu bünyesinde ve tıbbi atık işleme tesisinde işleme tabi tutulmadan önce güvenli bir şekilde bekletilmesini,

    g) Genotoksik atık: Hücre DNA’sı üzerinde mutasyon yapıcı, kanserojen veya insan ya da hayvanda düşüğe neden olabilen türden farmasötik ve kimyasal maddeleri, kanser tedavisinde kullanılan sitotoksik (antineoplastik) ürünleri ve radyoaktif materyali ihtiva eden atıklar ile bu tür ajanlarla tedavi gören hastaların idrar ve dışkı gibi vücut çıkartılarını,

    ğ) İl müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik il müdürlüklerini,

    h) Kanun: 2872 sayılı Kanunu,

    ı) Kesici-Delici atık: Enjektör ve diğer tüm tıbbi girişim iğneleri, lanset, kapiller tüp, bisturi, bıçak, serum seti iğnesi, cerrahi sütur iğneleri, biyopsi iğneleri, intraket, kırık cam, ampul, lam-lamel, kırılmış cam tüp ve petri kapları gibi batma, delme, sıyrık ve yaralanmalara neden olabilecek atıkları,

    i) Kesici-Delici atık kabı: Kesici ve delici atıkların toplanması ve biriktirilmesi amacıyla kullanılan, teknik özellikleri 10 uncu maddede belirtilen biriktirme kabını,

    j) Kimyasal indikatör: Sterilizasyon etkinliğinin araştırılmasında kağıt bant veya benzeri bir taşıyıcıya emdirilmiş yüksek ısı ile renk değiştiren kimyasal maddeyi,

    k) Patolojik atık: Cerrahi girişim, otopsi, anatomi veya patoloji çalışması sonucu ortaya çıkan dokuları, organları, vücut parçalarını, vücut sıvılarını ve fetusu,

    l) Sağlık kuruluşu: Ek-1’de yer alan ve faaliyetleri sonucu tıbbi atık üreten kişi, kurum ve kuruluşları,

    m) Sterilizasyon: Bakteri sporları dâhil her türlü mikrobiyal yaşamın fiziksel, kimyasal, mekanik metotlar veya radyasyon yoluyla tamamen yok edilmesini veya bu mikroorganizmaların seviyesinin en az % 99,9999 oranında azaltılmasını,

    n) Tehlikeli atık: Atık Yönetimi Yönetmeliğinde tanımlanan atıkları,

    o) Tıbbi atık: Enfeksiyon yapıcı atıkları, patolojik atıkları ve kesici-delici atıkları,

    ö) Tıbbi atık işleme tesisi: Tıbbi atıkların bertaraf edildiği veya sterilizasyon işlemine tabi tutulduğu tesisleri,

    p) Tıbbi atık kabı, kovası veya konteyneri: Tıbbi atık torbalarının veya kesici-delici atık kaplarının toplanması ve/veya taşınması için kullanılan teknik özellikleri 10 uncu ve 11 inci maddelerde belirtilen kap, kova veya konteyneri,

    r) Tıbbi atık sorumlusu: Sağlık kuruluşu başhekimini, başhekimin bulunmadığı yerlerde mesul müdürünü veya yöneticisini,

    s) Tıbbi atık torbası: Tıbbi atıkların toplanması ve biriktirilmesi amacıyla kullanılan, teknik özellikleri 10 uncu maddede belirtilen torbayı,

    ş) Ulusal atık taşıma formu (UATF): Atık Yönetimi Yönetmeliğinde tanımlanan formu,

    t) Uluslararası biyotehlike amblemi: Tıbbi atık torbası, kabı, kovası veya konteyneri ile kesici-delici atık kapları, bunların taşınmasında kullanılan araçlar ile geçici depolama birimlerinin üzerlerinde bulunması gereken ve bir örneği Ek-2’de yer alan amblemi,

    u)Yetki belgesi: Tıbbi atık yönetiminde görevlendirilen veya görevlendirilmesi öngörülen personelin tıbbi atık eğitimi aldığını gösteren belgeyi,

    ifade eder.

    İKİNCİ BÖLÜM

    Genel İlkeler, Görev, Yetki ve Yükümlülükler

    Genel ilkeler

    MADDE 5 – (1) Tıbbi atıkların yönetimine ilişkin ilkeler şunlardır;

    a) Tıbbi atıkların çevreye ve insan sağlığına zarar verecek şekilde doğrudan veya dolaylı olarak alıcı ortama verilmesi yasaktır.

    b) Tıbbi atıkların, tehlikeli, tehlikesiz, belediye veya ambalaj atıkları gibi diğer atıklar ile karıştırılmaması esastır.

    c) Tıbbi atıkların, kaynağında diğer atıklardan ayrı olarak toplanması, geçici depolanması, taşınması ve bertarafı esastır.

    ç) Tıbbi atıkların neden olduğu çevresel kirlenme ve bozulmadan kaynaklanan zararlardan dolayı tıbbi atığın toplanması, taşınması, geçici depolanması ve bertarafı faaliyetlerinde bulunanlar müteselsilen sorumludurlar. Sorumluların bu faaliyetler sonucu meydana gelen zararlardan dolayı genel hükümlere göre de tazminat sorumluluğu saklıdır. Tıbbi atıkların yönetiminden sorumlu kişilerin çevresel zararı durdurmak, gidermek ve azaltmak için gerekli önlemleri almaması veya bu önlemlerin yetkili makamlarca doğrudan alınması nedeniyle kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılan ve/veya yapılması gereken harcamalar, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre atıkların yönetiminden sorumlu olanlardan tahsil edilir.

    d) Tıbbi atıkların yönetiminden sorumlu kişi, kurum/kuruluşlar, bu atıkların çevre ve insan sağlığına olabilecek zararlı etkilerinin azaltılması için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdürler.

    e) Sağlık kuruluşları, atıklarının toplanması, taşınması, sterilizasyonu ve bertarafı için gerekli harcamaları karşılamakla yükümlüdür.

    f) Tıbbi atıkların toplanması, taşınması, sterilizasyonu ve bertarafında uygulanacak ücret mahalli çevre kurulu tarafından belirlenir.

    g) Sağlık kuruluşları ile bu atıkların toplanması, taşınması ve bertarafından sorumlu belediyelerin ya da belediyelerin yetkilerini devrettiği firmaların, tıbbi atık yönetimi faaliyetlerini yerine getiren ilgili personelini periyodik olarak eğitimden ve sağlık kontrolünden geçirmesi ve tıbbi atık yönetimi kapsamındaki faaliyetlerin bu personel tarafından yapılması esastır.

    ğ) Tıbbi atık işleme tesislerinin çevre lisansı alması zorunludur.

    h) Tıbbi atık taşıma araçlarının atık taşıma lisansı alması, tıbbi atıkların işleme tesislerine lisanslı araçlar ile taşınması ve taşıma esnasında UATF kullanılması zorunludur. Günlük 1 kilograma kadar tıbbi atık üreten sağlık kuruluşlarında, tıbbi atıkların taşınması sırasında UATF kullanılması şartı aranmaz; ancak tıbbi atıkların bu sağlık kuruluşlarından alınması esnasında tıbbi atık alındı belgesi/makbuzu kullanılması zorunludur.

    ı) Patolojik atıklar yakma yöntemiyle bertaraf edilir. Ancak herhangi bir kimyasalla muamele görmemiş kan torbaları ve kan yedekleri dâhil vücut parçaları ve organları sterilizasyon tesisinde işlenebilir. Yalnızca kol, bacak, fetus gibi tanınabilir nitelikte olan ve enfeksiyon riski taşımayan patolojik atıklara defin işlemi uygulanabilir. Defnedilmesi talep edilen patolojik atıklar sağlık kuruluşu tarafından düzenlenecek belge ile talep eden hasta ya da hasta yakınına teslim edilir. Defin işleminin uygulanmasında 19/1/2010 tarihli ve 27467 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mezarlık Yerlerinin İnşaası ile Cenaze Nakil ve Defin İşlemleri Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanır.

    i) Tıbbi atıklar, ara depolama tesislerine gönderilemez.

    j) Tıbbi atıkların oluştukları yere en yakın ve en uygun tıbbi atık işleme tesisinde uygun yöntem ve teknolojiler kullanılarak işlenmesi esastır.

    (2) Sağlık kuruluşları, münferit tıbbi atık işleme tesisi kuramaz ve işletemez.

    Bakanlığın görev ve yetkileri

    MADDE 6 – (1) Bakanlığın görev ve yetkileri şunlardır;

    a) Tıbbi atıkların çevreyle uyumlu bir şekilde yönetimine ilişkin program ve politikaları saptamak, bu Yönetmeliğin uygulanmasına yönelik işbirliği ve koordinasyonu sağlamak ve gerekli idari tedbirleri almak,

    b) Tıbbi atıkların oluşumundan bertarafına kadar yönetimlerini kapsayan bütün faaliyetlerin kontrolünü ve periyodik denetimlerini yapmak,

    c) Tıbbi atıkların çevreyle uyumlu yönetimine ilişkin sistem ve teknolojilerin uygulanmasında ulusal ve uluslararası koordinasyonu sağlamak,

    ç) Tıbbi atık işleme tesislerine çevre lisansı vermek.

    İl müdürlüklerinin görev ve yetkileri

    MADDE 7 – (1) İl müdürlükleri;

    a) Tıbbi atıkların oluşumundan bertarafına kadar yönetimini kapsayan bütün faaliyetlerin kontrolünü ve periyodik denetimini yapmak, ilgili mevzuata aykırılık halinde yaptırım uygulamakla,

    b) Tıbbi atık taşıyacak kişi, kurum veya kuruluşlar ile bunların araçlarına taşıma lisansı vermekle, faaliyetlerini denetlemekle ve gerekli hallerde lisansı iptal etmekle,

    c) Belediyeler tarafından sunulan tıbbi atık yönetim planlarını incelemek, değerlendirmek ve uygulanmasını sağlamakla,

    ç) Çevre lisansı verilen tıbbi atık işleme tesislerinin faaliyetlerini izlemek, denetlemek, ilgili mevzuata aykırılık halinde yaptırım uygulamakla,

    d) İl sınırları içinde oluşan, toplanan ve bertaraf edilen tıbbi atık miktarı ile ilgili bilgileri temin etmek, değerlendirmek ve rapor halinde Bakanlığa göndermekle,

    e) 23 üncü maddede tanımlanan eğitim programlarını düzenlemek ya da düzenletmekle,

    f) İlinde oluşan tıbbi atıkların il dışında bir tıbbi atık işleme tesisine gönderilmesi veya il dışında oluşan tıbbi atıkların ilindeki tıbbi atık işleme tesisine kabulüne yönelik belediye taleplerini 5 inci maddenin birinci fıkrasının (j) bendi çerçevesinde değerlendirmekle,

    görevli ve yetkilidir.

    Belediyelerin yükümlülükleri

    MADDE 8 – (1) Büyükşehirlerde büyükşehir belediyeleri, diğer yerlerde belediyeler;

    a) Tıbbi atık yönetim planını hazırlamak, il müdürlüğüne sunmak, uygulamak ve halkın bilgilenmesini sağlamakla,

    b) Tıbbi atıkları tıbbi atık geçici depolarından/konteynerlerinden alarak tıbbi atık işleme tesisine taşımak/taşıttırmakla,

    c) Herhangi bir kimyasalla muamele görmüş patolojik atıkların 20 nci maddede belirtilen yöntemle bertaraf edilmesini sağlamakla,

    ç) Tıbbi atığın sterilizasyonunu ve/veya bertarafını sağlamak/sağlattırmakla, bu amaçla tıbbi atık işleme tesisi kurmak/kurdurmakla, işletmek/işlettirmekle,

    d) Tıbbi atık işleme tesisleri için çevre lisansı almakla/aldırmakla,

    e) Tıbbi atıkların taşınması için taşıma lisansı almakla/aldırmakla,

    f) Atık işleme tesisinde bir haftayı aşan durma, bakım, arıza olması ve benzeri durumlarda il müdürlüğüne bilgi vermek ve toplanan tıbbi atıkları en yakın ve kapasitesi en uygun tıbbi atık işleme tesisine göndermekle,

    g) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personeli periyodik olarak eğitmekle/eğitimini sağlamakla,

    ğ) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personelin özel giysilerini ve koruyucu ekipmanlarını temin etmek ve kullanılmasını sağlamakla,

    h) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personelini bağışıklamakla, en fazla altı ayda bir sağlık kontrolünden geçirmek ve diğer koruyucu tedbirleri almakla,

    ı) Sağlık kuruluşundan alınarak toplanan, taşınan, sterilizasyona tabi tutulan ve bertaraf edilen tıbbi atık miktarlarını kayıt altına almakla,

    i) Tıbbi atık işleme tesisini çevrimiçi programlara kayıt etmek ve tesise kabul ettiği, işlediği, bakiye olarak oluşturduğu atıklar ile tıbbi atık işleme faaliyeti neticesinde oluşan atıkların/ürünlerin bilgisini içeren kütle-denge bilgisini hazırlamak ve çevrimiçi programı kullanarak bildirim yapmakla,

    yükümlüdürler.

    (2) Belediyeler veya yetkilerini devrettiği kişi ve kuruluşlar birinci fıkrada belirtilen yükümlülüklerden müteselsilen sorumludurlar.

    (3) Tıbbi atık işleme tesislerinin bulunduğu illerdeki merkez ve tüm ilçe belediyelerinde oluşan tıbbi atıklar ildeki tıbbi atık işleme tesisine gönderilir. Ancak, tıbbi atık işleme tesisinin kapasitesinin yetersizliği ve uygunsuz coğrafi koşullar gibi sebeplerle tıbbi atıkların bu tıbbi atık işleme tesisine gönderilmesinde zorluklar olması halinde; tıbbi atıklar bir başka ilde bulunan tıbbi atık işleme tesisine gönderilebilir. Bu durumda; öncelikle tıbbi atığın gönderilmek istendiği tıbbi atık işleme tesisinin bulunduğu ilin il müdürlüğünün uygun görüşünü müteakip, her iki ilin mahalli çevre kurulunda olumlu karar alınması kaydıyla ilgili belediye ile sözleşme yapılması gerekmektedir.

    (4) Tıbbi atık işleme tesislerinin bulunmadığı illerde belediyeler kendilerine uygun tıbbi atık işleme tesisi belirlemek zorundadır. Bu durumda; tıbbi atık işleme tesisinin bulunduğu ilin il müdürlüğünden onay alınması ve her iki ilin mahalli çevre kurulu tarafından olumlu karar alınması kaydıyla ilgili belediye ile sözleşme yapılması gerekmektedir.

    Sağlık kuruluşlarının yükümlülükleri

    MADDE 9 – (1) Sağlık kuruluşları;

    a) Atıkları kaynağında en aza indirecek sistemi kurmakla,

    b) Tıbbi atıkların toplanması, taşınması ve bertarafı amacıyla ilgili belediye ile protokol yapmakla,

    c) Tıbbi atıkların ayrı toplanması, sağlık kuruluşu içinde taşınması ve geçici depolanması ile bir kaza anında alınacak tedbirleri içeren tıbbi atık yönetim planını hazırlamak ve uygulamakla,

    ç) Tıbbi, tehlikeli, tehlikesiz, ambalaj, belediye atıkları ve diğer atıkları birbiriyle karıştırmadan kaynağında ayrı toplamakla,

    d) Herhangi bir kimyasalla muamele görmüş patolojik atıkları diğer tıbbi atıklardan ayrı toplamakla,

    e) Tıbbi atıkları toplarken teknik özellikleri bu Yönetmelikte belirtilen torbaları ve kapları kullanmakla,

    f) Günlük 1 kilogramdan fazla tıbbi atık üretmesi durumunda tıbbi atıklarını UATF düzenleyerek, günlük 1 kilograma kadar tıbbi atık üretmesi durumunda ise tıbbi atık alındı belgesi/makbuzu kullanarak teslim etmekle,

    g) Ayrı toplanan tıbbi atıkları sadece bu iş için tahsis edilmiş kapaklı konteyner/kap/kova ile tıbbi atık geçici deposuna/konteynerine taşımakla,

    ğ) Günlük 50 kilogramdan fazla tıbbi atık üretmesi durumunda tıbbi atık geçici deposu tesis etmekle, günlük 50 kilograma kadar tıbbi atık üretmesi durumunda geçici tıbbi atık konteyneri bulundurmakla, günlük 1 kilograma kadar tıbbi atık üretmesi durumunda ise en yakın veya en uygun tıbbi atık geçici deposuna/konteynerine götürmek veya bu atıkları tıbbi atık toplama aracına vermekle,

    h) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personelini periyodik olarak eğitmekle/eğitimini sağlamakla,

    ı) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personelini bağışıklamakla, en fazla altı ayda bir sağlık kontrolünden geçirmek ve diğer koruyucu tedbirleri almakla,

    i) Tıbbi atıkların yönetimiyle görevli personelin özel koruyucu giysilerini ve ekipmanlarını temin etmek ve kullanılmasını sağlamakla,

    j) Tıbbi atıkların toplanması, taşınması, sterilizasyonu ve bertarafı için gereken harcamaları karşılamakla,

    k) Oluşan tıbbi atık miktarı ile ilgili bilgileri düzenli olarak kayıt altına almakla,

    l) Atık beyan formunu bir önceki yıla ait bilgileri içerecek şekilde her yıl Ocak ayından başlamak üzere en geç Mart ayı sonuna kadar Bakanlıkça hazırlanan çevrimiçi uygulamaları kullanarak doldurmak, onaylamak ve form çıktısının bir nüshasını beş yıl boyunca saklamakla,

    yükümlüdürler.

    (2) Askerî birlik ve kurumlara ait sağlık kuruluşları, atık beyan formunu Bakanlıkça hazırlanan çevrimiçi uygulamaları kullanarak doldurma yükümlülüğünden muaftır. Askerî sağlık kuruluşlarında oluşan tıbbi atık miktarı, her yıl Ocak ayından başlamak üzere en geç Mart ayı sonuna kadar yazılı olarak Millî Savunma Bakanlığı ve Genelkurmay Başkanlığınca Bakanlığa bildirilir.

    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

    Tıbbi Atıkların Ayrılması, Toplanması, Taşınması ve Geçici Depolanması

    Tıbbi atıkların ayrılması ve toplanması

    MADDE 10 – (1) Tıbbi atıklar, başta doktor, hemşire, ebe, veteriner, diş hekimi, laboratuvar teknik elemanı olmak üzere ilgili sağlık personeli tarafından oluşumları sırasında kaynağında diğer atıklar ile karıştırılmadan ayrı olarak biriktirilir. Toplama ekipmanı, atığın niteliğine uygun ve atığın oluştuğu kaynağa en yakın noktada bulundurulur. Tıbbi atıklar hiçbir suretle belediye atıkları, ambalaj atıkları, tehlikeli atıklar ve benzeri diğer atıklar ile karıştırılamaz.

    (2) Tıbbi atıkların toplanmasında; yırtılmaya, delinmeye, patlamaya ve taşımaya dayanıklı, orta yoğunluklu polietilen hammaddeden sızdırmaz, çift taban dikişli ve körüksüz olarak üretilen, çift kat kalınlığı 100 mikron olan, en az 10 kilogram kaldırma kapasiteli, üzerinde görülebilecek büyüklükte ve her iki yüzünde siyah renkli “Uluslararası Biyotehlike” amblemi ile “DİKKAT! TIBBİ ATIK” ibaresini taşıyan kırmızı renkli plastik torbalar kullanılır. Torbalar en fazla ¾ oranında doldurulur, ağızları sıkıca bağlanır ve gerekli görüldüğü hallerde her bir torba yine aynı özelliklere sahip diğer bir torbaya konularak kesin sızdırmazlık sağlanır. Bu torbalar hiçbir şekilde geri kazanılamaz ve tekrar kullanılamaz. Tıbbi atık torbalarının içeriği hiçbir suretle sıkıştırılamaz, tıbbi atıklar torbasından çıkarılamaz, boşaltılamaz ve başka bir kaba aktarılamaz.

    (3) Patolojik atıklar diğer tıbbi atıklardan ayrı olarak delinmeye, kırılmaya ve patlamaya dayanıklı, su geçirmez ve sızdırmaz, üzerinde siyah renkli “Uluslararası Biyotehlike” amblemi ile siyah renkli “DİKKAT! PATOLOJİK TIBBİ ATIK” ibaresi taşıyan kırmızı renkli plastik biriktirme kapları içinde toplanır. Bu biriktirme kapları, dolduktan sonra kesinlikle açılamaz, boşaltılamaz ve geri kazanılamaz. Herhangi bir kimyasalla muamele görmemiş kan torbaları ve kan yedekleri dâhil vücut parçaları ve organları ikinci fıkrada belirtilen tıbbi atık torbalarında toplanabilir.

    (4) Kesici ve delici özelliği olan atıklar diğer tıbbi atıklardan ayrı olarak delinmeye, yırtılmaya, kırılmaya ve patlamaya dayanıklı, su geçirmez ve sızdırmaz, açılması ve karıştırılması mümkün olmayan, üzerinde siyah renkli “Uluslararası Biyotehlike” amblemi ile siyah harflerle yazılmış “DİKKAT! KESİCİ ve DELİCİ TIBBİ ATIK” ibaresi taşıyan plastik veya aynı özelliklere sahip lamine kartondan yapılmış kutu veya konteynerler içinde toplanır. Bu biriktirme kapları, en fazla ¾ oranında doldurulur, ağızları kapatılır ve tıbbi atık torbalarına konur. Kesici-delici atık kapları dolduktan sonra kesinlikle sıkıştırılamaz, açılamaz, boşaltılamaz ve geri kazanılamaz.

    (5) Sıvı tıbbi atıklar da uygun emici maddeler ile yoğunlaştırılarak tıbbi atık torbalarına konulur.

    (6) Tıbbi atık torbaları biriktirme süresince tıbbi atık kabı ya da kovası içerisinde muhafaza edilir. Tıbbi atık kabı ya da kovasının delinmeye, yırtılmaya, kırılmaya ve patlamaya dayanıklı, su geçirmez ve sızdırmaz, üzerinde siyah renkli “Uluslararası Biyotehlike” amblemi ile siyah renkli “DİKKAT! TIBBİ ATIK” ibaresi taşıyan turuncu renkli plastik malzemeden yapılmış olması zorunludur.

    (7) Yeni torba ve kapların kullanıma hazır olarak atığın kaynağında veya en yakın alanda bulundurulması sağlanır.

    Tıbbi atıkların sağlık kuruluşu içinde taşınması

    MADDE 11 – (1) Tıbbi atık torbaları, sağlık kuruluşu içinde bu iş için eğitilmiş personel tarafından paslanmaz metal, plastik veya benzeri malzemeden yapılmış, yükleme-boşaltma esnasında torbaların hasarlanmasına veya delinmesine yol açabilecek keskin kenarları olmayan, yüklenmesi, boşaltılması, temizlenmesi ve dezenfeksiyonu kolay ve sadece bu iş için ayrılmış kapaklı konteyner/kap/kova ile toplanır ve taşınır. Tıbbi atıkların sağlık kuruluşu içinde taşınmasında kullanılan konteyner/kap/kova turuncu renkli olur, üzerlerinde siyah renkli “Uluslararası Biyotehlike” amblemi ile siyah renkli “DİKKAT! TIBBİ ATIK” ibaresi bulunur.

    (2) Tıbbi atık torbaları ağızları sıkıca bağlanarak sıkıştırılmadan kapaklı konteyner/kap/kova ile taşınır. Atık torbaları ve patolojik atık biriktirme kapları asla elde taşınamaz. Toplama ve taşıma işlemi sırasında vücut ile temastan kaçınılır. Taşıma işlemi sırasında atık bacaları ve yürüyen şeritler kullanılamaz. Patolojik atık biriktirme kapları tekerlekli tıbbi atık taşıma araçları ile taşınır.

    (3) Tıbbi atıklar ile diğer atıklar aynı araca yüklenemez ve taşınamaz.

    (4) Tıbbi atık konteyner/kap/kovaları her gün düzenli olarak temizlenir ve dezenfekte edilir. Herhangi bir torbanın yırtılması, patlaması veya dökülme durumunda atıklar güvenli olarak yeni bir torbaya boşaltılır ve konteyner/kap/kova ivedilikle dezenfekte edilir.

    (5) Tıbbi atıkları sağlık kuruluşu içinde toplayarak tıbbi atık geçici deposuna taşımakla görevlendirilen personelin, taşıma sırasında 27 nci maddede belirtilen turuncu renkli özel kıyafeti giymesi, koruyucu ekipmanları kullanması zorunludur.

    (6) Sağlık kuruluşu içinde uygulanacak tıbbi atık toplama programında, atık taşıma araçlarının/atık taşıyan personelin izleyeceği güzergâh, hastaların tedavi olduğu yerler ile diğer temiz alanlardan, insan ve hasta trafiğinin yoğun olduğu bölgelerden mümkün olduğunca uzak olacak şekilde belirlenir.

    Sağlık kuruluşunda tıbbi atıkların geçici depolanması

    MADDE 12 – (1) Tıbbi atıklar, tıbbi atık işleme tesisine taşınmadan önce 48 saatten fazla olmamak üzere tıbbi atık geçici deposu veya konteynerinde bekletilebilir.

    (2) Tıbbi atık geçici deposu içindeki sıcaklığın +4 °C olması ve kapasitenin uygun olması koşuluyla bekleme süresi bir haftaya kadar uzatılabilir.

    (3) Günlük 1 kilograma kadar tıbbi atık üreten sağlık kuruluşlarında tıbbi atıklar, biriktirildiği kapaklı konteyner/kap/kovanın içerisinde 48 saatten fazla olmamak üzere bekletilebilir. Bu atıkların ilgili belediyenin tıbbi atık toplama ve taşıma aracı tarafından alınması sağlanır veya en yakında ya da en uygun bulunan tıbbi atık geçici deposu veya konteynerine atık üreticisi tarafından kapaklı konteyner/kap/kova ile götürülür. Tıbbi atıklar, tıbbi atık toplama aracı gelmeden önce kesinlikle dışarıya bırakılamaz, diğer atıklar ile karıştırılamaz ve belediye atıklarının toplandığı konteynerlere konulamaz. Bu sağlık kuruluşları, tıbbi atıklarını taşıma aracına teslim etmemeleri durumunda, atıklarının geçici depolanması konusunda en yakında veya en uygun bulunan tıbbi atık geçici deposu veya konteynerin ait olduğu sağlık kuruluşu ile anlaşma yapmak ve bu anlaşmayı ibraz ederek belediye ile protokol yapmakla yükümlüdür. Bu sağlık kuruluşları için 11 inci maddenin beşinci fıkrasındaki koşullar aranmaz.

    (4) Günlük 50 kilogramdan az tıbbi atık üreten sağlık kuruluşları istedikleri takdirde tıbbi atık geçici deposu tesis edebilirler.

    (5) Çevresel riskler nedeniyle il müdürlüğünün gerekli görmesi durumunda günlük 50 kilogramdan az tıbbi atık üreten sağlık kuruluşları tıbbi atık geçici deposu tesis etmek zorundadır.


    YÖNETMELİĞİN DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ.

    Ekleri için tıklayınız
     

  • AVRUPANIN EN BÜYÜK RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ ÇED ÇALIŞMALARI TAMAMLANMIŞTIR

    Soma Enerji Elektrik Üretim A.Ş. tarafından Manisa ve Balıkesir illeri sınırları içerinde kurulan Soma Rüzgar Enerji Santrali, 2015 yılında 100 MW’lık kapasite artışı yatırımının tamamlanmasıyla birlikte  mevcutta bulunan 169 adet rüzgar türbini ile kapasitesini 2016 yılında 272 adet rüzgar türbinine tamamlamış olup, 240 MWe olan enerji kapasitesini 672,7 MWm 'e yükseltmiştir.


    SOMA RES Projesinin,  Almer Proje olarak Çevresel Etki Değerlendirme Çalışmaları tarafımızca tamamlanmış olup 2016 Yılı Şubat ayı itibari ile "ÇED OLUMLU KARARI" tarafımızca alınmıştır. Bu çalışmalar sonucunda 
    Türkiye’nin en büyük santrali olmasının yanı sıra, Avrupa’nın da karada kurulmuş en büyük rüzgar enerji santrallerinden biri olmuştur. 



    Almer Proje Olarak ÇED Kararları Alınan RES Referanslarımız;
    • SOMA RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • SİBEL RÜZGÂR ENERJİSİ SANTRALİ
    • ÇANTA RÜZGÂR ENERJİSİ SANTRALİ
    • ÖMERLİ RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • AYYILDIZ RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • ŞAMLI RÜZGÂR ENERJİ SANTRALİ 
    • SAMURLU RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • GEYCEK RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • AKBÜK RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • EGE RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ
    • KOZBEYLİ RÜZGAR ENERJİ SANTRALİ



  • Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik yayımlanmıştır.
    29 Haziran 2016 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 29757
    YÖNETMELİK
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    SERA GAZI EMİSYONLARININ TAKİBİ HAKKINDA YÖNETMELİKTE
    DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

     
    MADDE 1 – 17/5/2014 tarihli ve 29003 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmeliğin 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “b) 7 nci ve 8 inci maddesi 1/1/2017 tarihinde,”

    MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici 2 nci madde eklenmiştir.

    Sera gazı emisyon raporlarının sunulması
    GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasında ve 8 inci maddesinde yer alan yükümlülükler kapsamında 2015 ve 2016 yıllarına ait sera gazı emisyon raporları Bakanlığa 30/4/2017 tarihine kadar sunulur.”

    MADDE 3 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

    MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
     
    Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    17/5/2014 29003
     

  • ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” Kararı bulunan projelerde yapılacak kapasite artışı ve/veya genişletilmesi planlanan projelere ilişkin tebliğ yayımlanmıştır.
    8 Haziran 2016 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 29736
    TEBLİĞ
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    “ÇED OLUMLU” VEYA “ÇED GEREKLİ DEĞİLDİR” KARARI BULUNAN
    PROJELERDE YAPILACAK KAPASİTE ARTIŞI VE/VEYA
    GENİŞLETİLMESİ PLANLANAN PROJELERE
    İLİŞKİN TEBLİĞ
    BİRİNCİ BÖLÜM
    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
    Amaç
    MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 25/11/2014 tarihli ve 29186 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği kapsamında “ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan projelerde yapılacak kapasite artışı ve/veya genişletilmesi planlanan projelere ilişkin usul ve esasların belirlenmesidir.
    Kapsam
    MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, Yönetmelik kapsamında “ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan ve eşik değeri olan projeler için yapılacak kapasite artışı ve/veya genişletilmesi planlanan projeleri kapsar.
    Dayanak
    MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, Yönetmeliğin 27/A ve 28 inci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
    Tanımlar
    MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen;
    a) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
    b) ÇED: Çevresel Etki Değerlendirmesini,
    c) ÇED başvuru dosyası: Yönetmeliğin Ek-3’ünde yer alan Çevresel Etki Değerlendirmesi Genel Formatı esas alınarak hazırlanan dosyayı,
    ç) “ÇED Gerekli Değildir” kararı: Seçme eleme kriterlerine tabi projeler hakkında yapılan değerlendirmeler dikkate alınarak, projenin çevre üzerindeki muhtemel olumsuz etkilerinin, alınacak önlemler sonucu ilgili mevzuat ve bilimsel esaslara göre kabul edilebilir düzeylerde olduğunun belirlenmesi üzerine projenin gerçekleşmesinde çevre açısından sakınca görülmediğini belirten Bakanlık kararını,
    d) “ÇED Olumlu” kararı: Çevresel Etki Değerlendirmesi Raporu hakkında Komisyon tarafından yapılan değerlendirmeler dikkate alınarak, projenin çevre üzerindeki muhtemel olumsuz etkilerinin, alınacak önlemler sonucu ilgili mevzuat ve bilimsel esaslara göre kabul edilebilir düzeylerde olduğunun belirlenmesi üzerine projenin gerçekleşmesinde çevre açısından sakınca görülmediğini belirten Bakanlık kararını,
    e) Proje tanıtım dosyası: Seçme eleme kriterlerine tabi projelere, ÇED uygulanmasının gerekli olup olmadığının belirlenmesi amacıyla hazırlanan dosyayı,
    f) Yönetmelik: Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliğini,
    ifade eder.

    İKİNCİ BÖLÜM
    Genel Esaslar
    Genel esaslar
    MADDE 5 – (1) “ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan ve eşik değeri olan projelerde yapılacak kapasite artışı ve/veya genişletilmesinin planlanması durumunda:
    a) “ÇED Olumlu” kararı bulunan projelerde;
    1) Planlanan artış veya artışlar toplamı Yönetmeliğin Ek-2 listesinde yer alan eşik değer ve üzerinde ise, Yönetmeliğin 16 ncı maddesi kapsamında hazırlanacak proje tanıtım dosyası ile, ilgili Valiliğe başvuru yapılması,
    2) Planlanan artış veya artışlar toplamı Yönetmeliğin Ek-1 listesinde yer alan eşik değer ve üzerinde ise, Yönetmeliğin 8 inci maddesi kapsamında hazırlanacak ÇED başvuru dosyası ile Bakanlığa başvuru yapılması,
    gerekmektedir.
    b) “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan projelerde planlanan artış veya artışlar toplamı Yönetmeliğin Ek-2 listesinde yer alan eşik değer ve üzerinde ise mevcut proje kapasitesi ile toplanması ve bu toplamın;
    1) Yönetmeliğin Ek-2 listesinde yer alan eşik değer ve üzerinde kalması durumunda Yönetmeliğin 16 ncı maddesi kapsamında hazırlanacak proje tanıtım dosyası ile, ilgili Valiliğe başvuru yapılması,
    2) Yönetmeliğin Ek-1 listesinde yer alan eşik değer ve üzerinde kalması durumunda Yönetmeliğin 8 inci maddesi kapsamında hazırlanacak ÇED başvuru dosyası ile Bakanlığa başvuru yapılması,
    gerekmektedir.
    (2) “ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan projelerde kapasite artışı ve/veya genişletilmesinin planlanması halinde, planlanan projenin etkileri, mevcut karara esas çevresel etkiler ile birlikte kümülatif olarak değerlendirilir.

    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    Son Hükümler
    Yürürlük
    MADDE 6 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    Yürütme
    MADDE 7 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

  • Çevresel Etki Değerlendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Yayımlanmıştır.
    9 Şubat 2016 SALI Resmî Gazete Sayı : 29619
    YÖNETMELİK
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ YÖNETMELİĞİNDE
    DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

     
    MADDE 1 – 25/11/2014 tarihli ve 29186 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı fıkraya aşağıdaki bentler eklenmiştir.
    “b) Bakanlıkça yeterlik verilmiş kurum/kuruluşlar: Çevresel Etki Değerlendirmesi Başvuru Dosyası, Çevresel Etki Değerlendirmesi Raporu, Proje Tanıtım Dosyası hazırlamak ve sunmak, “ÇED Olumlu” kararı alan projelerin başlangıç ve inşaat dönemine ilişkin süreçte komisyonca belirlenecek periyotlarda yatırım sürecinde kaydedilen gelişmelere ilişkin bilgilendirmeyi yapmak için gerekli şartları taşıyan kurum/kuruluşları,”
    “v) Anons: Gerçekleştirilmesi planlanan projenin ÇED süreci hakkında, projeden etkilenecek veya etkilenmesi muhtemel halkın yaşadığı yer/yerlerde, ilgili belediyeler ve muhtarlıklarca yapılan sesli duyuruyu,
    y) Askıda ilan: Gerçekleştirilmesi planlanan projenin ÇED süreci hakkında, projeden etkilenecek veya etkilenmesi muhtemel halkın yaşadığı yer/yerlerde, valilik, kaymakamlık ve muhtarlık binasında veya köy odasında bulunan askı ilan yerlerinde yapılan yazılı duyuruyu,”

    MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 19 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “b) “ÇED Olumlu” kararı ya da “ÇED Gerekli Değildir” kararı verildikten sonra, proje sahibi tarafından nihai ÇED Raporu veya Proje Tanıtım Dosyasında taahhüt edilen hususlara uyulmadığının tespit edilmesi durumunda söz konusu taahhütlere uyulması için projeyle ilgili Bakanlıkça/valilikçe bir defaya mahsus olmak üzere ve bir yılı aşmamak üzere süre verilebilir. Bu süre sonunda taahhüt edilen hususlara uyulmaz ise yatırım durdurulur. Yükümlülükler yerine getirilmedikçe durdurma kararı kaldırılmaz. 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili hükümlerine göre işlem tesis edilir.”

    MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesinin üçüncü fıkrası ile 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

    MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğe 27 nci maddeden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

    Kapasite artışları
    MADDE 27/A – (1) “ÇED Olumlu” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı bulunan projelerde yapılacak kapasite artışı ve/veya genişletilmesi planlanan projelere ilişkin usul ve esaslar 28 inci madde uyarınca tebliğ ile belirlenir.

    Bildirim ve bilgi verme yükümlülüğü
    MADDE 27/B – (1) Proje sahibi, “ÇED Olumlu” kararını aldıktan sonra yatırımın başlangıç ve inşaat dönemine ilişkin süreçte komisyonca belirlenen periyotlarda yatırım sürecinde kaydedilen gelişmeleri, Bakanlıkça yeterlik verilmiş kurum/kuruluşlarca, Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.”

    MADDE 5 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    MADDE 6 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
     
    Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    25/11/2014 29186
     

  • Atık Yağ Geri Kazanımı İzin ve Lisans Şartları Yenilendi
    01.02.2016

    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI 
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ




     

    Atık Yağ Geri Kazanım tesisleri için fiziki şartlar yenilenmiştir. Bilgi için tıklayınız.

    Atık Yağ Geri Kazanımı tesisleri için teknik uygunluk raporu yenilenmiştir.Bilgi için tıklayınız.

  • Seveso Bildirim Sistemi Kullanıcılarının Dikkatine!
    18.01.2016

    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI

    Seveso Bildirim Sistemi kapatılıp, yeni BEKRA Bildirim Sistemi devreye alınacaktır. Yapılmış olan bildirimler BEKRA Bildirim Sistemine aktarılacaktır
  • İZLEME KONTROL FORMLARINA İLİŞKİN DUYURU YAPILMIŞTIR
    11.01.2016
    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI 
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

     Yeterlik Belgesi kapsamında Kurum/Kuruluşunuzca yürütülmekte olan iş/işlemler ile ilgili olarak;
     -İzleme-kontrol formlarının Yeterlik Belgesi Tebliği Ek-4 ünde yer alan “ÇED Raporlarında Verilen Taahhütlere Ait Yatırımın İnşaat Dönemi İzleme-Kontrol Formu” formatına uygun olarak gönderilmesi,
    -Formda yer alan tüm bölümlerin eksiksiz olarak doldurulması, yatırımın inşaat başlangıç tarihi, işletmeye geçiş tarihi, ÇED Olumlu Karar tarihi v.b. verilerin tarihlerinin yazılması,
    -İzleme-kontrol formunun tüm sayfalarının ve tüm eklerin imzalı ve kaşeli olarak sunulması,
    -Proje alanına ait fotoğrafların mutlaka form ekine eklenmesi,
    -İzleme kontrol formlarının yerinde inceleme yapılarak doldurulması gerektiğinden proje sahibi tarafından beyan edildiği belirtilerek gönderilen formların yapılmamış sayılacağının bilinmesi,
    -İzleme-kontrol sürecinin ile ilgili sonlandırılması talep edilen projelerde ÇED kapsamında yürütülen işlemlerin tamamladığını ve işletmeye geçildiğini gösterir belgelerin mutlaka form ekinde sunulması,(İl Müdürlüğü tespit tutanağı)
    -Üst yazılarda Yeterlik Belge numarasının mutlaka eklenmesi;
    -İnşaata başlamayan projelerin inşaata başlamama sebebinin açık olarak belirtilmesi;
    - Yeterlik Belgesine sahip Kamu kurum/kuruluşlarının sunduğu izleme-kontrol formlarında yalnızca  ilgili kamu kurum/kuruluşunun yeterlik personelinin imza ve kaşesinin bulunması,
     
    Hususlarına dikkat edilmesi gerekmektedir. Yukarıda belirtilen uygunsuz sunulan izleme-kontrol formları yapılmamış sayılacak ve Yeterlik Belgesi Tebliği kapsamında ilgili Kurum/kuruluşa ceza puanı uygulanacaktır. 
  • 2016 YILI BİRİM FİYAT LİSTESİ AÇIKLANMIŞTIR
    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI
    DÖNER SERMAYE İŞLETMESİ MÜDÜRLÜĞÜ
    2016 YILI BİRİM FİYAT LİSTESİ

     
    SR. NO. GELİR KOD NO. HİZMETİN ADI 2016 YILI BİRİM FİYAT(TL)
    (K.D.V. HARİÇ)
    K.D.V. (%18) 2016 YILI BİRİM FİYAT(TL)
    (K.D.V. DAHİL)
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİMİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
    ÇED RAPORU FORMAT BEDELİ
    32 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 0 TL - 1 Milyon TL arası 6.355,93 1.144,07 7.500,00
    33 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 1 Milyon TL - 10 Milyon TL arası 12.711,86 2.288,14 15.000,00
    34 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 10 Milyon TL - 100 Milyon TL arası 18.644,07 3.355,93 22.000,00
    35 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 100 Milyon TL - 1 Milyar TL arası 25.423,73 4.576,27 30.000,00
    36 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 1 Milyar TL - 10 Milyar TL arası 40.677,97 7.322,03 48.000,00
    37 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 10 Milyar TL ve üzrei 143.220,34 25.779,66 169.000,00
    SEÇME ELEME KRİTERLERİNE TABİ PROJE BAŞVURU BEDELİ
    38 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 0 TL - 1 Milyon TL arası 6.355,93 1.144,07 7.500,00
    39 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 1 Milyon TL - 10 Milyon TL arası 12.711,86 2.288,14 15.000,00
    40 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 10 Milyon TL- 100 Milyon TL arası 18.644,07 3.355,93 22.000,00
    41 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 100 Milyon TL - 1 Milyar TL arası 25.423,73 4.576,27 30.000,00
    42 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 1 Milyar TL - 10 Milyar TL arası 40.677,97 7.322,03 48.000,00
    43 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 10 Milyar TL ve üzeri 143.220,34 25.779,66 169.000,00
     
    GEÇİCİ FAALİYET BELGESİ BEDELİ
    44 106 Geçici Faaliyet Belgesi (GFB) (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.525,42 274,58 1.800,00
    45 106 Geçici Faaliyet Belgesi (GFB) (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 847,46 152,54 1.000,00
    ÇEVRE İZİNLERİ
    46 106 Çevre İzinleri/Hava Emisyonu (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 4.110,17 739,83 4.850,00
    47 106 Çevre İzinleri/Hava Emisyonu (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 2.033,90 366,10 2.400,00
    48 106 Çevre İzinleri/Gürültü Kontrolü (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 3.177,97 572,03 3.750,00
    49 106 Çevre İzinleri/Gürültü Kontrolü (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.313,56 236,44 1.550,00
    50 106 Çevre İzinleri/Atıksu Deşarjı (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 3.177,97 572,03 3.750,00
    51 106 Çevre İzinleri/Atıksu Deşarjı (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.313,56 236,44 1.550,00
    52 106 Çevre İzinleri/Derin Deniz Deşarjı (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 3.177,97 572,03 3.750,00
    53 106 Çevre İzinleri/Derin Deniz Deşarjı (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.313,56 236,44 1.550,00
    54 106 Çevre İzni/Çevre İzin Ve Lisansı Belgesinin Güncellenmesi (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler) 1.864,41 335,59 2.200,00
    55 106 Çevre İzni/Çevre İzin Ve Lisansı Belgesinin Güncellenmesi (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler) 932,20 167,80 1.100,00
    56 106 Tehlikeli Atık İhracat İzinleri 762,71 137,29 900,00
    57 106 Atık İthalat (Liste 1-A) Uygunluk Yazısı 889,83 160,17 1.050,00
    58 106 Lastik Transit Geçiş İzni 762,71 137,29 900,00
    59 106 Metal Hurda İthalatçı Belgesi (2 yıl süreli) 22.033,90 3.966,10 26.000,00
    60 106 Metal Hurda İthalatçı Belgesi Güncelleme (GTİP ekleme, Kayıp, Unvan Değişikliği v.b) 1.694,92 305,08 2.000,00
     
    61 106 Çevre Uyum Belgesi (Atık Yönetim Planı Başına) 27.966,10 5.033,90 33.000,00
    62 106 Katı Yakıt İthalatçısı Kayıt Belgesi (1 Yıllık) 16.101,69 2.898,31 19.000,00
    63 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (0-5.000 Mton) 487,29 87,71 575,00
    64 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (5.001-10.000 Mton) 974,58 175,42 1.150,00
    65 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (10.001-15.000 Mton) 1.483,05 266,95 1.750,00
    66 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (15.001-20.000 Mton) 1.949,15 350,85 2.300,00
    67 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (20.001-25.000 Mton) 2.457,63 442,37 2.900,00
    68 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (25.001-30.000 Mton) 2.966,10 533,90 3.500,00
    69 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (30.001-35.000 Mton) 3.389,83 610,17 4.000,00
    70 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (35.001-40.000 Mton) 3.940,68 709,32 4.650,00
    71 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (40.001-45.000 Mton) 4.449,15 800,85 5.250,00
    72 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (45.001-50.000 Mton) 4.915,25 884,75 5.800,00
    73 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (50.001-60.000 Mton) 5.889,83 1.060,17 6.950,00
    74 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (60.001-70.000 Mton) 6.864,41 1.235,59 8.100,00
    75 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (70.001-80.000 Mton) 7.838,98 1.411,02 9.250,00
    76 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (80.001-90.000 Mton) 8.813,56 1.586,44 10.400,00
    77 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (90.001-100.000 Mton) 9.788,14 1.761,86 11.550,00
    78 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (100.001-150.000 Mton) 14.661,02 2.638,98 17.300,00
    79 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (150.001-200.000 Mton) 19.576,27 3.523,73 23.100,00
    80 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (200.001-250.000 Mton) 24.449,15 4.400,85 28.850,00
    81 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (250.001-300.000 Mton) 29.364,41 5.285,59 34.650,00
    82 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (300.001-350.000 Mton) 34.237,29 6.162,71 40.400,00
    83 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (350.001-400.000 Mton) 39.152,54 7.047,46 46.200,00
    84 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Tehlikeli Atık 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    85 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Tehlikesiz Atık (Ek-1 Listesi) 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    86 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Tehlikesiz Atık (Ek-2 Listesi Tesis ve Faaliyetler) 3.177,97 572,03 3.750,00
    87 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Atık Yağ 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    88 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Bitkisel Atık Yağ 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    89 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Atık Pil ve Akümülatör 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    90 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Ömrünü Tamamlamış Lastik 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    91 105 Çevre Lisansları/Geri Kazanım/Ambalaj Atığı 3.177,97 572,03 3.750,00
    92 105 Çevre Lisansları/Bertaraf/Atık Yakma ve Birlikte Yakma 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    93 105 İleri Termal İşlem Tesisleri (Piroliz, Gazlaştırma) 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    94 105 Çevre Lisansları/Bertaraf/Düzenli Depolama 1. Sınıf 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    95 105 Çevre Lisansları/Bertaraf/Düzenli Depolama 2.Sınıf 3.177,97 572,03 3.750,00
    96 105 Çevre Lisansları/Bertaraf/Düzenli Depolama 3.Sınıf 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    97 105 Çevre Lisansları/Ara Depolama 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    98 105 Çevre Lisansları/İşleme/Tıbbi Atık Sterilizasyon 3.177,97 572,03 3.750,00
    99 105 Çevre Lisansları/İşleme/Ömrünü Tamamlamış Araç Geçici Depolama 4.618,64 831,36 5.450,00
    100 105 Çevre Lisansları/İşleme/Hurda Metal/Ömrünü Tamamlamış Araç İşleme 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    101 105 Çevre Lisansları/İşleme/Atık Elektrikli ve Elektronik Eşya İşleme 6.144,07 1.105,93 7.250,00
    102 105 Çevre Lisansları/İşleme/Tanker Temizleme 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    103 105 Çevre Lisansları/İşleme/Ambalaj Atığı Toplama ve Ayırma 3.177,97 572,03 3.750,00
    104 105 Atıktan Türetilmiş Yakıt (ATY) Hazırlama Tesisi 6.652,54 1.197,46 7.850,00
    105 105 Gemi Geri Dönüşüm Tesisi 23.474,58 4.225,42 27.700,00
    106 105 Çevre Lisansları/İşleme/Atık Kabul Tesisi 5.084,75 915,25 6.000,00
    107 105 Çevre Lisansları/Arındırma/PCB Arındırma 6.652,54 1.197,46 7.850,00
  • TEHLİKELİ VE TEHLİKESİZ ATIK BEYANLARI HAKKINDA ÖNEMLİ DUYURU

    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI 
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

    28.12.2015
    TEHLİKELİ VE TEHLİKESİZ ATIK BEYANLARI HAKKINDA ÖNEMLİ DUYURU

    Bilindiği gibi Çevre Mevzuatı gereği tehlikeli atık üreticileri atık beyan formunu her yıl takip eden yılın en geç Mart ayı sonuna kadar bir önceki yıla ait bilgileri içerecek şekilde Bakanlıkça hazırlanan web tabanlı programı kullanarak doldurmak, onaylamak ve çıktısını almak ve beş yıl boyunca bir nüshasını saklamakla yükümlüdür. Bahsedilen beyan formlarının doldurulması için hazırlanan web tabanlı program (http://online.cevre.gov.tr adresinde yer alan Atık Yönetim Uygulaması (TABS bileşeni) )1 Ocak-31 Mart tarihleri arasında tehlikeli atık üreticilerinin beyan girişine açılmakta ve 31 Mart 24:00 itibarıyla beyan girişine kapatılmaktadır.
     
    17.06.2011 tarihli 27967 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Bazı Tehlikesiz Atıkların Geri Kazanımı Tebliği”nin 8’inci maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi gereği tehlikesiz atık üreticileri de 2015 yılına ait beyan formlarını aynı web tabanlı programı kullanarak doldurmakla yükümlüdür. 
     
    Tehlikeli ve tehlikesiz atık üreticilerinin, yukarıda bahsedilen yükümlülüklerini yerine getirmeleri için öncelikle Bakanlığımızın Çevre Bilgi Sistemi’ne kayıt olmaları gerekmektedir. Üreticiler, kayıt işlemi sonrası verilen kullanıcı adı ve şifre ile http://online.cevre.gov.tr adresinden Çevre Bilgi Sistemi’ne giriş yaparak Atık Yönetim Uygulaması altında yer alan beyan formlarını (TABS) doldurup onaylayarak çıktı alabileceklerdir.
     
    Bu kapsamda Çevre Bilgi Sistemi’ne kayıtlı olmayan atık üreticilerinin tamamının en kısa zamanda kayıt olmaları ve beyan dönemi bitmeden önce beyanlarını tamamlamaları gerekmektedir.

    Duyuru Detayları için tıklayınız.


  • Sürekli Atıksu İzleme Sistemleri (SAİS) Tebliği Kapsamında Dikkat edilmesi Gereken Teknik Hususlar
    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

    Bilindiği üzere; 22/03/2015 tarihli ve 29303 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Sürekli Atıksu İzleme Sistemleri (SAİS) Tebliği”   ile; kurulu kapasitesi 10.000 m3/gün ve üzerinde olan; atıksu arıtma tesisleri, ön arıtma tesisleri, derin deniz deşarjı yapan ve suyu ısı transferi amaçlı (soğutma-ısıtma suları) kullanarak alıcı ortama deşarj eden tesislerin çıkışlarına kurulacak sürekli atıksu izleme  istasyonlarının  özelliklerinin belirlenmesi; kurulması, işletilmesi ile ilgili uyulması gereken usul ve esaslar düzenlenmiştir. Bununla birlikte SAİS kapsamında alınacak numuneler, veri iletimi vb. ilgili ayrıntılı teknik hususların Bakanlığımızca düzenleneceği söz konusu tebliğin 11’inci maddesinde belirtilmiştir. Bu doğrultuda, kurulu kapasitesi 10.000 m3/gün ve üzeri olup suyu ısı transferi amaçlı kullanarak deşarj eden tesislerden; ilk defa SAİS kurulumu yapacak ve mevcut sürekli atıksu  izleme  sisteminde  Tebliğe  göre  revizyon  yapacak  tesisler  için;  uygulamada  birlik sağlanması maksadıyla riayet edilecek teknik hususlar Genel Müdürlüğümüzce düzenlenmiş olup, aşağıda yer almaktadır:

    (1)   Tebliğ kapsamında yer alan ve suyu ısı transferi amaçlı kullanarak deşarj eden tesisler; pH, çözünmüş oksijen, iletkenlik, sıcaklık ve debi parametrelerini ilgili Tebliğ hükümlerine göre izlemekle yükümlüdür. KOİ, AKM ve SAİS Numune Alma Cihazını sistemlerine entegre etme zorunlulukları yoktur.

    (2)   Bütünleşik Karşılaştırma Testi; sistemden İl Müdürlüğü gözetiminde yetkili laboratuvarca alınan numunenin; Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği (SKKY) sektör tablosunda yer alan tüm parametrelerin ölçülmesi ve eş zamanlı olarak SAİS ölçümlerinin karşılaştırılması ile yapılır. Bütünleşik karşılaştırma testi için; 3 ayda 1 kez numune alınarak yetkili çevre laboratuvarında analiz edilir. Tesis, Bütünleşik Karşılaştırma Testi numunesine ait anlık SAİS ölçüm değerlerini sistemden alınan bir çıktı ile raporda yer almak üzere yetkili laboratuvara verir. Analiz sonuçları İl Müdürlüğü’ne raporlanır. Raporda, SKKY sektör sınır değerleri ile numunenin laboratuvar analiz sonuçları ve aynı anda ölçülen SAİS ölçüm sonuçları bir arada yer almak zorundadır.

    (3)   Tesisler Bütünleşik Karşılaştırma Testine ait raporları kabin içerisindeki bilgisayarda pdf formatında ve ayrıca kabin dosyasında muhafaza eder. Bakanlığın uzaktan erişimle raporlara ulaşımı sağlanır.
    (4)        Bütünleşik Karşılaştırma Testinde alınan numunenin SKKY sektör tablosu sınır değerlerini aşması durumunda, 27372 sayılı Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Numune Alma ve Analiz Metotları Tebliği ilgili maddesi uygulanır.

    (5)    Tebliğ 27. maddesinde belirtilen iç izlemeler; SAİS’in devreye alınması ve Bakanlıkonayına müteakip ilgili tesis için kaldırılır.
     
    (6)     İlk kez SAİS kurulumu yapacak tesisler Tebliğde yer alan hususlara uygun olarak, kurulum ve kabul işlemlerindeki tüm adımları içerecek şekilde sistemin kurulumunu yaparlar. Söz konusu tesisler için Bütünleşik Karşılaştırma Testi yukarıda belirtildiği biçimde uygulanır.

    (7)     Tebliğ kapsamında yer alan ve ve suyu ısı transferi amaçlı kullanarak deşarj eden tesislerden, sürekli atık su izleme sistemi Tebliğ öncesinde kurulu olanlar;

    a)  Tebliğ 9 uncu maddesinin, 6 ncı fıkrasında belirtilen elektromanyetik debimetreyi,
    b)   Kabin dış yüzeyinde; Tebliğin 12 nci maddesinin, 14 üncü fıkrasındaki özellikleri içeren Bakanlık logosu ve yazısını,
    c)  Tebliğ 13 üncü maddesinin 5 inci fıkrasında belirtilen özelliklerde çoklu sensör sistemini,
    ç) Tebliğ 14 üncü maddesinin, 2 nci bendinde belirtilen yazılım ve veri iletimi ile ilgili hususları,
    d)                  Tebliğ 14 üncü madde, 5 inci fıkrasında belirtilen bağlantıların dijital olarak sağlanmasını, Tebliğ’deki şartlara uygun biçimde tamamlayarak sistemlerini revize ederler.

    (8)   Revizyon yapacak tesisler, Tebliğ’de belirtilen kurulum ve kabul aşamalarında yer alan; SAİS Proje Başvuru Dosyası ve SAİS Sistem Onay Dosyası hazırlamaktan muaf olmakla birlikte, SAİS’te ölçülen tüm parametreleri yetkili bir laboratuvarla haftada 2 kez eş zamanlı olarak, toplam 8 kez ölçüm ve analiz ederek kayıt altına alır.

    (9)    Tesis, revizyonlara ait bilgi ve belgeleri, karşılaştırma çalışmalarını Bakanlığa sunar. Bakanlık söz konusu belgeleri inceler, gerekli hallerde yerinde denetler ve Tebliğ’de belirtildiği şekilde sistemi onaylar.

    Bu itibarla, iliniz sınırları içerisinde bulunan Tebliğ kapsamında yer alıp, suyu ısı transferi amaçlı (soğutma ve benzeri şekilde) kullanarak deşarj eden söz konusu tesislerden; ilk defa SAİS kurulumu yapacak veya mevcut sürekli atıksu izleme sisteminde Tebliğe göre revizyon yapacak tesislerin, yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde iş ve işlemleri yerine getirmeleri hususunda,

    Bilgilerinizi ve gereğini rica ederim.

    İlgili talimata ulaşmak için tıklayınız.



  • Zeytinyağı Tesislerinde Oluşan Atıksuların Yönetiminde Uyulması Gereken Teknik Hususlar Genelgesi yayımlandı
    20.11.2015

    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI
     
    Zeytinyağı Tesislerinde Oluşan Atıksuların Yönetiminde Uyulması Gereken Teknik Hususlar konulu 2015/10 sayılı Genelge 17.11.2015 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girdi. Genelge ile zeytinyağı üretimi sonucu ortaya çıkan zeytin karasuyunun ve diğer atıksuların çevre ve insan sağlığına zarar vermeden yönetiminin sağlanması amaçlanıyor.

    Genelgede 3 fazlı çalışan zeytinyağı işletmelerinde zeytin karasuyunun buharlaştırılması amacıyla kurulacak lagünlere ilişkin olarak lagünlerin nasıl inşa edileceği, zemin sızdırmazlığının ne şekilde sağlanacağı, malzeme seçimi, uygun hacim ve alan hesabı, lagünlerin ve zemin kaplamalarının nasıl korunacağı, oluşabilecek kötü koku probleminin nasıl ortadan kaldırılacağı, biriken çamurun nasıl bertaraf edileceği gibi teknik hususlar ele alınmış ve örnek lagün çizimleri ile detaylı olarak gösteriliyor. Ayrıca, pirinanın geçici olarak depolanması ve taşınması için gereken şartlar da bu kapsamda ele alınıyor.

    Genelge’de, 3 fazlı işletmelerin alan yetersizliği gibi sorunlar nedeniyle lagün inşa edememeleri durumuna yönelik olarak alternatif bir çözüm ortaya konulmakta olup; bu tip işletmelerin 2 fazlı sistemlere geçiş yaparak karasu sorunundan kurtulabileceğine vurgu yapılmakta ve zeytinyağı işletmelerine yol gösteriliyor. Bu kapsamda, Genelge’nin temel hedefi olan, kirlilik yükü son derece yüksek olan zeytin karasuyunun, zeytinyağı üretim tesisleri yakınlarındaki arazilere veya sucul ortamlara verilmesinin önlenerek zeytinyağı üretiminin yoğun olduğu havzalardaki kirliliğin önlenmesi amaçlanıyor.

    Genelgeye Çevre ve Şehircilik Bakanlığı internet sitesindeki mevzuat başlığı altından (http://www.csb.gov.tr/turkce/index.php?Sayfa=mevzuat), zeytin atıklarının yönetimine ilişkin olarak Bakanlığımızca gerçekleştirilmiş olan “ Zeytin Sektörü Atıklarının Yönetimi - ZeytinAY Projesi”ne ait bilgi ve belgelere ise http://www.csb.gov.tr/projeler/zeytinay internet adresinden ulaşılabilinir.

    Zeytinyağı Tesislerinde Oluşan Atıksuların Yönetiminde Uyulması Gereken Teknik Hususlar konulu 2015/10 sayılı Genelge için tıklayınız.
     
  • Hurda Metal/ÖTA İşleme fiziksel şartlarda değişiklik yapılmıştır.
    Hurda Metal/ÖTA İşleme fiziksel şartlarda değişiklik yapılmıştır.

    18.11.2015

    Hurda Metal İşleme konulu lisans başvurusunda Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü Uygunluk yazısı düzenlenirken gereken hurda metal ile ilgili fiziksel şartların 9. Maddesinde ekipman konusu detaylandırılmıştır. Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü Uygunluk Yazıları bu doğrultuda düzenlenmelidir. 

    Hurda Metal ile ilgili fiziksel şartlar listesi için tıklayınız.
  • Çevre İzin /Çevre İzin ve Lisans Yenileme İşlemleri ile
    Çevre İzin /Çevre İzin ve Lisans Yenileme İşlemleri ile ilgili;  “İşletmelerin mevcut çevre izin/çevre izin ve lisans belgelerinin geçerlilik tarihleri dikkate alınarak, belge geçerlilik son tarihlerinden en az 180 gün önce başvuru yapılması aksi taktirde belge yenileme sürecinde tekrar GFB başvurusu yapılması gerekeceği” Bakanlıkça belirtilmiştir. 
     
    ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI
    ÇEVRESEL ETKİ DEĞERLENDİRMESİ İZİN VE DENETİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

    DUYURU METNİ

     
    17.11.2015 
    Çevre İzin /Çevre İzin ve Lisans Yenileme İşlemleri 

     
    Ülkemizde daha önce çevreye kirletici etkisi bulunan faaliyet ve tesislerin ilgili yönetmelikler kapsamında almak zorunda oldukları deşarj izni, emisyon izni, gürültü izni, derin deniz deşarjı izni ile atık yönetimi konularındaki lisanslar yerine 01 Nisan 2010 tarihinden itibaren bütüncül yaklaşım stratejisi çerçevesinde tek bir çevre izni uygulaması hayata geçirilmiştir.
     
    Bu doğrultuda; Çevre Kanununa dayanılarak hazırlanarak, 29 Nisan 2009 tarih ve 27214 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 01 Nisan 2010 tarihinde yürürlüğe giren Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılarak, 10.09.2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği 01 Kasım 2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
     
    Yönetmelik kapsamında öncelikle bir ön izin anlamı taşıyan ve 1 Yıl süreli Geçici Faaliyet Belgesi düzenlenmekte ikinci aşmada ise başvurunun uygun bulunması durumunda 5 yıl süre geçerliliği bulunan çevre izin /çevre izin ve lisans belgesi düzenlenmektedir.
     
    Söz konusu Yönetmeliğin “Çevre İzin veya Çevre İzin ve Lisans Belgesinin geçerliliği ve yenilenmesi” başlıklı 11. Maddesinin 1. Fıkrasında “İşletmelere verilen çevre izni veya çevre izin ve lisans belgeleri beş yıl süre ile geçerlidir. İşletmeler belge geçerlilik süresinin sona ereceği tarihten en az 180 takvim günü önce başvuru yapmak ve beş yıllık süre dolmadan yeniden çevre izni veya çevre izin ve lisans belgesi almak zorundadır. Bu süreç çevre izni belgesi için her durumda, çevre izin ve lisansı belgesi için ise mevcut lisans konuları ile ilgili prosesinde ve çalışma koşullarında herhangi bir değişiklik olmaması durumunda, Geçici Faaliyet Belgesi(GFB) başvuru süreci uygulanmaksızın bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesi kapsamında yürütülür.” hükmü yer almaktadır.
     
    Söz konusu Yönetmelik hükmü uyarınca, e-izin yazılım programı üzerinden süre kontrolü yapılarak, belge geçerlilik süresinin sona ereceği tarihten en az 180 takvim günü önce başvuru yapmayanişletmelerin “9 uncu madde kapsamında” belge yenileme başvurusu(çevre izin/çevre izin ve lisans) yapmasına izin verilmeyecek olup, bu durumdaki tüm işletmelerin faaliyette bulunabilmeleri için mevcut belgesinin geçerlilik tarihinden önceGFB başvurusu aşamasından süreci yeniden başlatması ve faaliyetine devam edebilmesi için belge geçerlilik tarihi öncesinde GFB alması gerekecektir.
     
    Bu hususlar çerçevesinde, işletmelerin mevcut çevre izin/çevre izin ve lisans belgelerinin geçerlilik tarihleri dikkate alınarak, bahsi geçen en az 180 gün öncesi başvuru yapılması büyükönem arz etmektedir.
  • Çevresel Gürültünün Değrl. ve Yönetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Yayımlandı
    18 Kasım 2015 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 29536
    YÖNETMELİK
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    ÇEVRESEL GÜRÜLTÜNÜN DEĞERLENDİRİLMESİ VE YÖNETİMİ
    YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
    DAİR YÖNETMELİK

     
    MADDE 1 – 4/6/2010 tarihli ve 27601 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (r), (z) ve (ggg) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (ğğğ) bendi yürürlükten kaldırılmış ve aynı fıkraya aşağıdaki bentler eklenmiştir.
    “r) Çok hassas kullanımlar: Konut, yataklı hizmet veren sağlık kurumları, çocuk ve yaşlı bakım evleri, yatılı eğitim kurumları, öğrenci yurtları gibi kullanımları,”
    “z) Ev faaliyetleri ve komşuların oluşturduğu gürültü: Konutlarda kişilerin kendi davranış ve alışkanlıklarından kaynaklanan; kapı, pencere kapatma, yürüme, konuşma, temizlik yapma, mobilya çekme, televizyon seyretme, radyo dinleme, her türlü müzik aleti, çamaşır makinesi, buzdolabı, elektrik süpürgesi, mekanik veya motorlu dikiş makinesi, matkap, testere, öğütücü, çim biçme makinesi, koşu bandı gibi ekipmanlarıkullanma, hava kanalları, temiz ve pis su tesisatı, jeneratör, hidrofor, kompresör, yakma kazanı, asansör, çöp bacaları, mahalle aralarında ve meskenlerde yapılan düğün, asker uğurlamaları ve benzeri kutlamalar, evcil hayvan besleme ile bina içinde yapılacak tadilat nedeniyle oluşan gürültüyü,”
    “ggg) Hassas kullanımlar: Yataklı hizmet veren konaklama tesisleri, eğitim kurumları ile dini tesisleri,”
    “hhh) Açık eğlence yeri: Oluşan sesin, bütün cephelerden atmosfere direk geçişine izin verecek şekilde olan eğlence mekânlarını,”
    “ııı) Kapalı eğlence yeri: Bütün cepheleri ve üstü yapı elemanları (beton, tuğla, cam ve benzeri) ile kapalı olan ve içeride oluşan sesin; kapı, pencere ve benzeri açıklıklardan atmosfere direkt geçişine imkân vermeyecek şekilde önlem alınmış eğlence mekânlarını,”
    “iii) Yarı açık eğlence yeri: En az bir cephesi veya üstü açık olan veya kullanılan yapı elemanı portatif veya açılıp kapanabilir özellikte olan, içeride oluşan sesin atmosfere direkt geçişine imkân verecek şekilde açıklık (kapı, pencere, havalandırma ve benzeri) bulunan eğlence mekânlarını,”
    MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
    MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi yürürlükten kaldırılmış, (ç), (d) ve (e) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı fıkraya aşağıdaki (k) bendi eklenmiştir.
    “ç) Birden fazla eğlence yerinden gürültüye hassas kullanımlara iletilen toplam çevresel gürültü seviyesi,Leq gürültü göstergesi cinsinden arka plan gürültü seviyesini 7-10 dBA ve 9-12 dBC aralığından fazla aşamaz. Bu aralık esas alınmak kaydıyla, toplam çevresel gürültü seviyesi, gürültüye maruz kalınan alandaki etkilenen kişi sayısı, gürültü kaynağı ile gürültüye hassas kullanımlar arasındaki mesafe gibi faktörler göz önünde bulundurularak İl Mahalli Çevre Kurulu Kararı ile belirlenir. Bu bentte verilen sınır değerin aşılması halinde, arka plan gürültü seviyesine katkısı olan her bir işletme sınır değer aşımından eşit olarak sorumludur. Gürültüye katkı oranlarına göre her bir işletme ve tesis gerekli tedbirleri alır.”
    “d) Çok hassas ve hassas kullanımların bulunduğu alanlarda faaliyet gösteren açık ve yarı açık eğlence yerlerinde, 24:00-07:00 saatleri arasında canlı müzik yayını yapılması yasaktır. Yörenin özelliğine bağlı olarak gerekli görülmesi halinde, canlı müzik yayınının yapılacağı zaman dilimleri İl Mahalli Çevre Kurulu Kararı ile yeniden düzenlenebilir. Diğer saatlerde ise (b) ve/veya (c) ve/veya (ç) bentlerinde belirtilen sınır değerleri sağlayacak şekilde faaliyetlerini sürdürür.”
    “e) Çok hassas ve hassas kullanımların bulunduğu yerlerde faaliyet gösteren açık ve yarı açık eğlence yerlerinin, yapılan denetimlerde (b) ve/veya (c) ve/veya (ç) bentlerinde belirtilen sınır değerleri bir yıl içinde üç defa sağlamadığının tespiti halinde, fiziki olarak tamamen kapalı hale getirilir.”
    “k) Canlı müzik izni alınmadan hiçbir suretle müzik faaliyeti gerçekleştirilemez.”
    MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a), (e), (ğ) ve (ı) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (g) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
    “a) Mevcut yapılarda, yapı içinde veya dışında herhangi bir yerde bulunan soğutma fanı, klima gibi kaynaklardan; ortak bölme elemanları, ara döşemeler, tavan ve bitişik duvarlar veya hava aracılığıyla gürültüye hassas kullanımlara iletilen gürültü seviyesi Leq gürültü göstergesi cinsinden arka plan gürültü seviyesini 5dBA’dan fazla aşamaz.”
    “e) Gürültüye hassas kullanımların bulunduğu alanlarda; yüksek sesle konuşarak, bağırarak, anons sistemleri gibi ses yükseltici araçlar kullanılarak ve darbeli düzenli veya düzensiz sesler çıkararak reklam, duyuru, tanıtım ve satış yapmak yasaktır.”
    “ğ) Dini ve milli bayramlar ile yerel milli günler ve il genelinde yapılan festival gibi büyük kutlamalar dışında; eğlence maksadıyla patlayıcı, maytap, havai fişek ve benzeri şeyleri kullanmak, ateşlemek gibi benzeri faaliyetlerin, çok hassas ve hassas kullanımların bulunduğu yerlerde yapılması yasaktır. Bu faaliyetler az hassas kullanımların bulunduğu yerlerde ancak 14/8/1987 tarihli ve 87/12028 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tekel Dışı Bırakılan Patlayıcı Maddelerle Av Malzemesi ve Benzerlerinin Üretimi, İthali, Taşınması, Saklanması, Depolanması, Satışı, Kullanılması, Yok Edilmesi, Denetlenmesi Usul ve Esaslarına İlişkin Tüzüğün 117 nci maddesine istinaden yerel mülki amirinden izin alınarak yapılabilir.”
    “ı) Çok hassas kullanımların bulunduğu alanlarda konser, gösteri, miting, festival gibi açık hava faaliyetlerinin 24:00-07:00 saatleri arasında yapılması yasaktır. Yörenin özelliğine bağlı olarak gerekli görülmesi halinde, bu maddede belirtilen açık hava faaliyetlerinin yapılacağı zaman dilimi çevre ve şehircilik il müdürlüğü veya yetki devri yapılmış ilgili belediye başkanlığı tarafından yeniden düzenlenebilir.”
    MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “a) En geç 31/12/2016 tarihine kadar;
    1) İki yüz elli binden fazla yerleşik nüfusu olan yerleşim alanları,
    2) Yılda altı milyondan fazla aracın geçtiği ana kara yolları,
    3) Yılda altmış binden fazla trenin geçtiği ana demir yolları,
    4) Yılda elli binden fazla hareketin gerçekleştiği ana hava alanları,
    için bir önceki takvim yılındaki durumu gösteren stratejik gürültü haritaları hazırlanır.”
    MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 30 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “a) Gerektiğinde en geç 31/12/2017 tarihine kadar;
    1) Yılda altı milyondan fazla aracın geçtiği ana kara yolları, yılda altmış binden fazla trenin geçtiği ana demir yolları, ana hava limanları ve yakınındaki yerler,
    2) İki yüz elli binden fazla yerleşik nüfusu olan yerleşim alanları,
    için gürültü seviyesinin azaltılması da dâhil olmak üzere gürültü ile ilgili hususlar ve gürültünün etkileri ile baş etmeye yönelik eylem planlarının hazırlanmış olması gerekir. Eylem planları dâhilindeki tedbirler yetkili idarenin insiyatifi altındadır. Ancak, bu Yönetmelikte verilen sınır değerlerin aşıldığı durumlar ya da yetkili idarelerce seçilen diğer kriterler olarak tanımlanan öncelikler eylem planında özellikle belirtilir ve stratejik gürültü haritalamaları ile tespit edilen en önemli bölgelerde uygulanır.”
    MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin geçici 2 nci ve geçici 3 üncü maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.
    MADDE 8 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    MADDE 9 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
     
    Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    4/6/2010 27601
    Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    27/4/2011 27917
     

  • Mekanik Ayırma, Biyokurutma ve Biyometanizasyon Tesisleri ile Fermente Ürün Yönetimi Tebliği yayımlandı.
    12.10.2015

    Tebliğ, biyobozunur atıkların çevre ve insan sağlığına zarar vermeden yönetiminin sağlanması, düzenli depolama tesislerinde bertaraf edilecek miktarının azaltılması, maddesel veya enerji geri kazanım tesisleri olan mekanik ayırma, biyokurutma ve biyometanizasyon tesislerinin teknik kriterleri ile biyometanizasyon tesislerinde elde edilen fermente ürünün kalite kriterlerinin belirlenmesi amacıyla hazırlanmış olup, 10/10/2015 tarihli ve 29498 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır.
     
    Tebliğ ile mekanik ayırma, biyokurutma ve biyometanizasyon tesislerine kabul edilecek atıkların listesi, bu tesislerin genel ve teknik özellikleri, sıvı ve katı fermente ürün kalite parametreleri, bu ürünlerin kullanılması, ürünlerin piyasaya arz edilmesine yönelik yasal çerçeve belirlenmiştir.
     
    Biyobozunur özellik gösteren atıkların işlenmeden doğrudan doğruya yakılması veya tarım topraklarına gübre olarak verilmesi yerine Tebliğde tanımlanan teknolojilere tabi tutulması sonucunda ısı ve enerji eldesi sağlanacaktır. Ayrıca, fosil yakıt kaynakları kullanılması ile elde edilen enerji üretimine alternatif bir enerji üretim sistemi de oluşturulmaktadır.

    Söz konusu Tebliğ için tıklayınız.
  • Büyük Endüstriyel Kaza Risklerinin Azaltılması / İşletmeciler İçin Rehber Yayınlanmıştır.
    Büyük Endüstriyel Kaza Risklerinin Azaltılması (BEKRA) / İşletmeciler İçin Rehber yayınlanmıştır. Hem İngilizce hem de Türkçe versiyonlarına aşağıda yer alan linklerden ulaşabilirsiniz.

    http://www.csb.gov.tr/db/ced/icerikbelge/icerikbelge3198.pdf

    http://www.csb.gov.tr/db/ced/icerikbelge/icerikbelge3199.pdf
  • Toprak Kirliliğinin Kontrolü ve Kirlenmiş Sahalara Dair Yönetmelik / Faaliyet Ön Bilgi Formu Bildirim Süresi Uzatıldı
    11.09.2015

    Bilindiği üzere 08.06.2010 tarih ve 27605 Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren "Toprak Kirliliğinin Kontrolü ve Noktasal Kaynaklı Kirlenmiş Sahalara Dair Yönetmelik" kapsamında yer alan faaliyetlerin Faaliyet Ön Bilgi Formlarını Kirlenmiş Sahalar Bilgi Sistemi üzerinden doldurmaları, ve imzalı olarak 08.09.2015 tarihine kadar İl Müdürlüklerimize sunmaları gerekmektedir.

    Ancak "Kirlenmiş Sahalar Bilgi Sistemi" üzerinden faaliyet sahiplerince yapılan yoğun bildirimler, sistemin yavaşlamasına, form doldurma süresinin uzamasına ve sistemin kilitlenmesine neden olmuştur. Bu nedenle, sistem üzerinden yapılması gereken bildirimlerin elde olmayan mücbir sebeplerden dolayı aksaması ve faaliyet sahiplerinin mağdur olmaması amacıyla bahsi geçen bildirim süresi 08.11.2015 tarihine kadar uzatılmıştır.

    http://www.csb.gov.tr/gm/cygm/index.php?Sayfa=duyurudetay&Id=47378
     
  • BASIN AÇIKLAMASI
    07.08.2015

    Büyük Endüstriyel Kazalar konusunda uygulamadan sorumlu yetkili idareler;

    Çevre ve Şehircilik Bakanlığı(ÇŞB), Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı(ÇSGB) ile Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi(AFAD) Başkanlığıdır. Avrupa Birliği ülkelerinde de ülkemizdekine benzer şekilde büyük endüstriyel kazalar ile ilgili uygulamalar yetkili otoritelerin koordinasyonu ile yürütülmektedir.

    06 Ağustos 2015 tarihinde bazı basın organlarında Seveso Yönetmeliğinin 2010 tarihinde yayınlandığı ancak yürürlüğe girmediği ve bu kapsamda bulunan yirmibine yakın tesisin olduğuna ilişkin  gerçeği yansıtmayan haberler yayınlanmış olup, “Büyük Endüstriyel Kazaların Kontrolü Hakkında Yönetmelik” 18 Ağustos 2010 tarihli ve 27676 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş ve tehlikeli madde bulunduran tesisler bu tarih itibariyle bildirim yapmaktadırlar.
     
    Ancak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu”nun 30 Haziran 2012 tarihinde yayımlanması sebebi ile Yönetmeliğin güncellenmesi ihtiyacı ortaya çıkmış, 30 Aralık 2013 tarihinde yönetmelik tekrar revize edilerek yayımlanmıştır. İlgili tesislerin alt yapılarını oluşturabilmeleri amacıyla kaza sonucu alınacak tedbirleri önlemek üzere yapılacak çalışmaların yer verildiği güvenlik raporu ile kaza müdahalelerinin usul ve esaslarını içeren dahili acil durum planının hazırlanması, alt yapı ve eğitim kapasitesi gerektirdiği için, söz konusu rapor ve planın hazırlanmasına 01/01/2016 tarihine kadar, harici acil durum planlarının AFAD tarafından hazırlanmasına 01/01/2017 tarihine kadar süre verilmiştir.
    Ayrıca, tesis sayıları hakkında kamuoyunu yanıltan bilgiler ortaya atılmıştır. Büyük Endüstriyel Kaza riski taşıyan kuruluşların belirlenmesi amacıyla Bakanlığımız Çevre Bilgi Sistemi bünyesinde faaliyet gösteren “Seveso Bildirim Sistemi”ne 06 Ağustos 2015 tarihi itibariyle toplam 8389 adet bildirim yapılmıştır. Bu tesislerin 384 adet üst seviyeli, 486 adet alt seviyeli olmak üzere 870 adet kuruluş yer almaktadır. Bildirimi yapmış 7519 kuruluşkullandıkları maddeler ile depolayabilecekleri madde miktarlarının düşük olmasından dolayı kapsam dışı kalmıştır.

    Üst seviyeli kuruluşlar, hazırlamaları gereken Güvenlik Raporunu hazırlanmasına ilişkin “Büyük Endüstriyel Kazalarla İlgili Hazırlanacak Güvenlik Raporu Tebliği”, 24.01.2015 tarih ve 29246 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır. Üst seviyeli kuruluşlarda yaşanabilecek kazaların önlenmesi ve gerekli tedbirlerin alınması amacıyla hazırlanacak olan Güvenlik Raporunun incelenmesine ilişkin sorumluluk ÇSGB’dedir.

    Üst seviyeli bir kuruluşta olabilecek kazalara müdahale amacıyla hazırlanacak Dahili Acil Durum Planlarının incelenmesi sorumluluğu Bakanlığımızdadır. Söz konusu kazanın kuruluş dışına taşması durumu Harici Acil Durum Planlarının konusu olup, sorumlu kurum AFAD’dır.

    Alt seviyeli kuruluşlar, hazırlamaları gereken Büyük Kaza Önleme Politikası Belgesine ilişkin “Büyük Kaza Önleme Politika Belgesi Tebliği” 04.08.2015 tarih ve 29435 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır.

    Bakanlığımızca söz konusu tesisler sürekli denetlenmekte olup, Yönetmelik kapsamında bildirim yapmadığı tespit edilenlere Bakanlığımızca idari yaptırım uygulanmaktadır.
     
  • Büyük Kaza Önleme Politika Belgesi Tebliği
    4 Ağustos 2015 SALI Resmî Gazete Sayı : 29435
    TEBLİĞ
    Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
     
    BÜYÜK KAZA ÖNLEME POLİTİKA BELGESİ TEBLİĞİ
    BİRİNCİ BÖLÜM
    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
    Amaç
    MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; 30/12/2013 tarihli ve 28867 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmelikte belirtilen alt seviyeli kuruluş işletmecilerinin, aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesi gereği hazırlamaları veya hazırlatmaları gereken büyük kaza önleme politika belgesine ilişkin usul ve esasları belirlemektir.
    Kapsam
    MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliğin 5 inci maddesinde tanımlanan alt seviyeli kuruluşlar hakkında uygulanır.
    Dayanak
    MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliğin 10 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
    Tanımlar ve kısaltmalar
    MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen;
    a) BKÖP: Büyük kaza önleme politikasını,
    b) BKÖP Belgesi Formatı: 24/1/2015 tarihli ve 29246 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazalarla İlgili Hazırlanacak Güvenlik Raporu Tebliği Ek-1’inde belirtilen biçim ve genel kurallardan ilgili olanları dikkate alınarak hazırlanan ve bu Tebliğin ekinde belirtilen BKÖP belgesinde bulunması gerekli bilginin, belirtilen başlık ve numaralara göre sıralamasını içeren belge düzenini,
    c) GYS: Güvenlik yönetim sistemini,
    ç) Yönetmelik: 30/12/2013 tarihli ve 28867 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliği,
    ifade eder.
    İKİNCİ BÖLÜM
    Genel Yükümlülükler
    İşletmecinin büyük kaza önleme politika belgesi ile ilgili yükümlülüğü
    MADDE 5 – (1) Alt seviyeli bir kuruluşun işletmecisi bu Tebliğin ekinde yer alan bilgileri içeren ve BKÖP belgesi formatına göre büyük kaza önleme politika belgesi hazırlar veya hazırlatır.
    (2) Hazırlanan BKÖP belgesinin her sayfası işletmeci veya işletmecinin yasal vekili tarafından paraflanır, son sayfası ıslak/elektronik imza ile imzalanır ve imza sirkülerinin bir kopyası belge ekine konur. BKÖP belgesini imzalayan kişinin işletmeci tarafından yetkilendirilmiş olması durumunda bu kişiye ait yetki belgesi de BKÖP belgesine eklenir.
    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    Son Hükümler
    Yürürlük
    MADDE 6 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    Yürütme
    MADDE 7 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı ile Çevre ve Şehircilik Bakanı müştereken yürütür.
     
    Ekler için tıklayınız
     

  • Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği, İzin ve Lisans Süreci
    28.07.2015

    Bilindiği üzere, Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği 06.06.2015 tarih ve 29378 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
     
    Mülga Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği kapsamında yağ içeriklerinden dolayı bitkisel atık yağ tanımına alınan soap-stock, tank dibi tortular ve yağlı topraklar, yeni yayımlanan Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği ile bu yönetmeliğin kapsamından çıkarılmış olup, söz konusu atıkların tehlikesiz atık olması sebebi ile 17.06.2011 tarihli ve 27967 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Bazı Tehlikesiz Atıkların Geri Kazanımı Tebliği kapsamına alınmıştır.
     
    Bu çerçevede, Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği’nin, “Mevcut Tesisler” bölümü, Geçici maddesindeki; “Bu Yönetmelik ile yürürlükten kaldırılan Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği kapsamında soap-stock, tank dibi tortular ve yağlı toprak olarak belirtilen bitkisel atık yağları geri kazanmak/işlemek üzere geçici faaliyet belgesi, çevre lisansı belgesi alan işletmeler belge sürelerinin bitimine kadar faaliyetlerine devam ederler. Bu sürenin sonunda faaliyetlerine devam etmek isteyen işletmeler, belgelerini ilgili mevzuata göre yenilemek zorundadırlar. Başvuru yapma süresi Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği’nde belirtilen süreler dikkate alınarak yapılır.” hükmü gereğince faaliyetlerine devam etmek isteyen bahse konu tesisler, izin ve lisans süreleri bitimi itibari ile Tehlikesiz Atık Geri Kazanım konusunda izin ve lisans sürecinin başlatılması gerekmektedir. 
  • Maden Atıkları Yönetmeliği Yayımlandı.
    15 Temmuz 2015 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 29417
    YÖNETMELİK
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    MADEN ATIKLARI YÖNETMELİĞİ
    BİRİNCİ BÖLÜM
    Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar
    Amaç
    MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; madenlerin aranması, çıkarılması, hazırlanması/zenginleştirilmesi veya depolanması sonucunda ortaya çıkan atıkların üretiminden nihai bertarafına kadar çevre ve insan sağlığına zarar vermeyecek şekilde yönetilmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
    Kapsam
    MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; madenlerin aranması, çıkarılması, hazırlanması/zenginleştirilmesi veya depolanması sonucunda ortaya çıkan atıkların yönetimi için gerekli olan işlemleri kapsar.
    (2) Bu Yönetmelik;
    a) Maden sahalarında doğrudan madencilik faaliyetlerinden kaynaklanmayan atıkları,
    b) Maden galerilerine ve sondaj çukurlarına su basılmasını veya yer altı suyunun reenjeksiyonunu,
    kapsamaz.
    Dayanak
    MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu’nun 3 üncü, 8 inci, 11 inci, 12 nci, 13 üncü maddeleri ile 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 2 nci, 8 inci ve 9 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
    Tanımlar
    MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
    a) Atık: Üreticisi veya fiilen elinde bulunduran gerçek veya tüzel kişi tarafından çevreye atılan veya bırakılan ya da atılması zorunlu olan herhangi bir madde veya materyali,
    b) Atık barajı: Madenlerin zenginleştirilmesi sonucunda ortaya çıkan atıkların depolanmasına yönelik olarak inşa edilen sedde ve arkasında bir rezervuar oluşturan mühendislik yapısını,
    c) Atık çöktürme havuzu: Madenlerin zenginleştirme işlemine tabi tutulması sonucu ortaya çıkan atıkların çöktürülmesiyle proses suyunun arıtılarak deşarj edilmesi veya fiziksel arıtım sonucu tekrar kullanımına yönelik inşa edilen yapıyı,
    ç) Atık yönetim planı: İşletmeci tarafından Ek-1’de yer alan format doğrultusunda hazırlanan planı,
    d) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
    e) Büyük kaza: Herhangi bir maden atığı bertaraf tesisinin işletilmesi esnasında, tesis içinde veya dışında çevre ve/veya insan sağlığı için anında veya daha sonra ciddi tehlikeye yol açabilen bir olayı veya birden fazla tehlikeli maddenin sebep olduğu büyük bir yayılım, yangın veya patlama olayını,
    f) Cevher: Jeolojik ortamlardan içeriğindeki ekonomik değerlerden yararlanmak üzere çeşitli madencilik uygulamaları ile çıkarılarak, doğrudan ve/veya belirli zenginleştirme işlemlerine tabi tutularak ekonomiye kazandırılan doğal kaynak varlıklarını,
    g) Cevher hazırlama/zenginleştirme: Madenler üzerinde gerçekleştirilen termal imalat işlemleri, ergitme ya da izabe dahil metalürjik işlemler ve benzeri endüstriyel prosesler dışında kalan, boyut değişikliği, sınıflandırma, ayırma ve özütleme amacıyla yapılan fiziksel, kimyasal, biyolojik işlemlerin tek tek veya birlikte uygulamaları sonucunda ekonomik değeri olan madde ve malzemelerin kazanılmasına yönelik işlemleri,
    ğ) Geçirimsizlik sistemi: Depolama sahasında doğal olarak bulunan ya da sonradan oluşturulan geçirimsiz tabakayı,
    h) İnert maden atığı: Ek-4/A’da verilen listede yer alan veya Ek-4/B’ye göre belirlenen maden atıklarını,
    ı) İşletmeci: Maden atık bertaraf tesisini de içeren maden tesisini işleten kişi, kurum ya da kuruluşu,
    i) İl müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünü,
    j) Kategori A tesisi: Yönetmeliğin Ek-5’inde tanımlanan tesisleri,
    k) Kategori B tesisi: Kategori A dışındaki tesisleri,
    l) Maden: Yer kabuğunda ve su kaynaklarında doğal olarak bulunan ekonomik ve ticari değeri olan petrol, doğal gaz, jeotermal ve su kaynakları dışında kalan her türlü maddeyi,
    m) Maden atığı: Madenlerin aranması, çıkarılması, hazırlanması ve zenginleştirilmesi veya depolanması sonucunda oluşan katı veya şlam/sulu çamur şeklinde madde veya malzemeyi,
    n) Maden atığı bertaraf tesisi: 2/4/2015 tarihli ve 29314 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Yönetmeliğinin Ek-2A’sında tanımlanan bertaraf yöntemleri çerçevesinde, madencilik faaliyetlerinden kaynaklanan atıkların bertarafı amacıyla kullanılan atık barajı, atık göletleri, atık yığını, pasa yığını, çöktürme havuzları, atık havuzu, pasa depolama alanları, macun dolgu, üretimi biten yığın liç alanları,
    o) Pasa: Cevherleşme ihtiva etmeyen veya mevcut ekonomik ve teknik şartlara göre zenginleştirilmesi mümkün olmayan, ancak işletme gereği üretilmesi zorunlu olan ve kazı işlemi dışında herhangi bir işleme tabi tutulmamış madde veya malzemeyi,
    ö) Sızıntı suyu: Depolanan maden atıklarından süzülen ve kaynaklanan her türlü sıvıyı,
    p) Tehlikeli madde: 11/12/2013 tarihli ve 28848 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Maddelerin ve Karışımların Sınıflandırılması, Etiketlenmesi ve Ambalajlanması Hakkında Yönetmelikte yer alan tehlikeli madde ve müstahzarları,
    r) Tehlikeli maden atığı: Atık Yönetimi Yönetmeliği’nin Ek-3/A’sında yer alan tehlikelilik özelliklerinden birini ya da birden fazlasını taşıyan, Ek-4’te altı haneli atık kodunun yanında yıldız (*) işareti bulunan maden atıklarını ve/veya bu Yönetmeliğin Ek-3’ünde belirtilen analizler sonucunda ilgili mevzuatta yer alan sınır değerleri aşan maden atıklarını,
    s) Tehlikesiz maden atığı: Atık Yönetimi Yönetmeliği’nin Ek-4 atık listesinde yıldız (*) işareti bulunmayan maden atıklarından bu Yönetmeliğin Ek-3’ünde belirtilen analizler sonucunda ilgili mevzuatta yer alan sınır değerleri aşmayanları,
    ş) Yığın: Cevher ve pasaların açık alanda yığılmasıyla oluşturulan kümeyi,
    t) Yığın liçi: Geçirimsiz bir tabaka üzerine yığılmış olan cevhere çözücü kimyasalların verilmesiyle, kıymetli metallerin çözeltiye alınması işlemini,
    u) Uygulama projesi: Maden atıklarının depolandığı tesisler için Ek-6’da belirtilen kriterlere göre hazırlanan yapı–inşaat projesini,
    ü) Zayıf asitte çözünebilir siyanür: Belli pH (4.5 – 6) değerleri arasında çözünüp serbest siyanüre dönüşen tüm basit veya kompleks siyanür bileşiklerini,
    ifade eder.

    İKİNCİ BÖLÜM
    Genel Hükümler, Görev, Yetki ve Yükümlülükler
    Genel hükümler
    MADDE 5 – (1) Maden atıklarının geçici depolanması, taşınması ve işlenmesi sırasında su, hava, toprak, bitki, hayvan ve insanlar için risk yaratmayacak, gürültü, titreşim ve koku yoluyla rahatsızlığa neden olmayacak, doğal çevrenin olumsuz etkilenmesini önleyecek ve böylece çevre ve insan sağlığına zarar vermeyecek yöntem ve işlemlerin kullanılması esastır.
    (2) Maden atıkların toprağa, denizlere, göllere, akarsulara ve benzeri alıcı ortamlara dökülmesi, doğrudan dolgu yapılması ve depolanması suretiyle çevrenin kirletilmesi yasaktır.
    (3) Maden atıklarının sürdürülebilir çevre ve insan sağlığı ile sürdürülebilir kalkınma prensipleri göz önünde bulundurularak yönetilmesinde mevcut en iyi teknik ve teknolojilerin seçilmesi ve uygulanması esastır.
    (4) Maden atıklarının, lisanslı geri kazanım ve bertaraf tesisleri dışında yetkisiz kişi, kurum ve kuruluşlar tarafından geri kazanılması ve bertaraf edilmesi yasaktır.
    (5) Maden atıkları, madencilik faaliyetinden kaynaklanmayan ve birbiriyle reaksiyon verebilecek diğer atıklarla karıştırılarak aynı depolama tesisinde depolanamaz.
    (6) Maden atıklarının depolandığı bertaraf tesislerinin, kapatma işlemlerinin kısa sürede uygun olarak yapılabilmesi ve kullanım ömrünün artırılması amacıyla, atığa susuzlaştırma/kurutma işlemlerinin uygulanmasına öncelik verilir.
    Bakanlığın görev ve yetkileri
    MADDE 6 – (1) Bakanlık;
    a) Maden atıklarının geri kazanılması ve bertaraf edilmesi veya ettirilmesi ile ilgili çevre lisansı vermekle,
    b) Maden atıklarının çevreyle uyumlu ve görüntü kirliliği oluşturmayacak bir şekilde yönetimini sağlayan program ve politikaları belirlemek, bu Yönetmeliğin uygulanmasına yönelik işbirliği ve koordinasyonu sağlamak ve gerekli denetimleri yapmakla,
    c) Kapatılmış, terk edilmiş maden atığı bertaraf tesislerinin envanteri ile ilgili programı hazırlamak/hazırlatmakla,
    ç) Maden atık bertaraf tesislerinin yönetimi, inşası, inşaat denetimi ve kapatma işlemleri ile ilgili usul ve esasları belirlemekle,
    d) Kategori A maden atık bertaraf tesislerinin faaliyetleri nedeniyle oluşacak bir kaza dolayısıyla üçüncü şahıslara ve çevreye verebilecekleri zararlara karşı ve maden atık bertaraf tesisinin rehabilitasyonu için alınacak olan finansal garantiye ilişkin usul ve esasları belirlemekle,
    e) Bu Yönetmelikle sorumluluk verilen taraflar için eğitim faaliyetleri düzenlemekle,
    f) Maden atık bertaraf tesisleri için hazırlanan atık yönetim planını değerlendirmekle,
    yükümlüdür.
    İl müdürlüklerinin görev ve yetkileri
    MADDE 7 – (1) Çevre ve Şehircilik İl Müdürlükleri;
    a) İnert maden atıklarının alan ıslahı, dolgu, restorasyon amaçlı kullanımı veya depolanmasına dair vermiş oldukları izinlere ilişkin Ek-4/D’deki formata göre, her yıl Mart ayı sonuna kadar bir önceki yıla ait izin verilen faaliyetleri Bakanlığa bildirmekle,
    b) Terk edilmiş (sahibi belli olmayan) maden atıklarının depolandığı tesislere ait bilgileri envanter programına girmekle,
    c) Kapatma işleminin; kurutma/susuzlaştırma, geçirimsiz mineral/jeosentetik serilmesi, drenaj, toprak serilmesi/bitkilendirme aşamalarının kontrolünü yaparak, her aşamanın sonunda Bakanlığa bilgi vermekle,
    ç) Maden atık bertaraf tesisleri için hazırlanan atık yönetim planını değerlendirmekle,
    görevli ve yetkilidir.
    İşletmecinin görev ve yükümlülükleri
    MADDE 8 – (1) İşletmeci;
    a) Maden atıklarının miktarının azaltılması, işleme tabi tutulması, geri kazanımı, yeniden kullanımı, maden sahası dışında başka bir alanda hammadde olarak kullanılması ve bertarafına yönelik atık yönetim planını Ek-1’de belirtilen esaslar doğrultusunda ÇED Raporu veya Proje Tanıtım Dosyası ekinde Bakanlığa veya İl Müdürlüğüne sunmakla, atık yönetim planını beş yılda bir gözden geçirmekle,
    b) Ek-3’e göre maden atıklarının karakterizasyonunu ve Ek-5’e göre maden atığı bertaraf tesisin sınıflandırmasını yapmak/yaptırmakla,
    c) Dahili acil eylem planını hazırlamakla,
    ç) Kategori A tesisler için, 30/12/2013 tarihli ve 28867 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmelik hükümleri doğrultusunda gerekli bildirimleri yapmakla,
    d) Maden atıklarının depolandığı tesise ait uygulama projesini Ek-6’da belirlenen usul ve esaslara göre hazırlatmakla,
    e) Bakanlıkça uygun görülen uygulama projesine göre yapılacak olan maden atıklarının depolandığı tesise ait inşaat denetimini ve inşaat denetimine ait raporlama işlerini Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre yaptırmakla,
    f) 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümleri gereğince maden atığı bertaraf/geri kazanım tesisi için çevre lisansı almakla,
    g) Kategori A maden atığı bertaraf tesisi için finansal garantiyi yaptırmakla,
    ğ) İnert maden atıklarının alan ıslahı, dolgu, restorasyon amaçlı kullanımı veya depolanmasına dair Ek-4/C’ye göre hazırladıkları raporu İl Müdürlüklerine sunmakla,
    h) 21/11/2013 tarihli ve 28828 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre Görevlisi, Çevre Yönetim Birimi ve Çevre Danışmanlık Firmaları Hakkında Yönetmelik kapsamında çevre yönetim birimi kurmak ya da bir çevre görevlisini sürekli istihdam etmekle,
    yükümlüdür.

    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    Maden Atık Bertaraf Tesisleri
    Maden atıklarının karakterizasyonu
    MADDE 9 – (1) Maden atıkları; “tehlikeli”, “tehlikesiz” ve “inert” atıklar olarak üç sınıfta toplanır.
    (2) Maden atıklarının karakterizasyonu ÇED yeterlik belgesine ya da çevre danışmanlık yeterlik belgesine sahip kurum ve kuruluşlar tarafından Ek-3’e göre yapılır/yaptırılır.
    (3) İnert maden atıkları listesi Ek-4/A’da yer almaktadır. Bu listede bulunmayan bir maden atığının inert maden atığı olarak sınıflandırılabilmesi için Ek-4/B’de yer alan kriterleri sağlaması gerekir.
    (4) Bakanlıkça gerekli görülmesi durumunda; inert maden atıkları listesinde yer alan maden atıkları için Ek-4/B’de yer alan kriterlerle ilgili çalışma istenebilir.
    Maden atığı bertaraf tesislerinin sınıflandırılması
    MADDE 10 – (1) Maden atık bertaraf tesisleri Kategori A ve Kategori B olmak üzere iki sınıfta değerlendirilir.
    (2) Maden atıklarının depolandığı bertaraf tesisi sınıflandırması bu Yönetmeliğin Ek-5’inde belirtilen kriterlere göre, ÇED yeterlik belgesine ya da çevre danışmanlık yeterlik belgesine sahip kurum ve kuruluşlar tarafından yapılır.
    Maden atıklarının depolandığı tesislerin geçirimsizlik sistemi
    MADDE 11 – (1) Maden atıklarının depolandığı tesislerin kurulacağı alanın jeolojik, hidrojeolojik, jeokimyasal, hidrokimyasal ve mühendislik jeolojisi çalışmasının yapılarak, tesisin kurulacağı alandaki kayaçların geçirimlilik ve iletimlilik özellikleri belirlenir.
    (2) Maden atıklarının depolandığı tesislerin tabanı ve yan yüzeylerinde sızıntı suyunun yer altı suyuna karışmasını önleyecek şekilde bir geçirimsizlik tabakası olması gereklidir. Bu tabaka doğal olarak bulunmuyorsa yapay yollarla oluşturulur. Doğal olarak bulunacak tabakanın kille aynı fiziksel, kimyasal, mekanik ve hidrolik özellikleri taşıması gereklidir.
    (3) Geçirimsizlik teşkilinde kullanılacak kil grubu mineraller, öncelikli olarak maden ruhsat alanında yapılan sondajlar/kazılarla aranır.
    (4) Tehlikeli maden atıklarının depolanacağı tesislerin tabanında ve yan yüzeylerinde oluşturulan geçirimsizlik tabakası teşkilinde, en az iki tabaka olarak sıkıştırılmış ve uygun koşullarda nemlendirilmiş minimum 50 cm kalınlığında ve geçirimliliği en fazla 10-9 m/sn olan kil grubu mineral serilir ve bu tabaka HDPE (yüksek yoğunluklu polietilen) jeomembran kullanılarak güçlendirilir. Jeomembranın korunması amacıyla üstüne uygun doğal malzeme ya da jeotekstil serilir. Yan yüzeylerde, topoğrafik koşullar nedeniyle şev eğiminin düşürülmesinin teknik olarak zor olması ve dik şev eğimlerinde de stabilitenin sağlanmasının mümkün olması durumunda, kil yerine jeosentetik kil tabakası HDPE jeomembran ile birlikte uygulanır.
    (5) Tehlikesiz maden atıklarının depolanacağı tesislerde, eğer ruhsat sahasında geçirimsizlik sistemi teşkili için gerekli olan kil grubu mineral bulunuyorsa, kil tabakası uygun nemlendirme ve en az iki tabaka olarak sıkıştırma ile toplam 50 cm kalınlığında ve geçirimliliği en fazla 10-9 m/sn olacak şekilde tabana serilir. Eğer ruhsat sahasında geçirimsizlik sistemi teşkili için gerekli olan kil grubu mineral bulunmuyor ve tesis dışından getirilmeyecekse, bu sistem jeosentetik malzemelerle oluşturulur, bu durumda tesisin tabanında yapılan kazı sonrası tabanda bulunan tampon tabakası üzerine jeosentetik kil tabakası ve HDPE jeomembran birlikte uygulanır. Yan yüzeylerde ise, kil tabakası veya jeosentetik kil tabakası ve HDPE jeomembran birlikte uygulanır.
    (6) Jeosentetik geçirimsizlik malzemelerinin kullanıldığı tehlikeli ve tehlikesiz maden atık depolama tesislerinde, yan yüzeylerde malzemelerin yüzeyde akmadan durması için pürüzlü jeomembran ve palyeli sistem uygulanır.
    (7) Maden atıklarının depolandığı tesislerin tabanında yer altı suyu bulunması ya da yer altı suyunun yükselerek tabanda teşkil edilecek geçirimsizlik sistemine zarar verme olasılığı bulunması durumunda, tabanda yer altı suyunu drene edecek bir sistem oluşturulur. Bu sistemde doğal ya da jeosentetik malzemeler kullanılır.
    (8) Sızıntı sularının toprak ve yer altı suları için oluşturacağı potansiyel risklerin engellenmesi ve kapatma sonrası maden atıklarının depolandığı tesisin duraylılığının uzun vadede sağlanması için, geçirimsizlik sistemine ilave olarak depo tabanında sızıntı suyu drenaj, toplama ve gerekirse arıtma sistemi inşa edilir. Drenaj sistemi teşkilinde, atığın tane boyutu ve kil içeriği gibi özellikleri dikkate alınarak sızıntıyı toplamaya uygun doğal ya da jeosentetik malzemeler seçilir.
    (9) Yağmur sularının maden atıklarının depolandığı tesislere girişini ve dolayısıyla oluşturacağı hidrolik yükü önlemek amacıyla gerekli yağış hesabı yapılarak kuşaklama kanalları inşa edilir ve depolama tesisinde gerekli hava payı bırakılır.
    (10) Toplanan sızıntı sularının alıcı ortama deşarj edilmesi durumunda 31/12/2004 tarihli ve 25687 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği ve 30/11/2012 tarihli ve 28483 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yüzeysel Su Kalitesi Yönetimi Yönetmeliği hükümleri uygulanır.
    (11) Geçirimsizlik teşkilinde kullanılacak HDPE jeomembranın kalınlığı en az 2 mm, yoğunluğu en az 941 – 965 kg/m3 olmalıdır. Ayrıca, geçirimsizlik malzemeleri teknik özellikleri bakımından ulusal ya da uluslararası standartlara uygun olmalıdır.
    (12) Yığın liçi tesislerinin taban teşkilinde en az bu maddenin dördüncü fıkrasında yer alan kalınlık ve geçirimlilik hükümleri uygulanmak zorundadır.
    (13) Atık çöktürme havuzlarında bu madde hükümleri uygulanmamakla birlikte, atıkla temas edecek tüm yüzeylere özel sızdırmaz beton kaplanır.
    (14) Pasa depolama alanları için bu madde hükümleri uygulanmamakla birlikte, uygun yükseklikte ve şev eğiminde stabilite önlemleri alınır. Ayrıca, sülfür içeren ve asit kaya drenajı potansiyeli bulunan pasalar hava ve su ile teması kesecek şekilde, nötrleştirme kapasitesi bulunan pasalarla tamponlanarak ya da sızıntı suyunun toplanarak arıtılması için gerekli tekniklerle, uygun şev eğimi ve palyeli sistemlerle depolanır ve depolama sonrası rehabilite edilir. Bu sahaların yüzeysel/yer üstü ve yer altı suyuna etkileri gözlem noktaları ve gözlem kuyularından alınacak su numuneleri ile izlenir.
    (15) İnert maden atıklarının depolandığı tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.
    Kapatma işlemleri
    MADDE 12 – (1) Maden atıklarının depolandığı tesislerde, kapatma işlemi başlamadan önce kapatma işleminin tüm detaylarının bulunduğu bir jeoteknik etüt raporunu da içeren kapatma projesi mühendislik firmalarına hazırlattırılarak Bakanlığın onayına sunulur.
    (2) Maden atıklarının depolandığı tesislerde, atık depolama işlemi tamamen bittikten sonra depolama alanında üst örtü teşkil edilmeden önce, alan kurutularak/susuzlaştırıldıktan sonra tampon tabaka olarak kazı toprağı veya asit üretme potansiyeli olmayan pasalar serilerek tesviye edilir. Kapatma işlemine başlamadan önce, atıkların veya yapının kayma ve çökme riskine karşı, depolanan atık kütlesinin yeterince oturduğu tespit edilir.
    (3) Yağmur sularının drenajı için yağış/buharlaşma verileri dikkate alınarak kuşaklama kanalları inşa edilir. İnfiltrasyonun en aza indirgenmesi ve drenajın sağlanması amacıyla, uygun kalınlıkta ve geçirimsizlikte doğal veya jeosentetik malzemeler kullanılır.
    (4) Tehlikeli ve tehlikesiz maden atıklarının depolandığı tesislerde, üst örtü sisteminde tampon tabakanın üzerinde geçirimsizliği sağlamak amacıyla kil gurubu mineraller ya da jeosentetik kil tabakası kullanılır. Bu durumda, tampon tabaka kalınlığı en az bir metre olmalıdır. Bu tabakaların üzerine yağmur sularını drene edecek uygun kalınlıkta ve özellikte doğal ya da jeosentetik drenaj malzemesi uygulanır.
    (5) Üst örtü toprağı olarak yöreye özgü bitki türlerinin yetiştirilmesini sağlayabilecek şekilde uygun kalınlıkta serilir ve bitkilendirme yapılır.
    (6) Bu hükümler inert maden atıklarının depolandığı tesislerde uygulanmamakla birlikte bu sahalarda atık depolama işlemi bittikten sonra sahanın üstünün kapatılması ve yeşillendirilmesi zorunludur.

    DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
    Acil Eylem Planı Atık Yönetimi Planı, Çevre İzni/Lisansı
    Acil eylem planı
    MADDE 13 – (1) Acil Eylem Planı Atık Yönetim Planı içinde yer alır.
    (2) Dahili Acil Eylem Planı yalnızca tesis içinde acil durum oluşturabilecek riskleri kapsayacak şekilde Ek-2’de belirtilen kriterlere uygun olarak hazırlanır.
    (3) Kategori A tesisler için, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmelik hükümleri doğrultusunda gerekli bildirimler işletmeci tarafından yapılır.
    (4) İşletmeci, Dahili Acil Eylem Planının etkinliğini yılda en az bir kez kontrol etmek zorundadır.
    (5) İşletmeci, Dahili Acil Eylem Planının genel kontrolünden sorumlu olan ve tüm nihai kararları alacak bir yetkili personel görevlendirmek zorundadır.
    (6) İnert maden atıklarının depolandığı Kategori B tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.
    Atık yönetim planı
    MADDE 14 – (1) Maden atıklarının yönetimine ilişkin atık yönetim planı, Bakanlıkça ÇED yeterlik belgesine ya da çevre danışmanlık yeterlik belgesine haiz kurum ve kuruluşlar veya işletmeci tarafından bu Yönetmeliğin Ek-1’i doğrultusunda hazırlanarak, ÇED sürecinde ÇED raporu ve proje tanıtım dosyası içinde Bakanlığa veya İl Müdürlüklerine sunulur.
    (2) Tesisin işletimi ya da atık yönetimine ilişkin değişiklikler olması durumunda plan yeniden düzenlenerek Bakanlığa veya İl Müdürlüklerine sunulur.
    Çevre izni/lisansı
    MADDE 15 – (1) Maden atığı bertaraf/geri kazanım tesisleri Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümlerine tabidir.
    (2) ÇED süreci tamamlanan ve süreç sonunda Atık Yönetimi Planı onaylanan tesislerin uygulama projeleri Ek-6’ya göre hazırlanır ve Bakanlık onayına sunulur. İnşaat denetimi Bakanlığın belirlediği usul ve esaslara göre yapılır. Maden atığı depolanan tesise ait denetleme raporları Bakanlığa sunulur. Bakanlıkça plana uygun olarak inşa edildiği tespit edilen tesis için “Maden Atık Depolama Tesisi Onay Belgesi” düzenlenir.
    (3) Madencilik faaliyetleri sonucunda oluşan yer altı galerilerinin, maden zenginleştirme atıkları ile doldurulması işlemleri (macun dolgu vb.) için, atıkların asit maden drenajı ve uzun vadede metal liçi oluşturma potansiyelinin belirlenmesi ve işletmeci tarafından bu duruma yönelik tüm önlemlerin alındığının ortaya konulması için statik ve kinetik testler, mineralojik, jeokimyasal ve hidrojeokimyasal incelemeler hidrojeolojik, hidrolojik hesaplamalar ve modellemeler başta olmak üzere ilgili tüm bilgi ve belgeler ile Atık Yönetimi Yönetmeliği Ek-2/A’da tanımlanan Derine Enjeksiyon (D3) bertaraf yöntemi için belirtilen kurum/kuruluş görüşlerini içeren rapor ÇED yeterlik belgesine ya da çevre danışmanlık yeterlik belgesine haiz kurum ve kuruluşlar tarafından hazırlanarak Bakanlığa sunulur. Bakanlıkça uygun görülen tesisler için “Maden Atığı Derine Enjeksiyon Onay Belgesi” düzenlenir.
    (4) İşletmeci, Onay Belgesi ve mali teminata ilişkin belgeyle birlikte Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği kapsamında maden atığı depolama/derine enjeksiyon konulu çevre lisansı müracaatında bulunur.
    (5) Geçici faaliyet izni süresi içinde Bakanlığa sunulacak çevresel izleme raporu ile lisans müracaatı değerlendirilir.
    (6) Yığın liçi tesisleri ve asit üreten pasa depolama alanları bu maddenin 1 inci fıkrasına tabidir.
    (7) Atık çöktürme havuzları nihai bertaraf tesisleri olmadığından, bu madde hükümleri uygulanmaz.
    (8) İnert maden atıklarının depolandığı Kategori B tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.
    (9) Bakanlık, kendi ürettiği atıklarını üretildiği yerde kendi işleyen tesisleri çevre lisansı uygulamasından muaf tutmaya yetkilidir. Çevre lisansından Bakanlıkça muaf tutulan tesislerin atık yönetim planında atık miktarı, türü, atık işleme ve yönetimine ilişkin bilgileri vermesi gerekmektedir.

    BEŞİNCİ BÖLÜM
    Çevresel İzleme
    Maden atık bertaraf tesislerinin çevresel izlemesi
    MADDE 16 – (1) Maden atığı bertaraf tesislerinin çevresel izlemesi; işletme, kapatma ve kapatma sonrasında ÇED sürecinde verilen ilgili kurum görüşleri doğrultusunda çevre lisansında belirtilen periyotlarda, işletmeci tarafından yapılır.
    (2) İşletme ve kapatma sonrası yapılan izleme ve kontrol işlemleri sırasında ortaya çıkabilecek olumsuz çevresel etkiler konusunda tesis sahibi 24 saat içinde Bakanlığı bilgilendirir. Tesis sahibi Bakanlığın belirttiği önlemleri almakla ve bundan doğan maliyeti karşılamakla sorumludur.
    (3) Kategori A ve Kategori B bertaraf tesislerinde depolanacak atıkların yüzeysel/yer üstü ve yer altı suyuna etkilerini belirlemek amacıyla, ölçümler yüzeyde belirlenen noktalar ve yer altı suyunun akış yönüne göre tesisin membasında en az bir noktada ve mansabında en az iki noktada açılacak gözlem kuyularında yapılır. Tesis işletmeye girmeden önce, işletme, kapatma ve kapatma sonrası alınacak numunelere referans değerler oluşturması amacıyla en az üç noktada örnekleme yapılır. Numune alma noktaları ve derinlikleri ÇED sürecinde belirlenir.
    (4) Yüzeysel/yer üstü su ve yer altı suyu kalitesinin izlenmesine ilişkin numune alma, analiz sıklığı ve analizde bakılacak parametreler, ilgili mevzuat hükümlerine göre ÇED sürecinde belirlenir.
    (5) Maden atık depolama tesislerinde, işletme aşamasında günde en az bir kez, kapatma sonrasında ayda en az bir kez depo gövdesine ve seddelerin duraylılığına ilişkin ölçümler işletmeci tarafından yaptırılır ve ölçüm sonuçları İl Müdürlüğüne ve Bakanlığa sunulur.
    (6) Gaz ve toz partikülleri oluşumu beklenen tesislerde ölçüm ve izleme araçları ve ölçüm periyotları ÇED sürecinde belirlenir.
    (7) İnert maden atıklarının depolandığı Kategori B tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.

    ALTINCI BÖLÜM
    Çeşitli ve Son Hükümler
    Sondaj çamurları
    MADDE 17 – (1) Sondaj çamuru, devir daim suyu ve sondajdan çıkan kırıntıların çöktürülmesi amacıyla hazırlanan çamur havuzunda depolanır veya lisanslı bertaraf tesislerine gönderilir.
    (2) Eğer sondaj çamuru temiz su ve bentonit haricinde kullanılan katkı maddelerinin malzeme güvenlik bilgi formlarında alıcı ortamlar üzerinde tehlikelilik riski bulunmadığının belirtilmesi halinde çamur havuzunda herhangi bir geçirimsizlik şartı aranmaz. Aksi takdirde, çamur havuzunda ve üst örtü sisteminde doğal/jeosentetik kil veya jeomembran kullanılarak geçirimsizlik sağlanır.
    (3) Sondaj havuzu kazısı aşamasında bitkisel toprak ve hafriyat toprağı, faaliyetin bitiminin ardından sondaj çamurunun kurutulması sonrasında havuzun kapatılması işleminde kullanılmak üzere ayrı yerlerde biriktirilmelidir.
    (4) Yağ içeren ya da tehlikeli maddeler içeren sondaj çamurları, lisanslı yakma veya tehlikeli atık bertaraf/geri kazanım tesislerinde bertaraf edilir.
    Geçici depolama
    MADDE 18 – (1) Pilot tesislerde madenlerin zenginleştirilmesi sonucunda ortaya çıkan atıklar için, karakterizasyon süreci tamamlanana kadar bir yıl süreyle, madenlerin zenginleştirilmesi sonucu ortaya çıkan atıklar başka bir tesise taşınacak ise üç ay süreyle Atık Yönetim Planında belirtilmesi koşuluyla ve Bakanlıktan izin almak şartı ile su ve toprak kirliliğine engel olacak önlemler alınarak geçici depolama yapılabilir.
    (2) Tüvenan cevher, nakliye veya zenginleştirme işleminden önce geçici depolanacak ise su ve toprak kirliliğine engel olacak önlemler alınır.
    İnert maden atıkları
    MADDE 19 – (1) İnert maden atıklarının Kategori B tesislerde depolanmasında; bu Yönetmelik Ek-4/C’de yer alan bilgileri içeren rapor, tesisin çevre birimi/çevre görevlisi, ÇED yeterliliği bulunan firmalarca ya da çevre danışmanlık firmalarınca hazırlanarak İl Müdürlüklerine sunulur ve İl Müdürlüğünden uygun görüş alınır.
    (2) Yapılan işlemlerle ilgili olarak yılda bir işletmeci tarafından hazırlanan rapor, İl Müdürlüklerine sunulur. İl Müdürlükleri, her yıl Mart ayı sonuna kadar bir önceki yıla ait izin verilen faaliyetleri Bakanlığa bildirir. Bu bildirimde Ek-4/D’de yer alan format kullanılır.
    (3) Madencilik faaliyetlerinin yoğun olduğu İller veya bölgelerde inert maden atıklarının yönetiminde bölgesel çözüm üretilmesine yönelik faaliyetlere öncelik verilir. Bu tür faaliyetlere izin verilmeden önce Bakanlığın uygun görüşü alınır.
    Kazı boşluklarının doldurulması
    MADDE 20 – (1) Dekapaj, pasalarla yer üstü kazı boşluklarının doldurulması işlemlerinde su kalitesinin bozulmaması ve toprak kirliliğini engelleyecek tedbirlerin alınması ve Atık Yönetim Planında işletmeci tarafından belirtilmesi zorunludur. Bu faaliyetler çevre lisansından muaftır.
    (2) Madencilik faaliyetleri sonucunda oluşan yer altı galerilerinin, maden zenginleştirme atıkları ile doldurulması işlemleri sırasında, uzun dönemde yer altı suyu kalitesinin korunması gerekir. Bu amaçla alınacak tedbirler Atık Yönetim Planı içinde Bakanlığa sunulur. Bu faaliyetler için çevre lisansı alınması zorunludur.
    Zayıf asitte çözünebilir siyanür
    MADDE 21 – (1) Maden atığının siyanür içermesi durumunda tesise deşarj noktasında zayıf asitte çözünebilen siyanür konsantrasyonu 10 ppm’i aşamaz.
    Alıcı ortamda bertaraf
    MADDE 22 – (1) Atık karakterizasyonu sonucunda, tehlikeli olarak tanımlanan maden atıkları ülkemizdeki denizlerde kesinlikle bertaraf edilemez.
    (2) Atık karakterizasyonu sonucunda, inert ve tehlikesiz olarak tanımlanan maden atıkları sadece Karadeniz’in oksijen içermeyen ve canlı yaşamı olmayan ölü tabakasında bertaraf edilebilir.
    (3) İnert ve tehlikesiz maden atıklarının Karadeniz’de bertarafı için madencilik faaliyetinin yapıldığı yer merkez olmak üzere yaklaşık 30 km’lik bir yarıçapta kalan karasal bölgede coğrafik, topoğrafik ve jeolojik olarak uygun bir alanın bulunmaması gerekir.
    (4) İnert ve tehlikesiz maden atıklarının Karadeniz’de oksijen içermeyen canlı yaşamının olmadığı ölü tabakada bertarafı planlandığında; depolanacak atığın taşınma ve deşarj yöntemi, deşarj derinliği, atığın ve deniz suyunun yoğunluk hesaplamaları, atığın çökelme ve yükselme aralığı, denizin özümseme kapasitesi, akıntı gibi hidrodinamik koşullar ayrıntılı bir çalışma ile ortaya konulmalı ve tüm bu çalışmalar sonucunda faaliyetten etkilenmesi muhtemel deniz suyu kalitesi ve deniz ekolojisine etkilerini içeren bir bilimsel rapor Deniz Bilimleri Fakülteleri tarafından hazırlanarak Bakanlığa sunulur.
    (5) Mevsimsel periyotlarda yılda dört defa alıcı ortamda sıcaklık, tuzluluk, ışık geçirgenliği, yoğunluk, elektriksel iletkenlik, klorofil-a, pH, çözünmüş oksijen, hidrojen - sülfür, alkalinite, bakır, çinko, civa, kurşun, demir, mangan, kadmiyum, arsenik, toplam askıda katı madde, toplam organik karbon, ham petrol ve türevleri gibi parametreler izlenir. Bakanlıkça gerekli görülürse ilave parametre istenir.
    (6) Dördüncü fıkrada belirtilen raporun değerlendirilmesi amacıyla Bakanlık ve Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu uzmanları ile üç farklı Deniz Bilimleri Fakültesi öğretim üyelerinin yer aldığı Özel İhtisas Komisyonu kurulur. Raporu hazırlayan fakültede görev yapan öğretim üyeleri Komisyonda yer almaz.
    (7) Altıncı fıkrada belirtilen Komisyonun görüşlerini değerlendirmek amacıyla; Bakanlık, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı uzmanlarının yer aldığı Değerlendirme Komisyonu kurulur ve bu faaliyet hakkında nihai karar verilir.
    (8) Nihai karar ile birlikte faaliyet sahibince Bakanlığa çevre lisansı müracaatı yapılır.
    İdari yaptırım
    MADDE 23 – (1) Bu Yönetmeliğe aykırı faaliyet gösteren tesisler hakkında Çevre Kanununun ilgili maddeleri uygulanır.
    GEÇİCİ MADDE 1 – (1) ÇED süreci tamamlanmış veya ÇED kapsam dışı maden atık bertaraf tesislerinin işletmecileri, bu Yönetmeliğin Ek-1’ine göre hazırlayacakları Atık Yönetim Planını, bu Yönetmeliğin yürürlüğe giriş tarihinden itibaren en geç altı ay içinde Bakanlığa sunar.
    Yürürlük
    MADDE 24 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinden bir yıl sonra yürürlüğe girer.
    Yürütme
    MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
     
    Ekler için tıklayınız

  • Atıkların Karayolunda Taşınmasına İlişkin Tebliğ Yayımlandı.
    Resmi Gazete Tarihi: 20.03.2015 Resmi Gazete Sayısı: 29301
     
    Amaç
    MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; 5/7/2008 tarihli ve 26927 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin ek-IV atık listesinde yer alan atıkların karayolu ile taşınmasına dair esasların belirlenmesidir.
    Kapsam
    MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik ek-IV atık listesindeki yıldız (*) işaretli atık kodları ile bu Tebliğin ek-1’inde belirtilen atıkların karayolunda taşınmasına ilişkin esasları kapsar.
    (2) Bu Tebliğ;
    a) Ömrünü tamamlamış araçlar, maden atıkları ile radyoaktif atıkların taşınmasını,
    b) Uluslararası anlaşmalar ile savaş hali ve olağanüstü hallerde uygulanacak mevzuat hükümlerine göre yapılan taşıma işlemleri ve Türk Silahlı Kuvvetlerine ait olan ya da Türk Silahlı Kuvvetlerinin temsilcilerinin eşlik ettiği araçlarla yapılan taşıma işlemlerini,
    kapsamaz.
    Dayanak
    MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 8, 11, 12 ve 13 üncü maddeleri ile 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (i) bentleri, Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik ile 24/10/2013 tarihli ve 28801 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmeliğin ilgili hükümlerine dayanılarak,
    (2) 22/3/2010 tarihinden itibaren taraf olduğumuz, Tehlikeli Malların Karayolu ile Uluslararası Taşımacılığına İlişkin Avrupa Anlaşmasına paralel olarak,
    hazırlanmıştır.
    Tanımlar ve kısaltmalar
    MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen;
    a) ADR: Tehlikeli Malların Karayolu ile Uluslararası Taşınmasına İlişkin Avrupa Anlaşmasını,
    b) ADR uygunluk belgesi/Taşıt uygunluk belgesi: Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelikte tanımlanan belgeyi,
    c) APAKY: 31/8/2004 tarihli ve 25569 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliğini,
    ç) Araç takip servis sağlayıcısı (ATSS): Mobil Atık Takip Sisteminin altyapısında bulunan mobil cihazların montajını ve bakımını sağlayan ve Bakanlık tarafından belirlenmiş iletişim protokolü kapsamında Bakanlığa bilgi servis eden, Türkiye’de bulunan kurum ya da işletmeleri,
    d) Atık: Herhangi bir faaliyet sonucunda oluşan, çevreye atılan veya bırakılan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik ek-I’de yer alan sınıflardaki herhangi bir maddeyi,
    e) Atık işleme tesisi: Ön işlem ve ara depolama tesisleri dâhil aktarma istasyonları hariç olmak üzere, atıkları Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik ek-II/A ve ek-II/B’deki faaliyetlerle geri kazanan ve/veya bertaraf eden tesisi,
    f) Atık taşıma araç lisansı: Bu Tebliğ ile belirlenen esaslara uygun olarak ilgili il müdürlüğünce atık taşımak amacıyla faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişilere ait araçlara verilen ek-3’teki belgeyi,
    g) Atık taşıma firma lisansı: Bu Tebliğ ile belirlenen esaslara uygun olarak firmanın yerleşik bulunduğu ilin il müdürlüğünce atık taşımak amacıyla faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişilere verilen ek-2’deki belgeyi,
    ğ) ATSS yeterlik belgesi: Atık Takip Servis Sağlayıcılarının bu Tebliğ kapsamında yeterliğini göstermek üzere Bakanlıkça düzenlenen belgeyi,
    h) AYGEİY: 5/7/2008 tarihli ve 26927 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliği,
    ı) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
    i) BAYKY: 19/4/2005 tarihli ve 25791 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğini,
    j) Bertaraf: AYGEİY ek-II/A’da tanımlanan işlemleri,
    k) Boşaltma onay numarası (BON): TKN ile TDN’nin mobil cihaza girişi yapıldığında ve numaralar eşleştiğinde MoTAT sistemince üretilen ve yalnızca atık işleme tesisleri tarafından görülen numarayı,
    l) Çevre görevlisi: 21/11/2013 tarihli ve 28828 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre Görevlisi, Çevre Yönetim Birimi ve Çevre Danışmanlık Firmaları Hakkında Yönetmelikte tanımlanan görevliyi,
    m) Çevre lisansı: 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğinde düzenlenen lisansı,
    n) Geçici faaliyet belgesi/Çevre izin ve lisansı belgesi: Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği’nde tanımlanan belgeleri,
    o) Geri kazanım: AYGEİY ek-II/B’de tanımlanan işlemleri,
    ö) İl müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünü,
    p) İletişim protokolü: MoTAT Sistemi kapsamında genel tanımların yer aldığı, kullanım senaryoları, web servis metotları, erişim bilgileri ve servislerin kullanım yöntemlerini içeren protokolü,
    r) Kütle Denge Sistemi: Atık işleme tesislerine kabul edilen atıkların ve bu atıklara uygulanan işlemlerin kayıt altına alındığı sistem,
    s) Konteyner: Bir taşıma donanımı parçası olarak, yükleme biçimi korunarak veya bozulmadan birden çok taşıma türüyle taşınmasına imkân verebilen, istiflemeye, kolaylıkla doldurulup boşaltılmaya, birçok kez kullanılmaya uygun ve dayanıklı malzemeden imal edilmiş kabı,
    ş) Mali sorumluluk sigortası: 21/1/2010 tarihli ve 2010/190 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tehlikeli Maddeler İçin Yaptırılacak Sorumluluk Sigortaları Hakkında Karara göre Hazine Müsteşarlığınca belirlenen talimat ve tarife doğrultusunda yaptırılan Tehlikeli Maddeler ve Tehlikeli Atık Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasını,
    t) Mobil atık takip (MoTAT) sistemi: Her bir taşıma işlemine ilişkin bilgilerin kaynağında kayıt altına alınması, atık taşıma firma ve araçların lisanslandırılması, atık yüklü araçların seyir halindeyken izlenmesi ve atık taşıma işlemlerinin etkin bir şekilde denetlenmesi amacıyla hazırlanan çevrimiçi sistemi,
    u) Mobil cihaz: Atık taşıyan araçlar üzerine monte edilecek olan; araç konum bilgisi, aracın durumu, seyrine ilişkin bilgiler ile Bakanlıkça oluşturulan iletişim protokolü kapsamında belirlenen diğer bilgilerin ilgili birimlere aktarılmasını sağlayan, en az bir GPS modülü, mobil iletişim modülü ve veri giriş panelinden oluşan cihazı,
    ü) Taşıma doğrulama numarası (TDN): Atık üreticileri/yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından atık transfer talebi onaylandığında MoTAT sistemince üretilen ve yalnızca lisanslı atık taşıma firmaları tarafından görülen numarayı,
    v) Taşıma kontrol numarası (TKN): Atık üreticileri/yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından atık transfer talebi onaylandığında MoTAT sistemince üretilen ve yalnız atık üreticisi/yetkilendirilmiş kuruluş tarafından görülen numarayı,
    y) Tehlikeli Madde Güvenlik Danışmanı: 24/10/2013 tarihli ve 28801 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Karayolunda Taşınması Hakkında Yönetmelikte tanımlanan danışmanı,
    z) Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği: 22/7/2005 tarihli ve 25883 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğini,
    aa) Tutarlılık kontrolü: Atığın oluşumundan geri kazanım/bertarafına kadar olan süreçte; atığın miktarı, atığın kodu ve bu atığa ait Ulusal Atık Taşıma Formu bilgilerinin, taşınan atık ile uyumunun kontrolünü,
    bb) Ulusal atık taşıma formu (UATF): Bu Tebliğin ek-5’inde yer alan çevrimiçi ve basılı formu,
    cc) Yetki belgesi: 11/6/2009 tarihli ve 27255 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu Taşıma Yönetmeliğinde tanımlanan belgeyi,
    çç) Yetkilendirilmiş kuruluş: 2872 sayılı Çevre Kanununda belirtilen yetkilendirilmiş kuruluş/kuruluşları,
    ifade eder.
    Genel ilkeler
    MADDE 5 – (1) Bu Tebliğ kapsamındaki atıkların taşınmasında aşağıdaki kurallara uyulur:
    a) Atık üreticileri, lisanslı atık taşıma firma ve araçları, geçici faaliyet belgesi veya çevre izin ve lisans belgesi almış olan atık işleme tesisleri; karayolunda tehlikeli yük taşımacılığı faaliyetinde yer alan taraflar içerisinde olup Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik ve ADR’de yer alan hükümlere uymakla yükümlüdür.
    b) Atıklar, ADR Uygunluk Belgesi/Taşıt Uygunluk Belgesi almış araçlar ile taşınır.
    c) Atıkların taşınmasında kullanılacak araçlar ve bu araçların bağlı bulunduğu gerçek ve tüzel kişiler il müdürlüklerinden atık taşıma lisansı alır.
    ç) Atık taşıma firma ve araçları lisanslandırma işlemleri ile atıkların taşınması işlemleri sırasında MoTAT sistemi kullanılır.
    d) Atıklar, geçici faaliyet belgesi veya çevre izin ve lisans belgesi almış atık işleme tesislerine lisanslı araçlarla taşınır.
    e) Lisanslı araçlarla, lisans belgesinde yer alan atıklar dışında herhangi bir atık veya malzeme/mal taşınamaz.
    f) Bu Tebliğin ek-5/A’sında bir örneği verilen UATF’ler ek-5/B’de verilen açıklamalar çerçevesinde doldurulur. İlgili taraflarca imzalanır, onaylanır, taşıma süresince lisanslı araçta bulundurulur ve en az beş yıl süreyle tüm taraflarca saklanır.
    g) Atığın tanımlanmasında AYGEİY ek-4’te yer alan 6 haneli atık kodları kullanılır.
    ğ) AYGEİY ek-IV’te 09 01 Fotoğraf Endüstrisi Atıkları başlığı altında yer alan atıkların taşınmasında lisanslı araç zorunluluğu yoktur. Ancak bu atıkların kayıt altına alınabilmesi için UATF kullanılır.
    h) Tıbbi atıklar hariç olmak üzere tek seferde 50 kg altında taşınacak olan bu Tebliğ kapsamındaki atıkların taşınmasında lisanslı araç taşıma zorunluluğu yoktur. Ancak bu atıkların kayıt altına alınabilmesi için UATF kullanılır.
    ı) 50 kg altında taşınacak atıklar, gönderilecekleri geçici faaliyet belgesi veya çevre izin ve lisansı almış atık işleme tesislerinin istemiş olduğu uluslararası kabul görmüş standartlara uygun ambalajlama ve etiketleme yapılarak taşınır.
    i) N1 ve N2 sınıfı (panelvan hariç) tıbbi atık taşıyan araçlarda il sınırı dışına çıkılmaması koşuluyla ADR şartları aranmaz, ancak lisans zorunluluğu bulunmaktadır.
    j) Tıbbi atıklar diğer atıklarla birlikte aynı araçta taşınmaz. Tıbbi atık taşıma araçları diğer atıkların taşınmasında kullanılmaz.
    k) Atık taşıma işlemi taşınan atığın özelliğine uygun araçlarla yapılır. Araçta aynı kap/bölme içinde taşınacak atıkların kod numaralarının aynı olması gerekir. Farklı atıklar varil/IBC gibi ambalajlar ile taşınmak koşuluyla aynı araçta taşınabilir, ancak bu atıkların tehlikelilik özellikleri risk yaratmayacak ve birbirleri ile reaksiyona girmeyecek şekilde gerekli tedbirler alınır.
    l) Dökme olarak atık taşınan konteynerlerde, IBC’lerde ve tankerlerde farklı bir atığın taşınması halinde 29/1/2011 tarihli ve 27125 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tanker Temizleme Tesisleri Tebliği hükümlerine göre temizleme işlemi yapılır.
    m) Tıbbi atıklar hariç olmak üzere, atıklar araca yüklendikten sonra atık işleme tesisine teslim edilme süresi en fazla on gündür. Mücbir hallerde bu süre otuz günü geçemez.
    n) Atık taşıma firmalarınca, lisans başvurusu yaptığı her bir araç için mali sorumluluk sigortası yaptırılır.
    o) Atığın taşınması işlemlerinde; ağırlık ölçümü sırasında ölçüm cihazlarından kaynaklanan atık ağırlığının %5’inden fazla farklılıklar, hacim olarak ölçülen atıkların daha sonra kütle olarak ölçülmesinden kaynaklanabilecek dönüşüm farklılıkları, matbu ve imzalı UATF üzerindeki bilgiler ile MoTAT sistemi üzerindeki bilgilerin eşleşmesi ve/veya atık kodunun belirlenmesindeki hataların tespiti amacıyla tutarlılık kontrolü yapılması esastır.
    (2) Kontamine varil, IBC tank ve bidon atıklarının;
    a) Aynı amaçla ve aynı üretici/ithalatçı tarafından tekrar aynı ürünü doldurmak üzere toplanarak taşınması üretici/ithalatçı sorumluluğunda olup, bu atıklar atık minimizasyonu olarak değerlendirildiğinden bu Tebliğ kapsamında değildir. Ancak üretici/ithalatçı, bu atıkları taşımak amacıyla kullanacağı araç bilgilerini bulundukları ilin il müdürlüklerine taşıma öncesinde yazılı olarak bildirir. Atığın taşınmasını müteakip ise sevk irsaliyesi ve kantar fişinin bir örneği üretici/ithalatçı tarafından bulunduğu ilin il müdürlüğüne gönderilir.
    b) Geri kazanım veya bertaraf amacıyla toplanması ve taşınması halinde bu fıkranın (a) bendi hükümleri uygulanmaz.
    (3) Atıkların taşınması sırasında aşağıdaki esaslara uyulur:
    a) Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelikte belirtilen tehlike etiketleri ve işaretleri taşıma sırasında lisanslı araca takılır. Tankerlerde her bölmede bulunan farklı atıklar için uygun işaretlemeler bulundurulur.
    b) Sıvı atıkların tanker ile taşınması durumunda, taşıma araçlarının kasa veya tanklarının sızdırmaz ve kolaylıkla temizlenebilir nitelikte olması gerekir.
    c) Taşımanın variller içinde yapılması durumunda; variller palet üzerinde sabitlendikten sonra araçlara yüklenir. Tıbbi atık taşıma araçları hariç diğer araçların zemininin taşınan atığın toplam hacmine göre sızıntıyı toplayabilecek mazgal yapısı ile donatılması gerekir.
    ç) Taşımanın panelvan tipi araçlarla yapılması durumunda; sürücü ile atık taşınan bölüm, atıktan kaynaklanan risklere karşı izole edilir. Bu araçlarda atığın taşındığı yük kısmının üzerinde bir havalandırma bulundurulur.
    d) Atık, dökme olarak taşınması durumunda sızdırmaz konteyner türü kasa ile taşınır. Dökme olarak atığın taşınması esnasında başka bir atık taşınamaz.
    e) Açık kasalı taşıma araçlarında atık yüklendikten sonra araç kasasının üzeri ağ, branda gibi malzeme ile kapatılır.
    f) Tıbbi atıkların taşınmasında “O” sınıfı römorklu (dorse), panelvan, açık kasalı araçlar ile konteyner kullanılmaz. Tıbbi atıklar dökme şeklinde taşınmaz.
    g) Farklı kategorilerdeki atık yağlar birbiriyle karışmayacak şekilde gerekli tedbirler alınarak taşınır.
    ğ) Tehlikeli Maddelerin Karayollarında Taşınması Hakkında Yönetmelik hükümleri doğrultusunda belirlenen güzergâhlar ve park yerleri haricinde park halinde iken araçta atık bulunmaz. Ancak, mücbir sebepler veya arazi durumuna göre araç atıkla yüklü iken zorunlu olarak park edilmesi gerektiğinde gerekli tedbirler alınarak mücbir sebep geçene kadar park yapılabilir. Park alanında acil durumlara karşı güvenlik önlemleri alınır.
    (4) Atık taşıyan araçlar belirlenmiş olan park yerleri dışındaki alanlara ve meskûn mahallere uygunsuz şekilde park edilemez.
    (5) Mobil cihazlar ve iletişim altyapı hizmetleri, Bakanlık tarafından yeterlik verilmiş ATSS’ler tarafından sağlanır. ATSS’lere verilecek yeterlik belgesi kriterleri Bakanlıkça belirlenir.
    (6) Mobil cihazın kullanımına yönelik, atık taşıyan firma ve araçlara teknik ya da işletimsel destek ATSS’ler tarafından sağlanır.
    (7) Mevcut mobil cihazı ve iletişim alt yapısı olan firmalar, Bakanlıkça talep edilen şartları ve gerekli entegrasyonu sağlaması durumunda bu cihazların kullanımına devam edebilir.
    (8) Bu Tebliğ kapsamında atık taşıma faaliyetinde bulunan firmaların en az bir çevre görevlisi istihdam etmesi/çevre danışmanlık firmasından hizmet alması zorunludur. Bu çevre görevlisinin Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik doğrultusunda Tehlikeli Madde Güvenlik Danışmanı belgesine sahip olması gerekir.
    (9) Lisanslı atık taşıma araçlarını kullanacak şoförlerin, Tehlikeli Mal Taşımacılığı Sürücü Eğitim Sertifikası (SRC5)/ADR Şoför Eğitim Sertifikasına sahip olmaları ve ayrıca mobil cihazın kullanımı konusunda eğitim almış olmaları zorunludur.
    (10) Atık yağlar, bitkisel atık yağlar ile atık pil ve akümülatörler lisanslı atık işleme tesislerine gönderilmeden önce atıkların toplanması amacıyla yetkilendirilmiş kuruluşa veya ilgili yönetmeliklerde tanımlanan depolama alanlarına gönderilebilir. Bu alanlara il müdürlükleri tarafından izin verildikten sonra MoTAT sistemine kaydı sağlanır.

    Devamı İçin Tıklayınız.
  • Çevre Denetimi Yönetmeliği Taslağı Görüşe Açılmıştır.
    Bilindiği üzere, çevrenin korunması için tesis veya faaliyetlerin, çevre mevzuatı kapsamında gerçekleştirilecek denetimlere ilişkin usul ve esaslar ile denetim yapacak personelin nitelikleri ve yükümlülüklerinin düzenlendiği Çevre Denetimi Yönetmeliği 21.11.2008 tarihli ve 27061 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. Söz konusu Yönetmeliğin uygulaması esnasında karşılaşılan sorunların aşılması ve ülkemizde daha etkin bir çevre denetiminin oluşturulması amacı ile Çevre Denetimi Yönetmelik Taslağı hazırlanmış olup, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü internet adresinde (http://www.csb.gov.tr/gm/ced/) “Mevzuat” başlığı altında “Taslak Yönetmelikler/Tebliğler” bölümünde yayımlanarak görüşe açılmıştır.

    Taslakla ilgili görüş ve önerilerin aynı adreste yer alan “Görüş İşleme Formu”na işlenmiş olarak [email protected] adresine ve resmi yazı ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığı / İzin ve Denetim Genel Müdürlüğüne sunulması gerekmektedir.
    Çevre Denetimi Yönetmelik Taslağı na ve Görüş İşleme Formu na ulaşmak için tıklayınız.

     
     
  • ÇED Yönetmeliği Uygulamaları İle İlgili Genelge Yayımlanmıştır

    08.04.2015 tarih ve 2015/03 Sayı ile ÇED Yönetmeliği Uygulamaları ile ilgili Genelge yayımlanmıştır.

    Genelgeyi Görüntülemek İçin Tıklayınız.
  • Atık Yönetimi Yönetmeliği'nin Yayımlanması İle Birlikte Yüyürlükten Kaldırılan Yönetmelikler
    02.04.2015 Tarih ve 29314 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Atık Yönetimi Yönetmliği" nin yayılanması ile birlikte "Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği"  ve "Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik" yürürlükten kaldırılmıştır. İlgili yönetmeliğin yayımı tarihinden (02.04.2015) 1 yıl sonra ise "Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" yürürlükten kaldırılacaktır. 


    ATIK YÖNETİMİ YÖNETMELİĞİ

    Atıflar
    MADDE 26 – (1) Bu Yönetmelik ile yürürlükten kaldırılan 14/3/1991 tarihli ve 20814 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği ile 5/7/2008 tarihli ve 26927 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliğe yapılan atıflar bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
    Yürürlükten kaldırılan mevzuat
    MADDE 27 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren;
    a) 14/3/1991 tarihli ve 20814 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği,
    b) 14/3/2005 tarihli ve 25755 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği,
    c) 5/7/2008 tarihli ve 26927 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik,
    yürürlükten kaldırılmıştır.
    Yürürlük
    MADDE 28 – (1) Bu Yönetmeliğin;
    a) 27 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi yayımı tarihinden itibaren bir yıl sonra,
    b) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
    yürürlüğe girer.

    Yönetmeliğin Tamamı İçin Tıklayınız.

  • Sera Gazı Emisyon Raporlarının Doğrulanması Ve Doğrulayıcı Kuruluşların Yetkilendirilmesi Tebliği Yayımlandı
    2 Nisan 2015 PERŞEMBE / Sayı : 29314


    SERA GAZI EMİSYON RAPORLARININ DOĞRULANMASI VE DOĞRULAYICI

    KURULUŞLARIN YETKİLENDİRİLMESİ TEBLİĞİ

    BİRİNCİ BÖLÜM

    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

    Amaç

    MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; 17/5/2014 tarihli ve 29003 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmelik kapsamında sera gazı emisyon raporlarının doğrulanması ve bu işlemleri yapacak doğrulayıcı kuruluşların özelliklerine ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

    Kapsam

    MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ; Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmelik kapsamında sera gazı emisyon raporlarının doğrulanması, doğrulayıcı kuruluşlarda aranacak koşulları, belge başvurularının değerlendirilmesi ve doğrulayıcı kuruluşların denetlenmesine ilişkin usul ve esasları kapsar.

    Dayanak

    MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmeliğe dayanılarak hazırlanmıştır.

    Tanımlar

    MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen;

    a) Akreditasyon: Yönetmelikte öngörülen doğrulama faaliyetlerini gerçekleştirecek olan doğrulayıcı kuruluş hakkında, Türk Akreditasyon Kurumunca yürütülen detaylı değerlendirmeleri takiben, doğrulayıcı kuruluşun yetkinliğini ve bağımsızlığını resmen göstermek üzere beyan veya bildiri düzenlenmesini ve düzenli aralıklarla denetlenmesini,

    b) Akreditasyon kapsamı: Tebliğin ek-2’sinde yer alan ve TÜRKAK tarafından akredite edilmiş olan faaliyetleri,

    c) Analitik prosedürler: İlgili diğer bilgilerle tutarlı olmayan, tahmin edilen miktarlardan sapma gösteren değerlerin analizini de içerecek şekilde verilerdeki dalgalanmaların ve eğilimlerin analizini,

    ç) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,

    d) Baş doğrulayıcı: Sera gazı emisyon raporunun doğrulama sürecini yürütmekten ve raporlamaktan sorumlu olan, doğrulama ekibinin yönetimi ve denetimiyle görevlendirilen kişiyi,

    e) Dahili risk: Sera gazı emisyon raporundaki bir parametrenin, herhangi bir kontrol faaliyetinin etkisi dikkate alınmadan önce, tek başına veya diğer yanlış bildirimlerle bir arada oluşabilecek önemli hatalara duyarlılığını,

    f) Doğrulama riski: Dahili risk, kontrol riski ve tespit riskinin bir fonksiyonu olarak, sera gazı emisyon raporunun, önemli hatalı bildirimler içerdiği durumda, doğrulayıcı kuruluşun uygun olmayan bir doğrulama görüşü sunması riskini,

    g) Doğrulama: Tebliğde belirtilen ilkeler çerçevesinde, doğrulama raporu sunmak amacıyla doğrulayıcı kuruluş tarafından yapılan tüm iş ve işlemleri,

    ğ) Doğrulayıcı kuruluş yeterlik belgesi: Doğrulama işlemlerini gerçekleştirecek kurum veya kuruluşlara verilen belgeyi,

    h) Doğrulayıcı kuruluş: Doğrulama işleminin tüm aşamalarını yürütmek üzere TÜRKAK tarafından akredite edilmiş ve Doğrulayıcı Kuruluş Yeterlik Belgesi almış olan kurum veya kuruluşu,

    ı) Doğrulayıcı: Doğrulama ekibinin üyesi olan ve sera gazı emisyon raporunun doğrulama işlemlerini gerçekleştirmekten sorumlu olan kişiyi,

    i) Güven seviyesi: Doğrulama riskini azaltmak amacıyla doğrulama görevinin şartlarına göre doğrulama raporu için verdiği güven derecesini,

    j) Hatalı bildirim: Sera Gazı Emisyonlarının İzlenmesi ve Raporlanması Hakkında Tebliğde müsaade edilen belirsizlikler hariç, işletme tarafından rapor edilmiş verilerdeki ihmal, gerçeğe aykırı beyan veya hatayı,

    k) Doğrulama kayıtları: Doğrulama faaliyetleri kapsamında doğrulayıcı kuruluş tarafından derlenen, yürütülen faaliyetlerle ilgili gerekçe, kanıt ve diğer tüm bilgi ve belgeleri,

    l) İzleme ve Raporlama Tebliği: 22/7/2014 tarihli ve 29068 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sera Gazı Emisyonlarının İzlenmesi ve Raporlanması Hakkında Tebliği,

    m) Kontrol ortamı: İç kontrol sisteminin işlediği ortamı ve bu iç kontrol sistemi hakkında farkındalığı sağlamak üzere tesis yönetiminin yürüttüğü faaliyetleri,

    n) Kontrol faaliyetleri: Dahili riskleri azaltmak amacıyla işletme tarafından yürütülen işlemleri veya alınan tedbirleri,

    o) Kontrol riski: Sera gazı emisyon raporundaki bir parametrenin, kontrol sistemi tarafından belirli bir zamanda önlenmemiş veya tespit edilerek düzeltilmemiş, tek başına veya diğer yanlış bildirimlerle bir arada oluşabilecek önemli hatalara duyarlılığını,

    ö) Kontrol sistemi: İşletmenin İzleme ve Raporlama Tebliği kapsamında kurduğu, belgelediği, uyguladığı ve sürdürdüğü risk değerlendirmesini ve bütün kontrol faaliyetleri ile bunların yönetimini,

    p) Önemlilik seviyesi: Hatalı bildirimlerin tek başına veya diğer hatalı bildirimlerle beraber doğrulayıcı kuruluş tarafından önemli kabul edilmesini sağlayan eşik değeri,

    r) Önemli hatalı bildirim: Tek başına veya diğer hatalı bildirimlerle beraber önemlilik seviyesini aşan hatalı bildirimi,

    s) Makul güven: Doğrulamaya tabi tutulan sera gazı emisyon raporunun önemli hatalı bildirim içermediğine dair olumlu olarak değerlendirilen yüksek fakat kesin olmayan güven seviyesini,

    ş) Saha: İlgili veri ve bilgilerin kontrol edilip saklandığı, izleme sürecinin tanımlandığı ve yönetildiği yerleri,

    t) Tanık denetim: Bakanlığın, doğrulayıcı kuruluşların yetkinliğini değerlendirmek üzere doğrulama faaliyetlerine müdahil olmadan gözlemlediği denetimi,

    u) Teknik uzman: Doğrulama faaliyetlerinin sağlıklı yürütülmesinde görev alan ve belirli bir konu ile alakalı detaylı bilgi ve uzmanlığa sahip kişiyi,

    ü) Tespit riski: Doğrulayıcı kuruluşun önemli hatalı bildirimi tespit edememe riskini,

    v) TÜRKAK: Türk Akreditasyon Kurumunu,

    y) Uygunsuzluk: Onaylanmış izleme planında yer alan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya bu yükümlülüklere aykırı hareket edilmesi durumunu,

    z) Yetki kapsamı: Tebliğin ek-2’sinde yer alan ve Bakanlık tarafından doğrulama sürecini gerçekleştirmek için yetki verilen faaliyetleri,

    aa) Yetkinlik: Bir faaliyeti yürütmek için bilgi ve becerileri uygulayabilme kabiliyetini,

    bb) Yönetmelik: 17/5/2014 tarihli ve 29003 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sera Gazı Emisyonlarının Takibi Hakkında Yönetmeliği,

    ifade eder.

    İKİNCİ BÖLÜM

    Doğrulama

    Genel hükümler

    MADDE 5 – (1) Yönetmeliğin ek-1’inde belirtilen faaliyetleri yürüten tüm tesislerin sera gazı emisyon raporunun Bakanlığa gönderilmeden önce doğrulanması mecburidir.

    (2) Sera gazı emisyon raporlarının doğrulanması işlemi, Bakanlıktan doğrulayıcı kuruluş yeterlik belgesi almış olan kurum ve kuruluşlar tarafından yapılır.

    Temel prensipler

    MADDE 6 – (1) Doğrulama işlemleri Bakanlıkça onaylanmış izleme planı çerçevesinde ve Tebliğde yer alan esaslara göre yürütülür.

    (2) Doğrulamanın temel prensipleri ve doğrulayıcı kuruluşların genel sorumlulukları ek-1 bölüm 1’de verilmiştir.

    Doğrulama süresi

    MADDE 7 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, doğrulama süresini ek-6’da verilen hususlara göre belirler. Doğrulama süresi ek-6’da verilen asgari sürelerden az olamaz.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, toplam doğrulama ve saha ziyareti süresini doğrulama kayıtlarına ekler.

    İşletmenin temin edeceği bilgiler

    MADDE 8 – (1) İşletme, stratejik analizden önce ve doğrulamanın herhangi bir aşamasında doğrulayıcı kuruluşa, ek-1 bölüm 2’de belirtilen bilgi ve belgeleri sunmak ve ilgili sahalara erişim izni vermekle mükelleftir.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş doğrulama raporunu işletmeye teslim etmeden önce, işletme iç kontrolden geçirdiği ve onayladığı nihai sera gazı emisyon raporunu doğrulayıcı kuruluşa vermekle mükelleftir.

    Stratejik analiz

    MADDE 9 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, doğrulamanın başlangıcında, doğrulama sürecinde yürüteceği faaliyetlerin özelliği, ölçeği ve karmaşıklığını belirlemek üzere tesis ile ilgili tüm faaliyetler hakkında stratejik analiz yapar.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, tesis tarafından yürütülen faaliyetleri anlamak, doğrulama ekibinin yetkinliğini değerlendirmek, sözleşmede belirtilen doğrulama süresinin uygunluğunu değerlendirmek ve risk analizini yapmak için gerekli bilgi ve belgeleri toplar ve gözden geçirir. Bu fıkra kapsamında toplanacak bilgi ve belgeler ile yürütülecek faaliyetler ek-1 bölüm 3’te belirtilen hususlara göre yapılır.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş stratejik analizi, doğrulaması yapılacak sera gazı emisyon raporunun ait olduğu yıl içerisinde 15 aralık tarihine kadar bitirir.

    (4) Doğrulayıcı kuruluş, stratejik analiz sürecinde tesisi en az bir kez yerinde görmek üzere bir baş doğrulayıcı veya doğrulayıcı görevlendirmekle mükelleftir.

    Risk analizi

    MADDE 10 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, etkin bir doğrulama süreci tasarlamak, planlamak ve uygulamak için;

    a) Dahili riskleri,

    b) Kontrol faaliyetlerini,

    c) Uygulanan kontrol faaliyetlerinin etkinliğine dair kontrol risklerini

    belirler ve değerlendirir.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, birinci fıkrada bahsedilen unsurları tanımlayıp analiz ederken asgari düzeyde;

    a) Yürütülen stratejik analizden elde edilen bulguları,

    b) 8 inci maddenin birinci fıkrasında ve ek-1 bölüm 3.1 (c) bendinde bahsedilen bilgileri,

    c) Ek-1 bölüm 3.1 (b) bendinde bahsedilen önemlilik seviyesini,

    dikkate alır.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş, işletmenin yapmış olduğu risk değerlendirmesinde dahili ve kontrol risklerini tanımlamadığını tespit ederse, bu konuyu işletmeye bildirir.

    (4) Doğrulayıcı kuruluş, gerektiği durumlarda, doğrulama sırasında elde edilen bilgilere göre risk analizini revize eder ve gerçekleştirilecek olan doğrulama faaliyetlerini değiştirir veya gerekli ise tekrar eder.

    Doğrulama planı

    MADDE 11 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, stratejik analiz ve risk analizi sırasında tespit edilen risklere ve elde edilen bilgilere göre ve ek-1 bölüm 4’te yer alan hususlara uygun bir doğrulama planı oluşturur.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, doğrulama sırasında azaltılması gereken ilave risk veya önceden öngörülenden daha az risk olduğunu tespit ederse, risk analizini ve doğrulama planını bu tespitlere uygun şekilde yeniler ve doğrulama faaliyetlerini buna uygun yürütür.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş, emisyon raporunun önemli hatalı bildirim içermediğine dair makul bir güven elde edebilmek için, doğrulama planını doğrulama riskinin kabul edilebilir bir düzeye azaltılmasını sağlayacak şekilde oluşturur ve uygular.

    (4) Doğrulayıcı kuruluş doğrulama sırasında, azaltılması gereken ilave bir risk veya belirlenenden daha az risk olduğunu tespit ettiğinde risk analizini ve doğrulama planını günceller ve doğrulama faaliyetlerini güncellenen doğrulama planına uygun hale getirir.

    Doğrulama faaliyetleri

    MADDE 12 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, doğrulama faaliyetlerini doğrulama planına göre uygular, işletmenin Bakanlıkça onaylanmış izleme planında yer alan yükümlülüklerini yerine getirip getirmediğini risk analizine bağlı olarak kontrol eder. Bu faaliyetler ek-1 bölüm 5’te yer alan hususlara göre yürütülür.

    Analitik prosedürler

    MADDE 13 – (1) Dâhili risk, kontrol riski ve işletmenin kontrol faaliyetlerinin durumu analitik prosedürlerin kullanılması gerektiğine işaret ediyorsa, doğrulayıcı kuruluş verilerin inandırıcı ve eksiksiz olduğuna kanaat getirmek için ek-1 bölüm 6’da yer alan hususlara uygun analitik prosedürleri kullanır.

    Veri doğrulama

    MADDE 14 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, verilerin birincil veri kaynağına kadar geri izlenmesi, verilerin harici veri kaynakları ile çapraz kontrolünün yapılması, verilerin teyit edilmesi, veri eşik değerlerinin kontrol edilmesi ve yeniden hesaplamaların yapılmasını da içerecek şekilde verilerin detaylı incelemesini yapar ve sera gazı emisyon raporundaki verileri doğrular. Bu faaliyetler ek-1 bölüm 7’de yer alan hususlara göre yürütülür.

    İzleme yönteminin doğrulanması

    MADDE 15 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, onaylanmış izleme planında yer alan izleme yönteminin tam olarak uygulandığını kontrol eder.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, İzleme ve Raporlama Tebliği uyarınca hazırlanmış ve Bakanlıkça onaylanmış örnekleme planının gereği gibi uygulandığını kontrol eder.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş, İzleme ve Raporlama Tebliği uyarınca, CO2 transferinin yapıldığı ve hem transfer eden hem de transfer edilen tesis tarafından miktarın ölçüldüğü durumlarda, her iki tesiste ölçülen değerler arasındaki farkların ölçüm sistemlerinin belirsizliği ile açıklanıp açıklanamayacağını ve her iki tesisin emisyon raporlarında ölçülen değerlerin aritmetik ortalamasının kullanılıp kullanılmadığını kontrol eder.

    (4) Her iki tesiste de ölçülen değerler arasındaki farklar, ölçüm sistemlerindeki belirsizlik ile açıklanamıyorsa, doğrulayıcı kuruluş, ölçülen değerler arasındaki farkları ortadan kaldırmak için düzeltmelerin yapılıp yapılmadığını, söz konusu düzeltmelerin ihtiyatlı olup olmadığını ve bu düzeltmeler için Bakanlıktan onay alınıp alınmadığını kontrol eder.

    Veri boşlukları için uygulanan yöntemler

    MADDE 16 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, eksik verileri tamamlamak için İzleme ve Raporlama Tebliği uyarınca veya Bakanlık onayıyla kullanılan yöntemlerin izleme planına uygun olduğunu, doğru şekilde uygulandığını ve uygun şekilde belgelendiğini kontrol eder.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, eksik verilerin oluşmasını önlemek için işletme tarafından uygulanan kontrol faaliyetlerinin etkin olup olmadığını ayrıca kontrol eder.

    Belirsizlik değerlendirme

    MADDE 17 – (1) İşletmenin İzleme ve Raporlama Tebliği kapsamında faaliyet verileri ve hesaplama faktörleri için belirsizlik eşik değerlerine uyma yükümlülüğü var ise, doğrulayıcı kuruluş, izleme planında gösterildiği şekilde belirsizlik seviyelerinin hesaplanmasında kullanılan bilgilerin doğruluğunu kontrol eder. İşletme İzleme ve Raporlama Tebliğinde belirtildiği şekilde kademelere dayanmayan bir izleme yöntemi kullanıyorsa, doğrulayıcı kuruluş ek-1 bölüm 8’de yer alan hususlara göre değerlendirme yapar.

    Örnekleme

    MADDE 18 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, 12 nci madde uyarınca kontrol faaliyetlerinin ve prosedürlerin uygunluğunu kontrol ederken veya 13 üncü ve 14 üncü maddeler uyarınca bahsedilen kontrolleri yürütürken, risk analizine dayalı olarak örneklemenin gerekçelendirilmiş olması kaydıyla, tesise özgü örnekleme yöntemleri kullanır.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, örneklemenin uygulanmasında bir uygunsuzluk ya da hatalı bildirim tespit ederse, uygunsuzluk veya hatalı bildirimin rapor edilen veriler üzerindeki etkisini değerlendirebilmek için, işletmeden uygunsuzluk veya hatalı bildirimin temel sebeplerini açıklamasını talep eder. Bu değerlendirmenin sonucuna göre doğrulayıcı kuruluş, ilave doğrulama faaliyetlerinin gerekip gerekmediğini, örnekleme boyutunun arttırılmasının gerekip gerekmediğini ve işletme tarafından veri popülasyonunun hangi kısmının düzeltilmesi gerektiğini tespit eder.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş, 12 nci, 13 üncü, 14 üncü ve 15 inci maddelerde bahsedilen kontrollerin sonucunu ve ilave numunelere ilişkin bilgileri doğrulama kayıtlarına ekler.

    Saha ziyareti

    MADDE 19 – (1) Doğrulayıcı kuruluş, doğrulama süreci sırasında bir veya daha fazla, ölçüm cihazları ve izleme sistemlerinin çalışmasını değerlendirmek, görüşmeler yapmak, Tebliğin gerektirdiği faaliyetleri yürütmek, sera gazı emisyon raporunun önemli hatalı bildirimler içermediğine dair kanaat getirmesine imkân sağlayacak yeterli veri, bilgi ve belgeleri toplamak amacıyla tesisin sınırlarını ve kaynak akışları ile emisyon kaynaklarının eksiksizliğini değerlendirmek için saha ziyareti yapar.

    (2) Doğrulayıcı kuruluş, sera gazı emisyon raporunu doğrulamak amacıyla, risk analizine dayalı olarak, varsa şirket merkezi ve saha dışı diğer ofisler gibi diğer konumlarda yürütülen ilgili veri akış faaliyetleri ve kontrol faaliyetlerine ilişkin ilave ziyaretlerin gerekip gerekmediğine karar verir.

    (3) Doğrulayıcı kuruluş, saha ziyaretlerinin sürelerini ek-6’da yer alan hususlara göre belirler.

    Yönetmeliği Tamamı İçin Tıklayınız.

  • Atık Yönetimi Yönetmeliği Yayımlandı

    2 Nisan 2015 PERŞEMBE / Sayı : 29314
     

    ATIK YÖNETİMİ YÖNETMELİĞİ

    BİRİNCİ BÖLÜM

    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

    Amaç

    MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı;

    a) Atıkların oluşumundan bertarafına kadar çevre ve insan sağlığına zarar vermeden yönetiminin sağlanmasına,

    b) Atık oluşumunun azaltılması, atıkların yeniden kullanımı, geri dönüşümü, geri kazanımı gibi yollar ile doğal kaynak kullanımının azaltılması ve atık yönetiminin sağlanmasına,

    c) Çevre ve insan sağlığı açısından belirli ölçütlere, temel şart ve özelliklere sahip, bu Yönetmeliğin kapsamındaki ürünlerin üretimi ile piyasa gözetimi ve denetimine,

    ilişkin genel usul ve esasların belirlenmesidir.

    Kapsam

    MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

    a) Ek-4 atık listesinde verilen atıkları,

    b) Genişletilmiş üretici sorumluluğu çerçevesinde yönetimi sağlanan elektrikli ve elektronik eşya, ambalaj, araç, pil ve akümülatör ürünlerini,

    kapsar.

    (2) Bu Yönetmelik hükümleri;

    a) Atmosfere salınan gaz emisyonları,

    b) Radyoaktif atıkları,

    c) Atıksuları,

    ç) Kullanılamaz durumdaki patlayıcıları ve atıklarını,

    d) Kontamine olmamış hafriyat toprağını,

    e) Kazılmamış kirlenmiş (yerinde) toprak,

    f) Hayvan kadavralarını, tarımsal amaçlı kullanılan hayvansal dışkıyı,

    g) Biyogaz ya da kompost gibi geri kazanım tesisleri ile beraber yakma, yakma veya düzenli depolama tesislerine gönderilen hayvansal atıklar hariç diğer hayvansal yan ürünleri,

    ğ) Tarım ormancılık faaliyetlerinde veya doğaya zarar vermeyen ve insan sağlığını tehdit etmeyen prosesler ya da metotlar aracılığıyla biyokütleden enerji üretiminde kullanılan diğer doğal ve zararsız tarımsal veya ormancılık madde ve malzemelerini,

    h) Türkiye'nin deniz yetki alanlarında bulunan gemilerin ürettiği atıklar ile yük artıklarının, limanlarda kurulu bulunan atık kabul tesislerine ve/veya atık alma gemilerine verilmesini,

    kapsamaz.

    (3) Madenlerin aranması, çıkarılması, işleme tabi tutulması veya depolanması sonucu oluşan atıklar ile inşaat ve yıkım atıklarının tanımlanmasında ek-4 atık listesi, tehlikelilik özelliklerinin belirlenmesinde ek-3/A’da verilen tehlikelilik özellikleri ve ek-3/B’de verilen sınır değerler ile bu atıkların yönetiminde ek-2/A ve ek-2/B’de belirtilen atık işleme yöntemleri kullanılır; ancak bu Yönetmeliğin diğer hükümleri uygulanmaz.

    Dayanak

    MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 8, 11, 12 ve 13 üncü maddeleri, 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun, 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (i) bentleri ile 28/12/1993 tarihli ve 3957 sayılı Kanun ile uygun bulunan ve 15/5/1994 tarihli ve 21935 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Atıkların Sınırlarötesi Taşınımının ve Bertarafının Kontrolüne İlişkin Basel Sözleşmesinin 3 üncü maddesi hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

    Tanımlar

    MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

    a) Ambalaj: Hammaddeden işlenmiş ürüne kadar, bir ürünün üreticiden kullanıcıya veya tüketiciye ulaştırılması aşamasında, taşınması, korunması, saklanması ve satışa sunulması için kullanılan herhangi bir malzemeden yapılmış geri dönüşümü mümkün olmayan ürünler de dâhil tüm ürünleri,

    b) Akümülatör: Endüstride ve araçlarda otomatik marş, aydınlatma veya ateşleme gücü için kullanılan, şarj edilebilir sekonder hücrelerde kurşunla sülfürik asit arasındaki kimyasal reaksiyon sonucu kimyasal enerjinin doğrudan dönüşümü ile üretilen elektrik enerjisi kaynağını,

    c) Ara depolama tesisi: Atıkların ön işlem, geri kazanım veya bertaraf tesislerine ulaştırılmadan önce, atık miktarı yeterli kapasiteye ulaşıncaya kadar güvenli bir şekilde depolandığı tesisi,

    ç) Araç: 28/6/2009 tarihli ve 27272 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliği (2007/46/AT) kapsamında yer alan, sürücü dışında en fazla 8 kişilik oturma yeri olan, yolcu taşımaya yönelik motorlu araçları (M1), azami ağırlığı 3500 kilogramı aşmayan motorlu yük taşıma araçlarını (N1) ve 23/12/2004 tarihli ve 25679 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İki veya Üç Tekerlekli Motorlu Araçların Tip Onayı Yönetmeliği (2002/24/AT) kapsamında yer alan, motosiklet ve motorlu bisiklet haricindeki üç tekerlekli araçları,

    d) Atık: Üreticisi veya fiilen elinde bulunduran gerçek veya tüzel kişi tarafından çevreye atılan veya bırakılan ya da atılması zorunlu olan herhangi bir madde veya materyali,

    e) Atık getirme merkezi: Kaynağında ayrı toplanan atıkların geri kazanıma ve/veya bertarafa gönderilmesi amacıyla bırakıldığı merkezleri,

    f) Atık işleme: Atıkların ön işlemler ve ara depolama dâhil olmak üzere ek-2/A ve ek-2/B’deki geri kazanım ya da bertaraf işlemlerini,

    g) Atık işleme tesisi: Ön işlem ve ara depolama tesisleri dâhil aktarma istasyonları hariç olmak üzere, atıkları ek-2/A ve ek-2/B’deki faaliyetlerle geri kazanan ve/veya bertaraf eden tesisi,

    ğ) Atık listesi: Ek-4’te verilen listeyi,

    h) Atık sahibi: Atık üreticisi ya da atığı zilyetliğinde veya mülkiyetinde bulunduran gerçek ve/veya tüzel kişiyi,

    ı) Atıkların sınırlar ötesi hareketi: Atıkların ithalat veya ihracatı ile bir devletten başka bir devlete, transit geçiş dâhil olmak üzere sevk edilmesini,

    i) Ayrı toplama: Atıkların türlerine ve özelliklerine göre ayrı biriktirilmesini,

    j) Atık üreticisi: Faaliyetleri sonucu atık oluşumuna neden olan kişi, kurum, kuruluş ve işletme ve/veya atığın bileşiminde veya yapısında bir değişikliğe neden olacak ön işlem, karıştırma veya diğer işlemleri yapan herhangi bir gerçek ve/veya tüzel kişiyi,

    k) Atık yönetimi: Atığın oluşumunun önlenmesi, kaynağında azaltılması, yeniden kullanılması, özelliğine ve türüne göre ayrılması, biriktirilmesi, toplanması, geçici depolanması, taşınması, ara depolanması, geri dönüşümü, enerji geri kazanımı dâhil geri kazanılması, bertarafı, bertaraf işlemleri sonrası izlenmesi, kontrolü ve denetimi faaliyetlerini,

    l) Atık yönetim planı: Çevreyle uyumlu bir şekilde atık yönetimini sağlamak üzere hazırlanan kısa ve uzun vadeli program ve politikaları içeren planı,

    m) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,

    n) Bakiye atık: İşlenmek üzere atık işleme tesisine kabul edilen atıklardan işlenemeyen veya işlenme sonucunda geriye kalan atıkları,

    o) Belediye atıkları: Yönetmeliğin ek-4’ünün 20 kodlu bölümünde tanımlanan ve yönetiminden belediyenin sorumlu olduğu, evlerden kaynaklanan ya da içerik veya yapısal olarak benzer olan ticari, endüstriyel ve kurumsal atıkları,

    ö) Bertaraf: İkincil amacı enerji geri kazanımı olsa dahi geri kazanım olarak kabul edilmeyen ve ek-2/A’da yer alan işlemlerden herhangi birini,

    p) Biyo-bozunur atık: Park, bahçe ve evler ile lokantalar, satış noktaları, gıda üretim ve benzeri tesislerden kaynaklanan oksijenli veya oksijensiz ortamda bozunmaya uğrayabilen atıkları,

    r) Biyo-kurutma: Biyo-bozunur atıkların aerobik çürüme esnasında açığa çıkan ısı ile kurutulmasını,

    s) Biyo-metanizasyon: Organik maddelerin anaerobik mikroorganizmalarla ayrışması sırasında meydana gelen çok adımlı biyokimyasal reaksiyonlardan oluşan biyolojik süreci,

    ş) Çevre izin ve lisans belgesi: 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğinde düzenlenen belgeyi,

    t) Çevre lisansı: Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğinde düzenlenen geçici faaliyet belgesi/çevre izin ve lisansı belgesini kapsayan lisansı,

    u) Elektrikli ve elektronik eşya (EEE): 22/5/2012 tarihli ve 28300 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık Elektrikli ve Elektronik Eşyaların Kontrolü Yönetmeliğinin ek-1/A’sında yer alan kategorilere dâhil olan ve alternatif akımla 1000 Volt’u, doğru akımla da 1500 Volt’u geçmeyecek şekildeki kullanımlar maksadıyla tasarlanmış olan, uygun bir biçimde çalışması için elektrik akımına veya elektromanyetik alana bağımlı olan eşyaları ve bu akım ve alanların üretimi, transferi ve ölçümüne yarayan eşyaları,

    ü) Geçici depolama: Atıkların, atık üreticisi tarafından işleme tesislerine ulaştırılmadan önce üretildikleri yerde güvenli bir şekilde bekletilmesini,

    v) Geçici faaliyet belgesi: Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğinde düzenlenen belgeyi,

    y) Genişletilmiş üretici sorumluluğu: Ürünlerin piyasada serbest dolaşımından ödün vermeden kaynakların etkin kullanımı amacıyla onarım, yeniden kullanım, parçalama ve geri dönüştürme işlemleri de dâhil olmak üzere hayat süreleri boyunca verimli kullanılmasını dikkate alan ve bu kullanımı kolaylaştıran tasarımı, üretimi ve satışı desteklemede kullanılacak yöntemlerden birinin kullanıldığı sorumluluğu,

    z) Geri dönüşüm: Enerji geri kazanımı ve yakıt olarak kullanımı ya da dolgu yapmak üzere atıkların tekrar işlenmesi hariç olmak üzere, organik maddelerin tekrar işlenmesi dâhil atıkların işlenerek asıl kullanım amacı ya da diğer amaçlar doğrultusunda ürünlere, malzemelere ya da maddelere dönüştürüldüğü herhangi bir geri kazanım işlemini,

    aa) Geri kazanım: Piyasada ya da bir tesiste kullanılan maddelerin yerine ikame edilmek üzere atıkların faydalı bir amaç için kullanıma hazır hale getirilmesinde yer alan ve ek-2/B’de listelenen işlemleri,

    bb) Hafriyat toprağı: İnşaat veya arazi düzenlenmesi öncesinde faaliyete konu arazinin hazırlanması aşamasında yapılan kazı ve benzeri faaliyetler sonucunda oluşan kaya ve toprak malzemeyi,

    cc) İkili toplama sistemi: Biyo-bozunur atıklar ile geri kazanılabilir atıkların evlerde iki farklı torbada biriktirilmesi ve ayrı olarak toplanmasını,

    çç) İl müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünü,

    dd) İnşaat ve yıkım atıkları: Her türlü alt ve üst yapının; tamiratı, tadilâtı, yenilenmesi, yıktırılması veya herhangi bir afet sebebiyle yıkılması sonucu ortaya çıkan, Yönetmeliğin ek-4 atık listesindeki 17 kodlu atıkları,

    ee) Kirleten öder ilkesi: Kirlenme ve bozulmanın önlenmesi, sınırlandırılması, giderilmesi ve çevrenin iyileştirilmesi için yapılan harcamaların kirleten veya bozulmaya neden olanlar tarafından karşılanmasını,

    ff) Kompost: Organik esaslı atıkların oksijenli veya oksijensiz ortamda ayrıştırılması suretiyle üretilen ürünü,

    gg) Ön işlem: Ayırma işlemi dâhil olmak üzere atıkların hacmini veya tehlikelilik özelliklerini azaltmak, yönetimini kolaylaştırmak veya geri kazanımını artırmak amacıyla atığa uygulanan fiziksel, ısıl, kimyasal veya biyolojik işlemlerden bir veya birkaçını,

    ğğ) Önleme: Ürünlerin yeniden kullanılması veya kullanım ömürlerinin uzatılması ile atık miktarının azaltılması, ürün üretiminde zararlı maddelerin azaltımı ve üretilen atığın çevre ve insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerinin en aza indirilmesine ilişkin herhangi bir madde ya da malzeme atık haline gelmeden önce alınacak tedbirleri,

    hh) Poliklorlubifenil (PCB): Poliklorluterfenil (PCT), Monometil-tetra-kloro-difenil metanı, monometil-dikloro-difenil metanı veya monometil-dibromo-difenilmetanı, ve 50 ppm’den daha fazla miktarda; poliklorlubifenil (PCB), poliklorluterfenil (PCT), monometil-tetra-kloro-difenil metanı, monometil-dikloro-difenil metanı veya monometil-dibromo-difenil metanı içeren karışımını,

    ıı) Pil: Hücrelerde kimyasal reaksiyon sonucu oluşan kimyasal enerjinin doğrudan dönüşümü ile üretilen elektrik enerjisi kaynağını,

    ii) Piyasa gözetimi ve denetimi: Bakanlık tarafından, bu Yönetmelik kapsamında yer alan ürünlerin piyasaya arzı veya dağıtımı aşamasında veya ürün piyasada iken ilgili teknik ve hukuki düzenlemeye uygun olarak üretilip üretilmediğinin, güvenli olup olmadığının denetlenmesi veya denetlettirilmesini,

    jj) Tehlikeli atık: Ek-3/A’da yer alan tehlikeli özelliklerden birini ya da birden fazlasını taşıyan, ek-4’te altı haneli atık kodunun yanında yıldız (*) işareti bulunan atıkları,

    kk) Tehlikesiz atık: Ek-4 atık listesinde yıldız (*) işareti bulunmayan atıkları,

    ll) Toplama: Atıkların ayrı toplandığı yerlerden taşınması amacıyla alınmasını,

    mm) Toplama-ayırma tesisi: Atıkların toplandığı ve cinslerine göre sınıflandırılarak ayrıldığı atık işleme tesisini,

    nn) Ulusal atık taşıma formu (UATF): Atığın bulunduğu yerden atık işleme tesisine kadar taşıma işlemlerinde kullanılan, kayıt ve beyanları içeren formu,

    oo) Üretici: 6/3/2011 tarihli ve 27866 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mesafeli Sözleşmelere Dair Yönetmelik kapsamındaki mesafeli sözleşmeler ile yapılan satışlar da dâhil olmak üzere, satış yöntemine bağlı olmaksızın;

    1) Kendi markasıyla ürün üreten ve satan,

    2) Kendi markasıyla başka tedarikçiler tarafından üretilen ürünleri satan,

    3) Ticari amaçlarla ürün ithal eden

    gerçek ve/veya tüzel kişileri,

    öö) Yeniden kullanım: Ürünlerin ya da atık olmayan bileşenlerin tasarlandığı şekilde aynı amaçla kullanıldığı herhangi bir işlemi,

    pp) Yeniden kullanıma hazırlama: Atık olan ürün veya ürün bileşenlerinin başka ön işleme tabi olmasına gerek kalmadan temizleme, onarım ya da kontrol işlemleri ile tasarlandığı şekle getirilmesini,

    rr) Yetkilendirilmiş kuruluş: Üretici, ithalatçı ve piyasaya sürenlerin sorumluluğu kapsamında yükümlülük getirilen üreticiler, ithalatçılar ve piyasaya sürenler, ürünlerinin faydalı kullanım ömrü sonucunda oluşan atıklarının toplanması, taşınması, geri kazanımı, geri dönüşümü ve bertaraf edilmelerine dair yükümlülüklerinin yerine getirilmesi ve bunlara yönelik gerekli harcamalarının karşılanması, eğitim faaliyetlerinin gerçekleştirilmesi amacıyla Bakanlığın koordinasyonunda bir araya gelerek oluşturdukları tüzel kişiliği haiz birlikleri,

    ifade eder.

    Yönetmeliğin Tamamı İçin Tıklatınız.

  • Tehlikeli Atık Beyanlarında Süre Uzatımı
     
    31.03.2015

    31.03.2015 tarihinde yaşanan elektrik kesintisi sebebiyle online.cevre.gov.tr adresinde yer alan Atık Yönetim Uygulaması üzerinden gerçekleştirilen Tehlikeli Atık Beyan (TABS) girişleri 01.04.2015 saat 23:59’a kadar uzatılmıştır.

     
  • 11.03.2015 Tarihli Yeni Düzenleme -Arıtma Çamurunun Düzenli Depolanması
    Bilindiği üzere önceki yönetmelikte (Atıkların Düzenli Depolanmasına Dair Yönetmelik) Arıtma Çamurunun Düzenli Depolanması;

    "GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin EK-IV’ünde tehlikesiz olarak sınıflandırılan arıtma çamurlarının, Ek-2’de verilen diğer tüm parametreleri sağlaması, ağırlıkça en az %50 kuru madde ihtiva etmesi, ön işleme tabi tutularak kötü kokunun giderilmesi ve atığın kararlı hale getirilmesi kaydıyla II. Sınıf düzenli depolama alanına kabulünde 1/1/2015 tarihine kadar Çözünmüş Organik Karbon (ÇOK) limit değerine uygunluk aranmaz."   şeklinde idi. 

    11.03.2015 Tarihli yeni düzenleme ile; 

    GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin ek-IV’ünde tehlikesiz olarak sınıflandırılan arıtma çamurlarının, ek-2’de verilen diğer tüm parametreleri sağlaması, ağırlıkça en az %30 kuru madde ihtiva etmesi ve kötü kokunun giderilmesi kaydıyla II. sınıf düzenli depolama alanında ayrı bir lotta depolanmasında 1/1/2020 tarihine kadar Çözünmüş Organik Karbon (ÇOK) limit değerine uygunluk aranmaz."  şeklinde değiştirilmiştir.

  • Ömrünü Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
    MADDE 1 – 25/11/2006 tarihli ve 26357 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ömrünü Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin (n) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “n) Yetkili taşıyıcı: Bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen özelliklere sahip araçları olan üretici ile sözleşme yapmış gerçek ve tüzel kişileri,”

    MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin (f), (g) ve (ğ) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “f) Lastik tamirhaneleri, kaplamacılar, perakende satış noktaları, oto sanayi ve benzeri yerlerde ömrünü tamamlamış lastikler açık alanda biriktirilemez. Biriktirme yerlerinde yangına ve sivrisinek, fare gibi zararlıların üremesine karşı önlem alınır. ÖTL’ler yetkili taşıyıcılara teslim edilinceye kadar en fazla altmış gün bu yerlerde muhafaza edilebilir.
    g) ÖTL üreticisi, aracının lastiklerini değiştirdiğinde eski lastiklerini, lastik dağıtımını ve satışını yapan işletmelere veya yetkili taşıyıcılara teslim eder.
    ğ) ÖTL’ler yetkili taşıyıcılara bedelsiz olarak teslim edilir. Yetkisiz kuruluş ve kişilerin taşıma yapması yasaktır.”

    MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “b) Mücavir alan dışında, ÖTL üreticilerinin ÖTL’leri açık alanda biriktirmesini önlemekle, bunların yetkili taşıyıcılara teslim edilmesini sağlatmakla,”

    MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesine (e) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

    MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “(2) Teknik açıdan kaplamaya uygun bulunmayan lastik karkasları, yetkili taşıyıcılar dışında hiçbir kişi veya kuruluşa, hiçbir amaçla verilemez. Kaplama faaliyeti esnasında ortaya çıkan atıklar türlerine uygun olarak bertaraf ettirilmesi kaplamacıların yükümlülüğündedir.”

    MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “b) Yetkili taşıyıcılar ve ulusal atık taşıma formuyla getirilmeyen ÖTL’leri tesise kabul etmemekle,”

    MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

    Yetkili taşıyıcı yükümlülükleri
    MADDE 12 – (1) Ömrünü tamamlamış lastikleri taşıyan gerçek ve tüzel kişiler;
    a) Üretici adına lastik taşımak için üreticilerle sözleşme yapmakla,
    b) Araçlarda bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen teknik özellikleri sağlamakla,
    c) Taşıma işlemlerinde bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesine göre ulusal atık taşıma formu kullanmakla,
    yükümlüdür.”

    MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin (c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “c) ÖTL’lerin yetkili taşıyıcılar ile taşınmasını sağlamakla,”

    MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesinin 1 inci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
    “(1) Ömrünü tamamlamış lastiklerin taşınması karayolu taşımacılığına uygun araçlarla yapılır. Taşıma araçlarının normal kasa ve ağ veya branda ile kapatılmış olması, kasanın her iki yüzünde dikey yüksekliği en az 20 cm olan "Ömrünü Tamamlamış Lastik Taşıma Aracı" ifadesinin yer aldığı sabit veya seyyar uyarı levhalarının bulundurulması zorunludur. Araçlarda 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu gereğince yangın söndürme cihazları bulundurulması gerekmektedir. Ömrünü tamamlamış lastiklerin taşınmasında Ulusal Atık Taşıma Formu kullanılması zorunludur. UATF kullanılmasında 18/1/2013 tarihli ve 28532 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Atıkların Karayolunda Taşınmasına İlişkin Tebliğ hükümleri uygulanır.”

    MADDE 10 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

    MADDE 11 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

     
    Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    25/11/2006 26357
    Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
    Tarihi Sayısı
    1- 30/3/2010 27537
    2- 10/11/2013 28817
     
     
  • Atıkların Düzenli Depolanmasına Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik


    MADDE 1 – 26/3/2010 tarihli ve 27533 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atıkların Düzenli Depolanmasına Dair Yönetmeliğin geçici 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.



    GEÇİCİ MADDE 4 –
     
    (1) Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin ek-IV’ünde tehlikesiz olarak sınıflandırılan arıtma çamurlarının, ek-2’de verilen diğer tüm parametreleri sağlaması, ağırlıkça en az %30 kuru madde ihtiva etmesi ve kötü kokunun giderilmesi kaydıyla II. sınıf düzenli depolama alanında ayrı bir lotta depolanmasında 1/1/2020 tarihine kadar Çözünmüş Organik Karbon (ÇOK) limit değerine uygunluk aranmaz.


    (2) Bu maddenin birinci fıkrasına ilave olarak, aşağıdaki sınır değerler de karşılanmak zorundadır:
    a) Ek-2 Atık Kabul Kriterleri, 2-A) İnert Atıkların Düzenli Depolanabilme Kriterleri III. sınıf depolama tesisleri için sınır değerler altında yer alan TOK (Toplam organik karbon) değeri, arıtma çamurları için; ilave sınır değer arttırımı yapılmaksızın 1/1/2020 yılına kadar azami 250.000 mg/kg alınır.
    b) Ek-2 Atık Kabul Kriterleri, 2-B) Tehlikesiz Atıkların Düzenli Depolanabilme Kriterleri, reaktif olmayan ve kararlı tehlikeli atıkların II. sınıf depolama tesislerine kabul edilebilmesi için sınır değerler altında yer alan TOK (Toplam organik karbon) değeri, arıtma çamurları için; ilave sınır değer arttırımı yapılmaksızın 1/1/2020 yılına kadar azami %25 alınır.”

    MADDE 2 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

    MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.


    http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/03/20150311-1.htm

  • Çevre ve Şehircilik Bakanlığı - Kompost Tebliği
    "Kompost Tebliği" Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından 05.03.2015 tarih ve 29286 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. 

    Tebliğin amacı; bir faaliyet sonucunda ortaya çıkan veya işletmelerden kaynaklanan biyobozunur atıkların;

    a) Çevre ve insan sağlığına zarar vermeden kaynağında ayrı toplanarak yönetiminin sağlanmasına,

    b) Geri kazanımının sağlanarak düzenli depolama tesislerinde bertaraf edilecek miktarının azaltılmasına,

    c) Kompost tesislerinin teknik kriterlerinin belirlenmesine,

    ç) Kompost tesislerinden elde edilen ürünlerin kalite kriterlerinin belirlenmesine,

    ilişkin usul ve esasların belirlenmesidir

    Kompost Tebliği'ne buradan ulaşabilirsiniz. 

  • 2015 Yılı Çevre Cezaları
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından 2015 yılı Çevre Cezaları ile ilgili Tebliğ yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. 



  • Güneş Enerji Santrali ÇED
    Güneş Enerji Santralleri Yeni ÇED Yönetmeliğinde 1 MW üzeri projelerde ÇED'e tabi duruma gelmiştir. 
  • 2015 Yılı Rapor Format ve Belge Bedelleri
    Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından 2015 Yılı Rapor Format ve Belge Bedelleri  açıklandı.

    SR. NO. GELİR KOD NO. HİZMETİN ADI 2015 YILI BİRİM FİYAT(TL)      (K.D.V. HARİÇ) K.D.V. (%18) 2015 YILI BİRİM FİYAT(TL)       (K.D.V. DAHİL)
      ÇED RAPORU FORMAT BEDELİ
    13 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 0 TL - 1 Milyon TL arası 6.059,32 1.090,68         7.150,00   
    14 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 1 Milyon TL - 10 Milyon TL arası 11.652,54 2.097,46       13.750,00   
    15 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 10 Milyon TL - 100 Milyon TL arası 17.245,76 3.104,24       20.350,00   
    16 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 100 Milyon TL - 1 Milyar TL arası 23.305,08 4.194,92       27.500,00   
    17 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli 1 Milyar TL - 10 Milyar TL arası 37.288,14 6.711,86       44.000,00   
    18 112 ÇED Raporu Format Bedeli /Proje Bedeli  10 Milyar  TL ve üzrei 130.508,47 23.491,53     154.000,00   
      SEÇME ELEME KRİTERLERİNE TABİ PROJE BAŞVURU BEDELİ      
    19 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 0 TL - 1 Milyon TL arası 6.059,32 1.090,68         7.150,00   
    20 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 1 Milyon TL - 10 Milyon TL arası 11.652,54 2.097,46       13.750,00   
    21 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 10 Milyon TL - 100 Milyon TL arası 17.245,76 3.104,24       20.350,00   
    22 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 100 Milyon TL - 1 Milyar TL arası 23.305,08 4.194,92       27.500,00   
    23 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli 1 Milyar TL - 10 Milyar TL arası 37.288,14 6.711,86       44.000,00   
    24 112 Seçme Eleme Kriterlerine Tabi Proje Başvuru Bedeli/Proje Bedeli  10 Milyar  TL ve üzrei 130.508,47 23.491,53     154.000,00   
      GEÇİCİ FAALİYET BELGESİ BEDELİ      
    25 106 Geçici Faaliyet Belgesi (GFB) (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.398,31 251,69         1.650,00   
    26 106 Geçici Faaliyet Belgesi (GFB) (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 762,71 137,29            900,00   
      ÇEVRE İZİNLERİ      
    27 106 Çevre İzinleri/Hava Emisyonu (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 3.728,81 671,19         4.400,00   
    28 106 Çevre İzinleri/Hava Emisyonu (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.864,41 335,59         2.200,00   
    29 106 Çevre İzinleri/Gürültü Kontrolü (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 2.881,36 518,64         3.400,00   
    30 106 Çevre İzinleri/Gürültü Kontrolü (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.186,44 213,56         1.400,00   
    31 106 Çevre İzinleri/Atıksu Deşarjı (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 2.881,36 518,64         3.400,00   
    32 106 Çevre İzinleri/Atıksu Deşarjı (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.186,44 213,56         1.400,00   
    33 106 Çevre İzinleri/Derin Deniz Deşarjı (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 2.881,36 518,64         3.400,00   
    34 106 Çevre İzinleri/Derin Deniz Deşarjı (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.186,44 213,56         1.400,00   
    35 106 Çevre İzni/Çevre İzin Ve Lisansı Belgesinin Güncellenmesi (Ek1 Listesi Tesis ve Faaliyetler 1.694,92 305,08         2.000,00   
    36 106 Çevre İzni/Çevre İzin Ve Lisansı Belgesinin Güncellenmesi (Ek2 Listesi Tesis ve Faaliyetler 847,46 152,54         1.000,00    
    37 106 Tehlikeli Atık İhracat İzinleri 720,34 129,66            850,00   
    38 106 Atık İthalat (Liste 1-A) Uygunluk Yazısı 847,46 152,54         1.000,00   
    39 106 Lastik Transit Geçiş İzni 720,34 129,66            850,00   
    40 106 Metal Hurda İthalatçı Belgesi (2 yıl süreli) 22.033,90 3.966,10       26.000,00   
    41 106 Metal Hurda İthalatçı Belgesi Yenileme 1.694,92 305,08         2.000,00   
    42 106 Çevre Uyum Belgesi (Atık Yönetim Planı Başına) 26.694,92 4.805,08       31.500,00   
    43 106 Katı Yakıt İthalatçısı Kayıt Belgesi (1 Yıllık) 16.101,69 2.898,31       19.000,00   
    44 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (0-5.000 Mton 466,10 83,90            550,00   
    45 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (5.001-10.000 Mton) 932,20 167,80         1.100,00   
    46 106 Katı Yakıt İthalatı Uygunluk Belgesi Ücreti (10.001-15.000 Mton) 1.398,31 251,69         1.650,00   

  • Büyük Endüstriyel Kazalarla İlgili Hazırlanacak Güvenlik Raporu Tebliği Yayımladı
    “Tehlikeli Maddeleri İçeren Büyük Kaza Risklerinin Kontrolüne İlişkin Konsey Direktifinin (Seveso II Direktifi)” uyumlaştırılması çalışmaları kapsamında Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile birlikte 30/12/2013 tarihinde “Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmelik” yayımlanmış ve Seveso II Direktifi ülkemiz mevzuatına uyumlaştırılmıştır. İlgili Yönetmelik, tehlikeli maddeler bulunduran kuruluşlarda büyük endüstriyel kazaların önlenmesi ve muhtemel kazaların insanlara ve çevreye olan zararlarının en aza indirilmesi amacıyla, yüksek seviyede, etkili ve sürekli korumayı sağlamak için alınması gerekli önlemler ile ilgili usul ve esasları belirlemeyi amaçlamaktadır. Bu Yönetmelik kapsamındaki kuruluşlar bulundurdukları tehlikeli maddelerin miktarına göre üst seviyeli ve alt seviyeli olarak gruplandırılırken, üst seviyeli kuruluşlar tarafından hazırlanması gereken en önemli doküman Güvenlik Raporudur. Güvenlik Raporu ile, tehlikeli maddeleri işleyen veya depolayan tesislerin faaliyette bulunduğu süreç boyunca güvenli ve çevreci bir yaklaşımla işletildiği gösterilecektir. Bu kapsamda, üst seviye kuruluş işletmecilerinin hazırlamaları veya hazırlatmaları gereken güvenlik raporlarına ilişkin usul ve esasların belirlendiği “Büyük Endüstriyel Kazalarla İlgili Hazırlanacak Güvenlik Raporu Tebliği” 24 Ocak 2015 tarih ve 29246 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olup, Bakanlığımız ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından müştereken yürütülecektir.


    24 Ocak 2015 CUMARTESİ Resmî Gazete Sayı : 29246
    TEBLİĞ
    Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
    BÜYÜK ENDÜSTRİYEL KAZALARLA İLGİLİ HAZIRLANACAK
    GÜVENLİK RAPORU TEBLİĞİ
    BİRİNCİ BÖLÜM
    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
    Amaç
    MADDE 1  (1) Bu Tebliğin amacı; 30/12/2013 tarihli ve 28867 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmelik’te belirtilenüst seviyeli kuruluş işletmecilerinin, aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesi gereği hazırlamaları veya hazırlatmalarıgereken güvenlik raporlarına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.
    Kapsam
    MADDE 2  (1) Bu Tebliğ, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliğin 5 inci maddesinde tanımlanan üst seviyeli kuruluşlar hakkında uygulanır.
    Dayanak
    MADDE 3  (1)  Bu Tebliğ, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliğin 11 inci ve 21 inci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
    Tanımlar ve kısaltmalar
    MADDE 4  (1) Bu Tebliğde geçen;
    a) BKÖP: Büyük kaza önleme politikasını,
    b) Güvenlik raporu: Üst seviyeli kuruluşun, kuruluşun çevresinin, kuruluşta yürütülen faaliyetlerin veproseslerin tanıtımının yapıldığı, Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliğin eki Ek-3’te belirtilen ilkeleri içerecek şekilde kuruluşta uygulanan güvenlik yönetim sistemi ile ilgili bilgilerin ve işletmecinin taahhütlerinin bulunduğu belgeyi,
    c) Güvenlik raporu formatı: Ek-1’de belirtilen; biçim ve genel kurallar dikkate alınarak ve Ek-2’de belirtilen güvenlik raporunda bulunması gerekli asgari bilginin, belirtilen başlık ve numaralara göre sıralanmasınıiçeren güvenlik raporu düzenini,
    ç) GYS: Güvenlik yönetim sistemini,
    d) Kritik olay (KO): Büyük kazaya sebebiyet verme potansiyeli olan bütünlük kaybını,
    e) Yönetmelik: 30/12/2013 tarihli ve 28867 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilerinin Azaltılması Hakkında Yönetmeliği,
    ifade eder.
    İKİNCİ BÖLÜM
    Genel Yükümlülükler
    İşletmecinin güvenlik raporu ile ilgili yükümlülükleri
    MADDE 5  (1) Üst seviyeli bir kuruluşun işletmecisi Ek-2’de belirtilen bilgileri ve güvenlik raporu formatını dikkate alarak bir güvenlik raporu hazırlar veya hazırlatır.
    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    Güvenlik Raporunun İncelenmesi, Gizli Bölümleri ve Raporda
    Belirtilen Bilgilerin Dayanakları
    Güvenlik raporunun incelenmesi
    MADDE 6   (1) Güvenlik raporları Yönetmeliğin 11 inci ve 12 nci maddelerinde belirtilen usul ve esaslara göre incelenir.
    Güvenlik raporunun gizli bölümleri
    MADDE 7  (1) Hazırlanan güvenlik raporlarında, Ek-2’nin birinci ve ikinci bölümünde yer alan 1.1.6 (bildirim dahilindeki tehlikeli madde ve miktarları), 1.2 (b) ve (c),  1.4.1 (c hariç), 1.4.2,  1.5 (a) ve 1.5.2, 1.5.16, 2.2.2, 2.2.3, 2.2.4, 2.2.6, 2.2.7 numaralı maddeler ve bu maddelere ait alt başlıkları ile üçüncü bölümünün tamamında belirtilen bilgiler, Yönetmeliğin 21 inci maddesi gereğince gizli olarak kabul edilir ve bu bölümlerüçüncü kişilere açıklanmaz.
    Güvenlik raporunda belirtilen bilgilerin niteliği
    MADDE 8  (1) Güvenlik raporunda kullanılan veya belirtilen; güvenilirlik verileri, olasılık verileri,enstrümantasyon güvenlik sertifikasyonları, meteorolojik, hidrografik ve benzeri bilgiler ile referans bilgilerinin; hangi ulusal/uluslararası kurum veya kuruluşlar ile ulusal/uluslararası kabul görmüş bilimsel veya standardize edilmiş kaynaklardan alındığı belirtilir.
    Güvenlik raporu ile birlikte gönderilen risk değerlendirmesi
    MADDE 9  (1) Üst seviyeli kuruluşun işletmecisi tarafından, Yönetmeliğin 8 inci maddesi gereği hazırlanan/hazırlatılan kantitatif risk değerlendirme belgeleri, güvenlik raporu ile birlikte ancak ayrı bir doküman olarak harici bir bellek ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına gönderilir. Söz konusu kantitatif risk değerlendirme belgeleri, güvenlik raporunun herhangi bir bölümünü veya ekini teşkil etmez.
    DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
    Çeşitli ve Son Hükümler
    İdari tedbirler ve uygulanma usulleri ile yaptırımlar
    MADDE 10  (1) Güvenlik raporunun yetersiz bulunması halinde, Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen hükümler uygulanır.
    Yabancı dildeki kaynaklar
    MADDE 11  (1) Yabancı dildeki kaynaklardaki bilgilerin kullanılması durumunda güvenlik raporunun ekinde, söz konusu bilgilerin ilgili mevzuata göre yeminli tercüman tarafından yapılan Türkçe çevirileri sunulur.
    Yürürlük
    MADDE 12  (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    Yürütme
    MADDE 13  (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı ile Çevre ve Şehircilik Bakanı müştereken yürütür.
     
    Ekler için tıklayınız
     
  • ÇED' de Stratejik Hamle

    Çevre ve Şehircilik Bakanı İdris Güllüce,  Amerika ve Avrupa’da da yeni yeni uygulanmaya başlanan Stratejik Çevresel Değerlendirme’ ye (SÇD) geçmeye hazırlandıklarını açıkladı.
    Artık, SÇD ile çevresel değerlendirme en başta yapılacağı için ÇED uygulamalarının da rahatlayacağını ifade eden Bakan Güllüce; “nerelere yatırım yapılacağı çok önceden belli olacak, yatırımcı da tedbirini önceden alarak ÇED sürecine girecek” dedi.  
    Çevresel Etki Değerlendirmesi  (ÇED) raporlarını yakından ilgilendiren yeni bir uygulama hayata geçireceklerinin altını çizen Bakan Güllüce: “Stratejik Çevresel Değerlendirme adını taşıyan ve SÇD olarak bilinen yeni çalışma, sürdürülebilir kalkınma modeline hizmet edecek en önemli çevre koruma aracı olarak görülüyor” dedi.   


    “Çevre duyarlı kalkınma” hedefliyoruz”
    Çevre ve Şehircilik Bakanı İdris Güllüce: “Hazırlanacak yönetmelikle de,  sürdürülebilir bir çevre için ‘çevre duyarlı kalkınma' hedefliyoruz” dedi.  

    -Daha Büyük Planlama-
    Bakan Güllüce; “SÇD ise, ÇED’in bir üst aşaması olarak biliniyor. ÇED gibi belli bir faaliyete değil,  daha geniş bir bölgeyi kapsayacak ölçekte planlanıyor.  Hazırlanan taslak yönetmelikte,  şeffaf,  uzlaşıya dayalı ve daha kaliteli plan ve programların hazırlanması hedefleniyor. Yani bu uygulamanın ÇED sürecini de daha ve etkin hale getirmesi bekleniyor” dedi.  
    -Önlemler En Başta Alınacak-
    Çevre ve Şehircilik Bakanı İdris Güllüce, SÇD sayesinde bölgesel ve geniş ölçekte değerlendirme yapılacağından, hayata geçecek projelerin etkileri de çok önceden ortaya konacak ve gerekli önlemler de planlama aşamasında alınacak.  Yani bir bölgenin çevresel planları ele alınırken,  daha büyük ölçekten değerlendirmeler yapılarak, her türlü çevresel etki kayıt altına alınacağını belirtti.
    Bakan Güllüce açıklamasına şöyle devam etti: “O bölgedeki yatırım yapılabilecek alanlar, korunması gereken alanlar daha net şekilde önceden belirlenmiş olacak” dedi.  

    -Önceden Belirlenen Alana Yatırım Yapılacak-
    Bakan Güllüce, yatırım yapılabilecek alanlar önceden belli olacağı için,  yatırımcı da çok önceden tedbirini alarak, ÇED sürecinde olumsuz sonuç çıkacak bir nokta için girişimde bulunmamış olacak.  Yapılacak yatırımların orman alanına,  tarım alanına,  korunan alanlara vb. denk gelmesi durumunda tedbirler daha önceden alınmış olacaktır ifadelerini sözlerine ekledi.

    -2016’da Uygulanacak-
    Bakan Güllüce; “SÇD’nin,  dokuz ayı aşkın süredir dört sektör üzerindeki pilot uygulaması devam ediyor.  Su yönetimi, yenilenebilir enerji, tarım ve bölgesel kalkınma şeklinde belirlenen pilot uygulamaların ardından 2016 yılında Bakanlık olarak bu çalışmayı ülke genelinde hayata geçireceğiz” dedi. 
tamamı
Anasayfa
|
Hakkımızda
|
Belgelerimiz
|
Hizmetlerimiz
|
Referanslarimiz
|
İnsan Kaynakları
|
İletişim
Copyright 2013 Tüm hakkı almerproje.com' a aittir.
Ankara Merkez Adres
Bağlıca Mah. 1067 Sok. No: 5/1
ETİMESGUT / ANKARA
[email protected] - [email protected]
www.almerproje.com - www.almergroup.com